Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  nika77 30.1.2011 (15:32)

  Bajki robotów wydane po raz pierwszy w 1964 r. nawiązują do modelu klasycznej baśni, ich wyjątkowość polega jednak na tym, że baśniowe fabuły rozgrywają się w scenerii kosmicznej, a bohaterami opowiadanych historii są istoty mechaniczne. Stanisław Lem w groteskowo-żartobliwy sposób kojarzy konwencje fantastyki naukowej i typowe wątki baśniowe, mieszając poważną problematykę z beztroską parodią i zabawą. Od czytelnika zależy zaś, jakie wnioski zdoła wyciągnąć z lekcji, której udzielają mu bajkowe roboty.
  
  
  
  
  
  „Bajki robotów” Stanisława Lema tylko z pozoru przeznaczone są dla dzieci. Tak naprawdę to bajki głównie dla dorosłych. Świat tych bajek zaludniają roboty i maszyny, które żądzą się prawami podobnymi do ludzkich. Są tu książęta, księżniczki i królowie, naukowcy i podróżnicy. Roboty mają też podobne do ludzkich problemy z żądzą władzy i wiedzy, problemem wyższości irracjonalnej nadziei nad chłodnym rozumowaniem, czy kłopot z ekspansywnością człowieka. Wielką zaletą tej książki jest jej język – słowotwórcze eksperymenty Lema, niemal zawsze trafiają w sedno, a stylizacja przypominająca szlachecką gawędę, czy stylistykę bajki w zestawieniu ze zelektryfikowaną i zmechanizowaną rzeczywistością bohaterów „Bajek” daje efekt niezwykle dowcipny. Ale tak naprawdę, bajki opowiadane przez Robonianię-Lema spełniają funkcję inną niż normalne baśnie – nie dają odpowiedzi na wszystkie ważne pytania o funkcjonowanie świata i człowieka, one same te pytania często stawiają. Trudno się też im dziwić. Przecież świat, w którym dzieją się te bajki tylko dla dorosłych, to nie poczciwa ziemia, ale, jak słyszymy w jednej z opowieści, „miejsce, które nie ma ścian, ani murów, ani krat, a którego nikt nigdy nie opuścił i nie opuści(...)”, czyli kosmos.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie