Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Konto usunięte 5.5.2010 (18:38)

  to fizyka??? dziwne...
  14. Dobro i zło w koncepcji św. Augustyna
   Początkowo św. Augustyn nawiązuje do KONCEPCJI MANICHEJCZYKÓW - mówi ona o walce dwóch pierwiastków: dobra i zła, którą czasem wygrywa zło a czasem dobro - są one równo prawne. Jest to koncepcja materialistyczna i dlatego nie zadowala św. Augustyna.
   Kieruje się on w stronę koncepcji PLOTYNA - mówi ona iż istnieje ABSOLUT (jednia) nierozpoznawalna poza rozumem. Ten absolut wyłania trzy stadia bytu (które kolejno mają coraz mniejszą moc):
   umysł (ducha)
   duszę } HIPOSTAZY
   materię
  Absolut jest czymś o naturze boskiej, przenika on wszystko. Jest to koncepcja PANTEISTYCZNA - tzn. Bóg jest wszystkim i wszystko jest Bogiem.
  Św. Augustyn rezygnuje również z tej koncepcji gdyż Bóg jest osobą konkretną,.
   Według św. Augustyna Bóg dał nam 3 kryteria by coś ocenić czy coś jest dobre czy złe. Te kryteria to:
  1. miara
  2. postać
  3. porządek
  • Im więcej miary, postaci i porządku - tym dana rzecz jest lepsza.
  • Kiedy dana rzecz nie ma miary, postaci i porządku - taka rzecz albo:
  a) staje się zła,
  b) przestaje istnieć
  Św. Augustyn wybiera opcję B.
   Według św. Augustyna nie ma samoistnie żyjącego zła. Ilekroć istnieje jakieś dobro, tylekroć nie istnieje zło. Zło polega na braku dobra. Dobro istnieje na prawdę, a zło potrzebuje dobra by istnieć.
  
  
  15. Koncepcja łaski u św. Augustyna
   Św. Augustyn twierdzi, że człowiek nie jest w stanie sam dojść do Boga. Potrzebuje on ŁASKI - (to niezasłużony dar, ofiarowany nam za nic) - to akt Boskiej woli. Łaska jest dana jednym a drugim nie dana.
  • ŁASKA - uzdatnia nas do czynienia dobra, tzn. jeśli ktoś czyni dobrze - ten ma łaskę, dobre uczynki są świadectwem posiadania łaski.
  • nasza wolna wola przejawia się w tym, że możemy łaskę albo przyjąć albo odrzucić
  • inną oznaką łaski jest MIŁOŚĆ - św. Augustyn mówi „Kochaj i czyń co chcesz” (jeśli kochasz, to wszystko co zrobisz będzie dobre)
  
  16. Koncepcja dobra u św. Tomasza
   Według św. Tomasza Bóg jest najwyższym dobrem, gdyż:
  jest to jedyna istota której ISTNIENIE = ISTOCIE, tzn. że coś ma konieczność istnienia, może i musi istnieć (człowiek nie musi).
   Według św. Tomasza Bóg stwarza rzeczy rozumne i nierozumne - to ustala relacje podporządkowania. Rzeczom tym nadaje cel, który jest zarazem dobrem tych rzeczy.
  • człowiek może zrozumieć swój cel - ma tym samym przewagę nad naturą. Człowiek może ten cel realizować lub nie. Realizacja odbywa się za pomocą:
  a) intelektu i
  b) woli
   Według św. Tomasza istnieją 4 trudności na drodze do nabywania cnót
  1. słabość rozumu - rozum może być ogarnięty grzechem np. grzechem pychy
  2. przewrotność woli - człowiek czasem realizuje dobra mniejsze zaniedbując dobra większe, albo świadomie robi źle, wiedząc że powinien inaczej.
  3. moralna słabość - gdy grzeszymy osłabiamy się, wtedy nawet małe dobro jest dla nas czymś trudnym - trzeba ćwiczyć wytrwałość i cierpliwość
  4. nieupożądkowanie - czasem jedno porządanie jest tak silne, że
  pożądań rozum nie może nad nim zapanować, czasem jedno dobro zasłania nam inne, nawet najwyższe
   Kiedy natura nie może realizować swojego celu (tzn. swojego dobra) wtedy pojawia się zło.
  • Dobro jest substratem (podstawą) zła.
  • Zło isnieje akcydentalnie a dobro substancjalnie.
  • Bóg jest stwórcą zła, ale tylko dlatego, że stworzył dobro.
  • Bóg jest najwyższym dobrem i jego zamiarem jest, aby człowiek do niego powrócił.
  
  17. Spór racjonalistów i filozofów zmysłu moralnego (sentymentalizm)
   RACJONALIŚCI (Platonicy z Cambridge: R. Cutworth, S. Clarke)
  • Według racjonalistów dobro i zło znajduje się w samym czynie.
  • Według nich to ROZUM - to władza do poznania dobra i zła. Rozum odkrywa relację odpowiedniości (tzn. relację pomiędzy napotkaną sytuacją a zachowaniem jakie powinno nastąpić).
  • Tylko ROZUM motywuje nas do dobrego postępowania. Nic nie jest w stanie nam wówczas przeszkodzić. Jeśli ktoś wie co jest dobre, nie postąpi źle.
  • Emocje i uczucia przeszkadzają nam w odpowiednim postępowaniu. Uczucia uniemożliwiają nam bycie moralnym, utrudniają odszukanie dobra i zła (uczucia i rozum są w konflikcie). Aby poznać dobro i zło trzeba odrzucić emocje a kierować się rozumem.
   SENTYMENTALIŚCI (Filozofii zmysłu moralnego): Shattesbury, Hutcheson, Hunne.
   SHATTESBURY twierdzi, że naturalne dla człowieka to:
  1) egoizm (myślenie o własnym interesie)
  2) życzliwość (bezinteresowna pomoc)
  Nienaturalne dla człowieka jest:
  1. zawiść
  2. zazdrość
  • dobro i zło wykrywa tzw. zmysł moralny - władza etyczna, emocjonalna, pewne uczucie, intuicja (nie rozum)
  • dobro i zło leży w intencji czynu (a nie w samym czynie)
  • gdy w danym czynie przeważa życzliwość - jest to wówczas dobro.
  Jeśli w danym czynie przeważa egoizm - jest to wówczas zło.
  • zmysł moralny - wykrywa obiektywną wartość, która jest w intencji danego czynu. Zmysł moralny jest wrodzony.
   HUTCHESON twierdzi że zmysł moralny nie jest nam wrodzony. To tylko dyspozycja do wykrywania uczucia aprobaty i dezaprobaty (gdy czujemy aprobatę - to zmysł moralny wykrywa dobro, gdy czujemy dezaprobatę - zmysł moralny wykrywa zło
  • zmysł moralny - jest niezależny od woli i rozumu (czasem coś co jest złe nas pociąga, czasem odrzucamy to co dobre)
  • rozum nas nie motywuje tylko dobiera środki do celu naszego dążenia
  • tylko UCZUCIA mogą sprawić, że będziemy coś pragnąć i pożądać
  • rachunek życzliwości - czasem intencji czynu nie da się tak jednoznacznie rozłożyć na egoizm lub życzliwość i wówczas zmysł moralny nas zawodzi. Wówczas rozpoznać dobro i zło pomaga nam właśnie rachunek życzliwości
   HUNNE - pyta on skąd czerpiemy wiedzą o tym co dobre i złe (z rozumu czy z uczuć)
  • celem moralności jest wyrobienie w nas pewnych właściwych postaw emocjonalnych w stosunku do pewnych rzeczy - ale rozum może nam jedynie wskazać użyteczność danych rzeczy, ale to nie jest celem ostatecznym, cel ostateczny to to, co stoi poza użytecznością.
  • ROZUM bada:
  1) fakty (dane w doświadczeniu) albo
  2) stosunki między ideami
  Na tym rola rozumu się kończy. Rozum nie motywuje nas. To UCZUCIA nas motywują.
  • ocena moralna (dobro lub zło) pojawia się gdy pojawia się uczucie (uczucie aprobaty - dobro, uczucie dezaprobaty - zło)
  • dobro i zło tkwi w nas, utożsamia się z naszymi emocjami
  • tym co nas motywuje to uczucie przyjemności, życzliwości.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie