Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  bejbe94 6.5.2010 (16:39)

  1) W czasie rozbiorów każdy zabór miał oddzielną administrację, prawo szkolnictwo i język. Każdy zabór był na innym etapie rozwoju gospodarczego (zabór rosyjski był najbogatszy). Teraz to wszystko, co było podzielone przez ponad wiek trzeba było znów zespolić. Konieczna była przebudowa torów kolejowych, gdyż w Rosji są o 9 mm szersze, więc na terenie zaboru rosyjskiego budowano tak samo.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  gwen 6.5.2010 (16:42)

  Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL) - oficjalna nazwa państwa polskiego w latach 1952-1989. Uprzednio w latach 1945-1952 ten sam organizm państwowy funkcjonował jako podmiot prawa międzynarodowego pod nazwą Rzeczpospolita Polska. Zwana propagandowo Polską Ludową - był to kolokwialny eufemizm na okres monopartyjnych rządów PPR, a od 1948 PZPR w Polsce.
  
  Wyniki wyborów w styczniu 1947 roku w Polsce, które zgodnie z postanowieniami konferencji jałtańskiej miały stanowić legitymizację władzy w Polsce (do "demokratycznych wyborów" rządzić miał Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej powołany w trakcie konferencji moskiewskiej w czerwcu 1945 roku pod nadzorem trzech mocarstw koalicji antyhitlerowskiej - Wielkiej Brytanii, USA i ZSRR) zostały sfałszowane przez aparat policyjny (Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego) podporządkowany PPR, przy bezpośrednim udziale funkcjonariuszy NKWD. Ogłoszony w ten sposób "zwycięski" wynik wyborczy tzw. Bloku Demokratycznego (złożonego z PPR, koncesjonowanego PPS i satelickich wobec PPR ugrupowań) wobec opozycyjnego PSL był formalną legitymizacją władzy PPR i jej spadkobierców w Polsce w świetle prawa międzynarodowego. Były premier RP, wicepremier TRJN i prezes PSL Stanisław Mikołajczyk został, wobec groźby aresztowania, zmuszony do ucieczki za granicę.
  
  Z kolei wobec zmiany w końcu 1948 polityki ZSRR wobec państw satelickich i przyjęciu formuły tzw. demokracji ludowej nastąpiła pełna stalinizacja ustrojów wewnętrznych państw Europy Środkowo-Wschodniej, obejmujące odrzucenie fasady rządów "koalicyjnych frontów ludowych" w ramach demokracji parlamentarnej na rzecz formalnego ustanowienia partii komunistycznych jako prawnego hegemona władzy i zmiany nazw państw na "Republiki Ludowe" (Czechosłowacja, Węgry, Rumunia, Bułgaria). W przypadku Polski oznaczało to zmianę nazwy państwa na Polska Rzeczpospolita Ludowa, przy czym Józef Stalin osobiście dokonywał poprawek[1] w przedstawionym mu przez prezydenta RP Bolesława Bieruta tekście Konstytucji PRL (nie zgadzając się np. na zmianę polskiego hymnu narodowego). Ostateczną wersję polskojęzyczną Konstytucji PRL opracował Bierut[2].
  
  Polska w 1944 roku utraciła suwerenność i była podporządkowana ZSRR - w największym stopniu w okresie stalinizmu[3][4]. Było to państwo o niedemokratycznym ustroju politycznym dyktatury monopartyjnej za formalną fasadą instytucji demokratycznych o różnej formie represywności (w zależności od okresu historycznego). Kwestia określenia ustroju społecznego PRL jest sporna - oficjalnie było to państwo socjalistyczne, sami komuniści twierdzili, że nie osiągnięto jeszcze teoretycznego stadium komunizmu, a według Konstytucji państwo demokracji ludowej. Przez przeciwników ustrój ten określany był jako komunizm.
  
  W latach 1989-1991 jako efekt działań politycznych, państwo to uległo przekształceniu w demokratyczną Rzeczpospolitą Polską, określaną jako III Rzeczpospolita.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  moooniczka0202 6.5.2010 (16:46)

  TRUDNOŚCI
  Gospodarka
  Bardzo duże piętno na polskiej gospodarce w okresie międzywojennym odcisnął Wielki Kryzys. Wywołał on załamanie w rolnictwie i przemyśle. Przez ograniczone perspektywy sprzedaży producenci ograniczyli inwestycje, a następnie produkcję. Kryzys uderzył głównie w rolników, ponieważ spadły zakupy artykułów żywnościowych. Ceny tych artykułów spadły średnio o około 50-70%. W przemyśle kryzys objawił się głównie spadkiem produkcji. Jednym ze skutków Wielkiego Kryzysu na ziemiach polskich była hiperinflacja w 1923 roku.
  Również zniszczenia wojenne dawały się we znaki na terenach polskich. Przez ówczesne terytorium Polski przebiegała najpierw linia frontu, póĽniej przeszła przez nie Armia Czerwona niszcząc i grabiąc wszystko na swojej drodze (między innymi zdemontowali wiele urządzeń metalowych, zabrali je w głąb Rosji, gdzie najprawdopodobniej przerobili je na amunicję). Niemcy też przyczyniły się do tego, prowadząc gospodarkę rabunkową na terenach wcześniejszego zaboru. Ziemie w dawnych zaborze niemieckim były bardzo zużyte i zniszczone, jednak nie aż tak bardzo jak z zaborze rosyjskim. Najlepsze ziemie zachowały się w zaborze pruskim, ponieważ tam były one traktowane jako terytorium państwa. Bardzo ciężko było scalić wszystkie zabory, zunifikować prawo na ziemiach polskich. Jak wiemy, każde z państw zaborczych miało inny program ustrojowy, inne zamierzenia, cele w gospodarce. Nawet szerokość torów kolejowych różnych zaborach była inna. Po utworzeniu państwa polskiego zostały zerwane dawne powiązania gospodarcze, więc rozwijający się na naszych ziemiach przemysł nie miał szans wymiany z innymi krajami.
  Nie pomogła nam też wojna celna z Niemcami. 10 I 1925 wygasły postanowienia traktatu wersalskiego, na podstawie którego Niemcy były zobowiązane przyznać państwom koalicji największe uprzywilejowania w handlu. Po wygaśnięciu tychże postanowień, Niemcy postawiły Polsce warunki, w których stalibyśmy się całkowicie zależni gospodarczo od Niemiec. Gdy Niemcy odmówiły zezwolenia na import węgla polskiego, Polska odpowiedziała podniesieniem ceł na towary niemieckie importowane do nas. Niemcy odpowiedziały kontruderzeniem. Jedną z konsekwencji tej wojny była druga inflacja w Polsce.
  Polityka
  Myślę, że największą trudność narodowi polskiemu w tamtych czasach sprawiało wybranie silnego i niezależnego rządu, który dobrze poprowadziłby nasz kraj ku rozwojowi na wzór państw zachodnioeuropejskich (w latach 1918-1926 rząd w Polsce zmieniał się aż 13 razy). Zmieniały się koalicje, opozycje, ministrowie. Działy się afery na tle finansowym. Budziło to z pewnością dużą niechęć i nieufność społeczeństwa.
  Zamach majowy właściwie nie wiem za co uznać, lecz dopisuję go do trudności. Uważam, że był on namiastką wojny domowej w Polsce, a wiadomo, że jeśli w państwie jest wojna domowa, to nie dzieje się najlepiej. Może i Piłsudski działał w imię honoru i obrony ojczyzny przed upadkiem, lecz można się zastanowić, czy nie mógł wybrać innej drogi, aby to osiągnąć.
  Następnie dwa układy zawarte kolejno w 1922 i 1925 roku były dużą porażką polskiej polityki zagranicznej. Pierwszym był układ w Rapallo. Odbywała się konferencja światowa w Genui, na której próbowano włączyć Rosję w obieg światowej gospodarki. Niespodziewanie dla wszystkich delegacje niemiecka i rosyjska spotkały się w Rapallo, gdzie podpisały traktat, na mocy którego Niemcy mogli bez przeszkód, a wbrew postanowieniom traktatu wersalskiego szkolić swoich lotników i tworzyć kadrę wojsk pancernych na poligonach i w bazach rosyjskich. Kolejnym układem który uważany jest za porażkę polskiej polityki zagranicznej jest traktat zawarty w Locarno przez przedstawicieli Belgii, Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch i Niemiec. Niemiec tym traktacie Niemcy potwierdzały i gwarantowały nienaruszalność sowich granic z Belgią i Francją, a odmówiły zastosowania tego samego warunku do granic z Polską i Czechosłowacją. Oznaczało to, że w przyszłości będą chciały te granice zmienić (oczywiście na swoją korzyść).
  
  OSIˇGNIĘCIA
  Gospodarka
  Do największych osiągnięć gospodarczych, myślę , że można zaliczyć reformę skarbowo-walutową przeprowadzoną przez Władysława Grabskiego. Przyspieszono płatności nadzwyczajnej daniny majątkowej, dla zlikwidowania deficytu Polskich Kolei Państwowych podniesiono taryfy kolejowe. Administracji państwowej narzucono ostry reżim oszczędnościowy likwidując ministerstwa: robót publicznych i zdrowia. Rząd sprzedawał waluty o stałym kursie, co spowodowało zahamowanie spadku kursu marki polskiej. Gdy tylko zauważono możliwość stabilizacji budżetu, rząd zaprzestał emisji marek. 28 IV 1924 r. nowo powołany Bank Polski rozpoczął wymianę 1,8 mln marek polskich za 1 złotego.
  W widłach Wisły i Sanu, w 1937 r., powstał COP- Centralny Okręg Przemysłowy. Obejmował on 18% ludności Polski i 15% powierzchni. Wybór tego miejsca był umotywowany strategicznym położeniem w jednakowej odległości od granic oraz dużym przeludnieniem tego terenu, jak i również względami surowcowo- transportowymi. W COP utworzono m.in.: elektrownię w Rożnowie, kombinat metalurgiczny w Stalowej Woli, fabryki zbrojeniowe w Sanoku i Radomiu, zakłady samolotowe w Mielcu i Rzeszowie oraz chemiczne w Dębicy i Niedomicach.
  Wolne Miasto Gdańsk, nastawione proniemiecko, miało umożliwiać Polsce korzystanie z portu morskiego. Nie działo się jednak tak i władze Gdańska utrudniały wszelką działalność RP w mieście. Nie wyszło to Polakom jednak na złe. 10 II 1920 r. sejm w związku z zaistniałą sytuacją zdecydował o budowie portu w małej wiosce rybackiej w Gdyni. Wkrótce w miejscu małej Gdyni powstało wielkie miasto portowe, które otrzymało status jednego z największych portów na Bałtyku. Po połączeniu Gdyni ze Śląskiem „magistralą węglową” Polska mogła eksportować węgiel za morze.
  Rozwinął się również transport drogą lądową oraz łączność. Powstał „Lot”. Zbudowano najwyższy na świecie maszt nadawczy radiostacji w Raszynie. Powstawały dobre samoloty: sportowe RWD, bombowce i myśliwce.
  Polityka
  Uważam, że największym osiągnięciem politycznym II Rzeczpospolitej było zjednoczenie ziem wszystkich zaborów. Nie był to łatwe zadanie, ze względu na różnice w polityce każdego zaborcy, a jednak się to udało.
  Jednakże równie ważnymi wydarzeniami było podpisanie kilku traktatów pokojowych stanowiących nieagresji i kilku sojuszów wojskowych. Podpisano wojskowe sojusze z Francją i Rumunią, na podstawie których Polska mogła się spodziewać pomocy od tych państw w razie agresji, w przypadku Francji, na zachodnie granice, a w przypadku Rumunii, na wschodnie granice. Traktaty o wzajemnej nieagresji podpisano z ZSRR i Niemcami. Wznowiono też kontakty dyplomatyczne z Litwą, które popsuły się po zajęciu po bitwie warszawskiej Wileńszczyzny przez Piłsudskiego. Były one co prawda wznowione trochę siłą, ale liczy się to, że Litwa i Polska wreszcie zaczęły się ze sobą kontaktować.
  
  BŁĘDY
  Uważam, że największym błędem Polaków w tamtych czasach była zbytnia ufność i naiwność. Bardzo dużym błędem, według mnie, było złożenie tak dużej władzy w ręce jednego człowieka, Józefa Piłsudskiego oraz zmiana systemu rządzenia z demokracji parlamentarnej na rządy autorytarne.
  Myślę, że w tamtych czasach Polacy nie potrafili się tak naprawdę zjednoczyć w obronie niepodległości i wspólnych interesów. Partie w sejmie dzieliły się i mieszały, wywoływały afery, akurat wtedy, gdy potrzebne było naprawdę duże zjednoczenie, pominięcie pewnych różnic w poglądach, aby bronić kraju.
  Co do naiwności Polaków, to uważam, że nie powinniśmy byli tak bardzo wierzyć Wielkiej Brytanii i Francji w obietnice pomocy w razie ataków niemieckich na Polskę. W końcu kiedy wybuchła II woja światowa Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Niemcom dopiero po 3 dniach od rozpoczęcia, a i wtedy nie rozpoczęły praktycznie żadnych działań wojennych.
  
  Podsumowując, mogę stwierdzić, że II Rzeczpospolita nawet dobrze sobie radziła w obliczu wszystkich trudności jakie niosła za sobą odbudowa kraju i ożywienie jego gospodarki. Błędów zapewne można było uniknąć, lecz nawet rządzący krajem są tylko ludĽmi i im też zdarza się pomylić.
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie