Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  storczyk 28.1.2011 (19:56)

  Stalinizm był radziecką odmianą totalitaryzmu. Ten system władzy został wprowadzony przez Józefa Stalina, sekretarza Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). Stalin rozwinął myśl Lenina o kierowniczej roli tejże partii. Doprowadził do zapewnienia WKP(b) monopolu politycznego (zakazano działalności innych partii politycznych), który połączył z monopolem osobistym (Stalin wyeliminował swoich przeciwników politycznych). Rozbudowano zarówno aparat partyjny, jak i policyjny. Poczynania obywateli były ściśle kontrolowane przez państwo, a funkcjonariuszy policyjnych wspierali w tym liczni donosiciele. Specjalne uprawnienia posiadała policja polityczna NKWD (Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych), która uzyskała także nadzwyczajne uprawnienia sądownicze (uproszczono prawo karne, a procesy odbywały się szybko i nie było od nich apelacji). Setki tysięcy osób umieszczane były w obozach koncentracyjnych i zsyłane do obozów pracy. Tortury w czasie śledztwa i wyroki śmierci były na porządku dziennym. Represje dotykały także rodziny skazanych. Społeczeństwo było zastraszane i manipulowane poprzez wszechobecną cenzurę i propagandę. Stalina otoczono niemal religijnym kultem. Przedstawiano go jako ojca narodu, geniusza politycznego i wojskowego, a nawet przyjaciela dzieci i nauczyciela. Nadzorowi państwowemu poddana została także gospodarka, która była regulowana odgórnie. W niezwykle brutalny sposób przeprowadzono akcję kolektywizacji rolnictwa (masowe wysiedlenia, aresztowania). Przyczyniła się ona do wielkiego głodu, który dotknął Ukrainę. Jest to jedna z największych zbrodni stalinowskich. Zbrodnie te zaczęto ujawniać dopiero w 1956 r. Szacuje się, że liczba ofiar stalinizmu to ok. 40 milionów ludzi.
  
  Niemiecką odmianą totalitaryzmu był hitleryzm, czyli nazizm (niemiecki narodowy socjalizm, faszyzm niemiecki). Twórcą tej zbrodniczej doktryny był Adolf Hitler, który w 1933 r. został kanclerzem Rzeszy. Dojście do władzy przez nazistów w Niemczech było skutkiem powszechnego rozczarowania Niemców postanowieniami traktatu wersalskiego (zakończył on I wojnę światową). Nastroje te pogłębione zostały wskutek kryzysu gospodarczego i trudności ekonomicznych, z jakimi borykała się Republika Weimarska. Przegrana wojna i utrata mocarstwowej pozycji były dla społeczeństwa niemieckiego powodem do rozgoryczenia i rodzenia się dążeń odwetowych. Coraz większą popularnością zaczęły się cieszyć organizacje, głoszące nacjonalistyczne i odwetowe hasła. Jedną z nich była powstała w 1920 r. NSDAP (Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza). W 1921 r. na jej czele stanął Adolf Hitler. Partia ta głosiła pełen antykomunistycznych akcentów i demagogii socjalnej program. Ponadto jej członków charakteryzowały rasistowskie, antysemickie i szowinistyczne poglądy. Stale rosła liczba zwolenników NSDAP, a w 1932 wygrała wybory do Reichstagu (niemiecki parlament). W ten oto demokratyczny sposób do władzy doszedł jeden z największych zbrodniarzy w dziejach ludzkości - Adolf Hitler. Wszystkie, poza NSDAP, partie polityczne zostały zdelegalizowane. Wkrótce ograniczono prawa obywatelskie, zaczęły się prześladowania Żydów. Tworzono obozy koncentracyjne, w których umieszczano zarówno ich, jak i przeciwników politycznych. W wyniku objęcia władzy przez nazistów Niemcy stały się państwem totalitarnym z dyktatorską władzą Hitlera. Kluczowym elementem doktryny nazistowskiej był rasizm - naziści głosili zbrodniczą teorię rasową. Zgodnie z jej założeniami najszlachetniejszą spośród ras była "rasa germańska", która przeznaczona była do rządzenia światem. Inne rasy (Żydzi, Słowianie) były uznawane za podrzędne. Naziści uznali, że zamieszkałe przez nich obszary mogą stać się przedmiotem niemieckiej ekspansji. Niemcy, jako rasa najszlachetniejsza, mieli stać się panami świata. Doprowadziło to do wybuchu II wojny światowej. W trakcie jej trwania naziści starali się realizować swoje teorie rasistowskie - dążyli do unicestwienia całych narodów. Na podbitych terenach budowali obozy koncentracyjne, w których umieszczali przede wszystkim, uznanych za gorszych pod względem "rasowym", Żydów. W obozach śmierci zginęły miliony niewinnych ofiar. Niemcy dążyli także do fizycznego wyniszczenia podbitych narodów (m. in. Polaków), pozbywali się ich elit intelektualnych, zmuszali do niewolniczej pracy w obozach pracy. Niemieckie państwo totalitarne charakteryzowało się wszechobecną propagandą, kultem wodza i armii niemieckiej. Swobody obywatelskie były mocno ograniczone, a aparat partyjny i polityczny był mocno rozbudowany (SS, S.A., SD, Gestapo, RSHA). Państwo ingerowało w niemal wszystkie dziedziny życia obywateli. Naziści zostali odsunięci od władzy w 1945 r. w związku z klęską III Rzeszy w II wojnie światowej. Zbrodnie nazizmu do dnia dzisiejszego kładą się cieniem na niemieckiej historii.
  
  Porównując stalinizm i hitleryzm (nazizm) można wykazać wiele podobieństw. Są to typowe dla państwa totalitarnego: władza dyktatorska (Stalin, Hitler), system jednopartyjny (partia bolszewicka, NSDAP), rozbudowany aparat policyjny, ograniczanie swobód obywatelskich, propaganda, terror i represyjność. Różnice między stalinizmem a nazizmem dotyczą przede wszystkim ideologii. Oba systemy totalitarne walczyły z wrogiem. W ZSRR był to wróg klasowy (kryterium majątkowe), natomiast w III Rzeszy - wróg narodu (kryterium rasowe). Oba systemy są odpowiedzialne za śmierć wielu milionów ludzi. Cechą państwa totalitarnego jest bowiem terror i przemoc - nie ma w nim miejsca dla praw człowieka i obywatela. Państwo totalitarne ma antydemokratyczny charakter i dąży do całkowitego podporządkowania jednostki interesom władzy. Dramatyczna historia XX wieku pokazała, jak niebezpieczny jest totalitaryzm...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie