Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonia1 5.5.2010 (11:08)

  Było raz stare majestatyczne drzewo, którego gałęzie rozpościerały się ku niebu. Gdy kwitło motyle rozmaitych kształtów, barw i rozmiarów przylatywały i tańczyły wokół niego. Gdy rodziło owoce przylatywały do niego ptaki z dalekich krajów. Jego gałęzie były jak ramiona wyciągnięte na wietrze, cale wyglądało tak cudnie, tajemniczo pięknie. Codziennie mały robocik przychodził bawić się pod nim i drzewo zakochało się w nim. Wielkie drzewo nie uważało się za wielkie- tylko roboty mieli o im takie wyobrażenie. Dla miłości nie ma dużego, małego, nikt nie jest mały, obejmuje wszystkich.
  A wiec w drzewie obudziła się miłość do robocika, który bawił się blisko niego. Jego gałęzie były wysoko ,ale ono je zgięło by mógł się bawić, by mógł zrywać kwiaty i zbierać owoce.. Miłość zawsze była gotowa się zgiąć. Przychodziło swawolne dziecko, a drzewo zginało gałęzie. Gdy robocik zrywał kwiaty drzewo się cieszyło, ze może coś dać. Robocik rósł, czasem spał w zagłębieniu drzewa, czasem jadł owoce, czasem nosił koronę z kwiatów i zachowywał się jak mały król. Wspinał się na drzewa, huśtał się na jego gałęziach. Z upływem czasu na robocika spadł nadmiar obowiązków, pojawiły się ambicje. Zdawał egzaminy, rywalizował z przyjaciółmi, wiec nie przychodził regularnie. A drzewo czekało cierpliwie. Przyzywało go cała duszą? przyjdź do mnie , czekam na Ciebie? Było smutne gdy robocik nie przychodził, drzewo było smutne bo nie mogło dać mu wszystkiego. Robocik przychodził coraz rzadziej. Był ambitny i pochłonięty swoimi sprawami. Dlaczego miałby odwiedzać drzewo? Pewnego dnia gdy przechodził obok niego drzewo zawołało ? czekam na Ciebie każdego dnia? ten głos unosił się w powietrzu. Robocik zapytał ? Co masz takiego, Nic nie możesz mi dać, ja chcę pieniędzy a Ty nic nie masz , nie zamierzam tracić z Tobą czasu?.
  Nie mam pieniędzy Nie znam pieniędzy kwitną na mnie kwiaty, tańczę na wietrze i śpiewam pieśni, daję kojący cień, mogę Ci dać wszystko co mam, zerwij wszystkie moje owoce i sprzedaj je.
  Zrobił to , rozpromienił się i zerwał wszystkie nawet te niedojrzale. Działał tak gwałtownie, ze liście opadły i odszedł nawet się nie oglądając.
  A drzewo było szczęśliwe że mogło coś dać…szczęśliwe połamane drzewo.
  Nie wracał. A drzewo smutne tęskniło. Po wielu latach jako dorosły robot przechodzi tamtędy, Drzewo powiedziało? chodź do mnie i obejmij mnie?
  ?skończ wreszcie z tym nonsensem i przestań gadać na próżno, ja chce zbudować dom?
  Dom, ja nie znam domu ale może obciąć moje gałęzie- wtedy będziesz mól zbudować dom. Nie zwlekając przyniósł siekierę o odrąbał wszystko. Nie raczył nawet podziękować. Zbudował dom. Mijały lata. Pień czekał . Nikt go nie odwiedzał. Chciał go przywołać ,ale nie miał gałęzi ani głosu, wiatry wiały a on nie mógł wydać głosu. Ale w duszy rozbrzmiewał głos? przyjdź?
  Upłynęło wiele czasu, robot stal się starcem. Przechodził kiedyś i stanął przy pniu. Pień zapytał co jeszcze może dla niego zrobić. Nic nie możesz zrobić potrzebuję łodzi by popłynąć do ciepłych krajów. Drzewo radośnie odrzekło, zetnij mój pień i zrób lodź.
  Robot przyniósł pilę, ściął pień i odpłynął.
  Teraz drzewo to tylko pień…nic już nie ma.
  Pewniej nocy odpoczywałam koło tego pniaka, usłyszałam
  ? mój przyjaciel jeszcze nie wrócił bardzo się martwię, czy nie utonął , czy nie zaginął, gdybym jeszcze mógł mu coś dać, wtedy mógłbym umrzeć szczęśliwie?
  Wtedy robot przyszedl do drzewa i powiedzial:
  -bylem wobec ciebie niefer, obciąlem ci galzie, nieodwiedzalem. Teraz jestem już stary, ale cię kocham
  -drzwo bylo zadowolone i powiedzialo:
  -czekalem na ciebie tyle lat. Czekalem, az się doczekalem. Wybaczam ci, ale przytul mnie
  -Stary robot przytulil drzewo a ono zakwitlo
  Starszy robot przychodzil codziennie do drzewa ze stoimi dziecmi a drzewo bylo sczęsliwe..
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie