Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  mira31130 5.5.2010 (13:31)

  Dualizm korpuskularno-falowy - cecha wielu obiektów fizycznych (np: światła czy elektronów) polegająca na tym, że w pewnych sytuacjach, zachowują się one jakby były cząstkami (korpuskułami), a w innych sytuacjach jakby były falami.
  Wg mechaniki kwantowej właściwie całą materię charakteryzuje ten dualizm. Każdej cząstce, a nawet każdemu obiektowi makroskopowemu można przypisać charakterystyczną dla niego funkcję falową, wynikającą z probabilistycznej natury materii. Z drugiej strony każde oddziaływanie falowe można opisać w kategoriach cząstek.
  Dualizm korposkularno-falowy jest w sformalizowanym języku mechaniki
  kwantowej opisany równaniem Schrödingera:
  
  H psi (vec{x},t) = i hbar {partialoverpartial t} psi (vec{x},t)
  
  
  gdzie i to liczba urojona, hbar to stała Plancka podzielona przez 2π, H to operator różniczkowy - hamiltonian opisujący całkowitą energię analizowanej cząstki, zaś psi (vec{x},t)=psi_R (vec{x},t)+i psi_I (vec{x},t) to funkcja falowa przypisana do analizowanej cząstki (fukcje falowe są funkcjami zespolonymi).
  Otrzymana w wyniku rozwiązania tego równania funkcja falowa cząstki, a dokładniej kwadrat modułu funkcji falowej |psi|^2 = (psi_R (vec{x},t))^2+(psi_I (vec{x},t))^2 opisuje prawdopodobieństwo wystąpienia danej cząstki w określonym miejscu (vec{x},t) przestrzeni w objętości d^3x. Oczywiście, prawdopodobieństwo znalezienia cząstki w całej przestrzeni jest równe 1 (jesteśmy pewni, że gdzieś jest). Stąd
  
  int d^3x |psi|^2 =1
  
  
  Funkcje te dla elektronów znajdujących się w otoczeniu jąder atomów są nazywane orbitalami, zaś dla fotonów sprowadzają się one do równań Maxwella, znanych już w XIX w. i opisujących własności fal elektromagnetycznych.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie