Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  mariaos 27.1.2011 (11:25)

  Owady – inaczej insekty, są gromadą stawonogów. Stanowią najliczniejszą grupę zwierząt na świecie, szacowana liczba ich gatunków wynosi około miliona. Owady to bardzo zróżnicowana ekologicznie grupa zwierząt, zasiedlająca przeróżne środowiska i siedliska. Żyją we wszystkich środowiskach lądowych, ponadto w toku ewolucji przystosowały się także do życia w środowisku wodnym.
  Ze względu właśnie na środowisko, możemy wyróżnić kilka grup ekologicznych owadów, takich jak:
  • owady wodne,
  • owady lądowe,
  • koprofauna,
  • nekrofauna,
  • gatunki ksylofagiczne,
  • gatunki saprobiontyczne.
  
  Owady spotykamy zatem we wszelkich warunkach, w wodzie, w powietrzu, na lądzie, pod ziemią, na roślinach i zwierzętach oraz w ich odchodach i padlinie. Jest to niebywałe rozprzestrzenienie się gatunku, które w połączeniu z jego możliwościami rozrodczymi i liczebnością, odgrywa niesłychanie ogromną rolę w życiu człowieka i jego gospodarce. Przy czym rola ta może być zarówno pozytywna, jak i negatywna. Do cech pożytecznych owadów należy zapylanie roślin rolnych, oczyszczanie gleby z martwych i gnijących resztek organicznych, poprawianie struktury glebowej, produkcja cenionych przez człowieka substancji (takich jak miód, wosk, kit pszczeli). Z drugiej jednak strony owady odgrywają rolę negatywną, która przejawia się niszczeniem lasów, upraw, ogrodów, niszczeniem zapasów pożywienia, roznoszeniem wielu groźnych dla ludzi chorób.
  
  Tak doniosła rola owadów w życiu człowieka (i ogólnie w przyrodzie) wynika z wielu cech charakterystycznych dla owadów. Warto wymienić kilka z nich:
  • zdolność lotu,
  • duża zdolność przystosowania się do nowych, często bardzo odmiennych środowisk,
  • małe wymiary owadów, pozwalające im wcisnąć się w najdrobniejsze szczeliny,
  • duża rozrodczość.
  
  Owady w znacznej większości są roślinożerne, żywią się liśćmi, igłami drzew iglastych, kwiatami, pędami, owocami czy korą. Istnieją również gatunki będące pasożytami, które odżywiają się kosztem swoich żywicieli.
  Układ pokarmowy owadów rozpoczyna się otworem gębowym, opatrzonym aparatem gębowym w zależności od rodzaju pokarmu. Ektodermalne jelito przednie składa się z gardzieli (która może pełnić funkcje ssące), przełyku, wola, gdzie odbywa się wstępne trawienie pokarmu oraz wchłanianie (miejsce przechowywania pokarmu przez pszczoły i mrówki). Niektóre z owadów, takie jak pajęczaki, za pomocą wydzieliny gruczołów ślinowych wprowadzonych do ciała ofiary, trawią wstępnie poza organizmem. Na końcu jelita przedniego znajduje się żołądek, który służy do mechanicznego rozdrabniania pokarmu. W jelicie środkowym odbywa się trawienie ostateczne oraz wchłanianie. Jelito zaopatrzone jest w liczne zachyłki zwiększające powierzchnię chłonną. Formowanie kału oraz defekacja następują w jelicie tylnym. Narządem wydalniczym owadów są cewki Malpighiego, wydalają kwas moczowy w postaci kryształków. Ich ilość świadczy o poziomie metabolizmu. Owady to także pierwsza grupa zwierząt, która nabyła umiejętność aktywnego latania.Układ oddechowy owadów zbudowany jest z systemu rozgałęzionych rurek zwanych tchawkami. Powietrze dostaje się do systemu tchawek przez przetchlinki – niewielkie otwory w powierzchni ciała. Liczba i położenie przetchlinek są różne u różnych gatunków. Maksymalna liczba przetchlinek wynosi 20.
  Rozwój owadów od jaja do postaci dorosłej (imago) obejmuje serię złożonych przemian (cykl życiowy), obejmujących także przeobrażenie czyli metamorfozę. Wyróżnia się dwa typy przeobrażenia: zupełne i niezupełne.
  Przeobrażenie niezupełne – w cyklu życiowym występują trzy stadia rozwojowe. Pośrednim stadium rozwojowym jest tylko larwa(zazwyczaj kilka różnych stadiów larwalnych, różniących się wielkością), przypominająca morfologicznie postać dorosłą.
  .
  Typowy przebieg przeobrażenia zupełnego obserwuje się u motyli, chrząszczy, chruścików, muchówek i błonkówek. Składają się na nią cztery stadia rozwojowe: jajo, larwa, poczwarka i osobnik dorosły. Stadia pośrednie nie są w tym wypadku podobne do owada dorosłego.
  
  PAJĘCZAKI
  Przedstawiciele pajęczaków osiągają od ok. 0,1 mm do ponad 30 cm długości. Ciało pajęczaka zbudowane jest z dwóch części: część przednia zwana jest głowotułowiem Część tylna nosi nazwę odwłoku i zawiera organy rozrodcze i trawienne. Pajęczaki posiadają 6 par odnóży, dwie pierwsze pary przekształcone są w szczękoczułki i nogogłaszczki, pozostałe 4 pary na głowotułowiu są odnóżami krocznymi.
  Znajdujące się z przodu nogogłaszczki nie służą do chodzenia, ale do orientacji w terenie, odżywiania się i magazynowania nasienia. Przy otworze gębowym znajduje się para szczękoczułek służących do przekłuwania ofiary, obrony oraz do kopania nor w ziemi lub innych czynności. Ciało pajęczaków pokryte jest oskórkiem chitynowym. Pod nim znajduje się jednowarstwowy nabłonek tworzący oskórek
  Przeważająca większość pajęczaków to formy drapieżne; niektóre z nich nie gardzą też pokarmem roślinnym. Roztocze odżywiają się resztkami organicznymi, samice niektórych gatunków pasożytniczych odżywiają się krwią kręgowców. Układ pokarmowy pajęczaków składa się z: - otworu gębowego - przełyku - żołądka - jelita przedniego - jelita środkowego (wydziela soki trawienne) - jelita tylnego - odbytu (znajdującego się na odwłoku)
  Pajęczaki są rozdzielnopłciowe, przechodzą rozwój prosty z wyjątkiem roztoczy, u których występują stadia larwalne. Mocno zaznaczony jest dymorfizm płciowy, w niektórych przypadkach występuje kanibalizm, polegający na tym, że samiec (mniejszy od samicy) po zapłodnieniu pada jej ofiarą. Narządy rozrodcze znajdują się w odwłoku.
  znaczenie:
  pająki są głównymi wrogami wielu szkodliwych gatunków owadów, np. zaleszczotek pospolity żywi się larwami moli, roztoczami, itp.
  ze względu na występowanie w dużych ilościach (np. na 1 m² pola koniczyny może występować od 160 do 250 pajęczaków) mają ogromne znaczenie zwłaszcza w ekosystemach zmienionych przez gospodarkę ludzką;
  są regulatorami liczebności zwierząt (skorpiony, jadowite pająki);
  powodują niszczenie drzew, krzewów i innych upraw (wiele gatunków roztoczy ssie soki roślinne);
  atakują zgromadzone zapasy żywności i inne materiały (np. roztocz serowy, rozkruszek mączny);
  wywołują choroby:
  świerzbowiec ludzki - świerzb;
  są wektorami chorób zakaźnych, np. boreliozy przenoszonej przez kleszcze;
  ich odchody są alergenami kurzu domowego
  przedstawiciele:
  krzyżak, topik, świerzbowiec, kątnik, kleszcz, tarantula, karakurty, ptaszniki

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie