Św. Maria Dominika Mazzarello ur. 9 maja 1837 r. w Mornese (Aleksandria). W rodzinie wychowywana była do głębokiej pobożności i niestrudzonej pracowitości a to ściśle złączone było ze zmysłem praktycznym i zdrowym rozsądkiem. Cechy te uzewnętrzniły się także później, gdy była Przełożoną.
Mając 15 lat zapisała się do Stowarzyszenia Córek Maryi Niepokalanej i rozpoczęła apostolat wśród dziewcząt.
W wieku 27 lat zapada na tyfus. Ta poważna choroba miała mocny oddźwięk duchowy: doświadczenie słabości fizycznej z jednej strony czyni głębszym zanurzenie w Bogu a z drugiej strony popycha do otwarcia pracowni krawieckiej w celu nauczania dziewcząt zawodu, modlitwy i miłości do Boga.
Dzięki intensywnemu uczestnictwu w sakramentach i pod mądrym i światłym przewodnictwem Ks. Pestarino, czyni wielkie postępy w życiu duchowym. Podczas pierwszej wizyty Ks. Bosko w Mornese (1864 r.) miała powiedzieć: "Ks. Bosko to święty a ja to czuję".
W 1872 r. Ks. Bosko wybiera ją do zainicjowania Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Jako przełożona okazała się zdolną formatorką i mistrzynią życia duchowego; miała charyzmat radości pogodnej i zaraźliwej, promieniując radością i włączając kolejne dziewczęta w misję poświecenia się wychowaniu kobiet.
Zgromadzenie rozwija się szybko. W chwili śmierci zostawia swoim Córkom tradycję wychowawczą całkowicie przenikniętą wartościami ewangelicznymi: poszukiwanie Boga poznawanego podczas katechezy i gorącą miłość, odpowiedzialność w pracy, szczerość i pokorę, surowość życia i radość z dawania siebie. Zmarła w Nizza Monferatto 14 maja 1881 r. Beatyfikowana została 20 listopada 1938r. przez Piusa XII, a kanonizowana 24 czerwca 1951 r. przez tego samego papieża.Święto jej obchodzimy 13 maja.
lub
zarejestruj nowe konto.
0 0
Ezenthard 7.4.2010 (14:47)
Św. Maria Dominika Mazzarello ur. 9 maja 1837 r. w Mornese (Aleksandria). W rodzinie wychowywana była do głębokiej pobożności i niestrudzonej pracowitości a to ściśle złączone było ze zmysłem praktycznym i zdrowym rozsądkiem. Cechy te uzewnętrzniły się także później, gdy była Przełożoną.
Mając 15 lat zapisała się do Stowarzyszenia Córek Maryi Niepokalanej i rozpoczęła apostolat wśród dziewcząt.
W wieku 27 lat zapada na tyfus. Ta poważna choroba miała mocny oddźwięk duchowy: doświadczenie słabości fizycznej z jednej strony czyni głębszym zanurzenie w Bogu a z drugiej strony popycha do otwarcia pracowni krawieckiej w celu nauczania dziewcząt zawodu, modlitwy i miłości do Boga.
Dzięki intensywnemu uczestnictwu w sakramentach i pod mądrym i światłym przewodnictwem Ks. Pestarino, czyni wielkie postępy w życiu duchowym. Podczas pierwszej wizyty Ks. Bosko w Mornese (1864 r.) miała powiedzieć: "Ks. Bosko to święty a ja to czuję".
W 1872 r. Ks. Bosko wybiera ją do zainicjowania Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Jako przełożona okazała się zdolną formatorką i mistrzynią życia duchowego; miała charyzmat radości pogodnej i zaraźliwej, promieniując radością i włączając kolejne dziewczęta w misję poświecenia się wychowaniu kobiet.
Zgromadzenie rozwija się szybko. W chwili śmierci zostawia swoim Córkom tradycję wychowawczą całkowicie przenikniętą wartościami ewangelicznymi: poszukiwanie Boga poznawanego podczas katechezy i gorącą miłość, odpowiedzialność w pracy, szczerość i pokorę, surowość życia i radość z dawania siebie. Zmarła w Nizza Monferatto 14 maja 1881 r. Beatyfikowana została 20 listopada 1938r. przez Piusa XII, a kanonizowana 24 czerwca 1951 r. przez tego samego papieża.Święto jej obchodzimy 13 maja.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie