Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Konto usunięte 10.1.2011 (16:09)

  Indie leżą na odległym południowym zachodzie. Na pewno jest to kraj dziwny, można by powiedzieć, że wręcz bardzo. Stolicą tego państwie oraz najważniejszym miastem jest Delhi. Według mnie Indie to kraj zachwycający swoją kulturą a również zwyczajami, od pospolitego przysłowiowego Kowalskiego aż po uczonych i biznesmenów. Niecodzienną dla nas cechą tego niezwykłego państwie ze stuprocentową pewnością jest piękny krajobraz, godny podziwu i napawający pięknością oczy każdego człowieka który choćby raz był w Indiach. Spotkamy tam przedstawicieli wielu religii pozwoli to nam w Łodzi tamtych zwyczajów a także obyczajów w danej religii. Dla miłośników wspinaczki i chodzenia po górach z pewnością nie zabraknie takich miejsc ponieważ w tym kraju znajdziemy wiele łańcuchów górskich, a dla ludzi wolących wypoczywać na leżąco polecam niecodzienne, piękne wybrzeża. Możemy dostrzec ogrom stylów architektonicznych, wynika to, jak już wcześniej wspomniałem, z dużej różnorodności kulturowej i religijnej. Indie to prawdziwa kolebka zwyczajów i Religii a też innych dziedzin życia dzięki temu, że Indie zachowały tożsamość do dzisiaj. Według mnie Indie to kraj orientalny i bardzo ciekawy, jestem pewny, że każdy kto się tam wybierze znajdzie coś interesującego w nim co przykuje naszą uwagę i spowoduje, że będziemy chcieli tam wrócić.Indie to największa demokracja świata (1,14 mld ludzi); to także konglomerat ras, wierzeń religijnych, kultur, języków, ludów, narodów, kast, itd. Indie to zarówno państwo (Republika Indii ze stolicą w Delhi) oraz odrębna cywilizacja [ 1 ], jak również subkontynent (w skład tak pojmowanego regionu oprócz Republiki Indii wchodzą Pakistan, Nepal, Bangla Desz, Bhutan i Sri Lanka — razem to około 1,5 mld ludzi). Tu narodziła się przed kilkoma tysiącami lat niezwykła cywilizacja, która trwa nieprzerwanie po dziś dzień, a charakteryzująca się olbrzymią zdolnością do asymilacji innych kultur, religii, obyczajów i zachowań. Religia będąca egzemplifikacją tej kultury — hinduizm [ 2 ] — to jedna z religii światowych, charakteryzująca się teologicznym brakiem objawienia (bezprecedensowość w klasyfikacji wierzeń religijnych), nie posiadaniem personalnego założyciela ani hierarchicznego duchowieństwa, pełnym synkretyzmem i klasycznie pojmowanym irenizmem.
  
  Ostatnimi czasy media donoszą o licznych pogromach jakie mają miejsce w Indiach (ich tło przedstawia się jako religijne). Dotyczy to zwłaszcza ataków fundamentalistów hinduistycznych na chrześcijan (różnych denominacji). Jednak w niedawnej przeszłości dochodziło także do poważnych starć między muzułmanami i wyznawcami hinduizmu, a także miał miejsce krwawy konflikt hinduistyczno-sikhijski (idea niepodległego Khalistanu- indyjska prowincja Pendżab, zamieszkałej w większości przez Sikhów: ok. 60 % — jest nadal zawieszona w próżni).
  
  Jest to o tyle zaskoczenie ponieważ w historii płw. Indyjskiego przez wieki współżyły w miarę zgodnie różne wierzenia religijne. Stąd swój rodowód, oprócz wspomnianego hinduizmu wywodzą buddyzm, sikhizm, a także mniej popularny (zaabsorbowany do tradycji i tożsamości hinduistycznej) — dżinizm. Od VIII wieku n.e. docierał na ten teren islam [ 3 ], a także chrześcijaństwo (mówi się nawet o misjach z pierwszych wieków historii religii Chrystusa — św. Tomasza, nestoriańskiej itd.). Epoka kolonializmu to obecność misjonarzy chrześcijańskich (ich wpływy rosły wraz z podporządkowywaniem obszaru Indii przez Brytyjczyków, w mniejszym stopniu dotyczy to Portugalczyków, Holendrów czy Francuzów). Z kolei muzułmanie w początkach 2 tysiąclecia masowo napłynęli — z terenów dzisiejszego Afganistanu i Persji — na terytorium Indii (od tego czasu datować można znaczący wzrost konwersji z religii autochtonicznych na islam) tworząc w XVI — XVII wieku muzułmańskie imperium Wielkiego Mogoła. W tym także czasie, w wyniku syntezy niektórych idei charakterystycznych dla hinduizmu i islamu, na terenach dawnego Pendżabu - obecnie ten region podzielono między Indie i Pakistan — powstaje specyficzna, najbardziej monoteistyczna (by nie powiedzieć — monistyczna) religia świata, której założycielem był Guru Nanak (1469-1539): sikhizm (ok. 20 mln. mieszkańców Indii, to jest 1,8 %).
  
  Podobnie rzecz się miała przez stulecia z wieloma elementami zoroastryzmu (przybywającego do Indii z terenów Persji), absorbowanymi przez wierzenia Hindusów. Również judaizm przenikający na południe Indii — Koczin w dzisiejszej Kerali (od VIII wieku wraz z islamem) — ulegał asymilacji i synkretyzacji (m.in. tzw. „biali żydzi" czyli „aryjscy" i „czarni żydzi' czyli "drawidyjscy", ich wpisywanie się w system kastowy etc.) by w wielu rejonach zostać wchłoniętym z czasem przez hinduizm.
  
  Republika Indii przyciąga od ponad dwóch dziesięcioleci wzmożoną uwagę całego świata. To z jednej strony atomowe mocarstwo, prężnie rozwijająca się gospodarka, ofensywa myśli hinduskiej w nowych technologiach i biznesie; to druga „Dolina Krzemowa" (Bangalore w stanie Karnataka), „Bollywood" i „Tollywood", a z drugiej — morderstwa honorowe za przekroczenie różnic kastowych, bezprzykładna kulturowa nędza i upodlenie (np. dalitów [ 4 ] czy adivasów [ 5 ]), a także gwałtownie rosnące różnice ekonomiczne, materialne i powiększająca się przepaść między bogatymi i najbiedniejszymi. W Indiach ta skala jest wyjątkowa. Takiej przyśpieszonej dyferencjacji społeczeństwa sprzyja także tradycyjny (choć wstydliwie pomijany jako przykład anty-modernistyczny) system społeczny, zwłaszcza na wsi (kasty) . Ok. ¼ społeczeństwa korzysta jedynie z dobrodziejstw przyspieszonego rozwoju kraju (to nowa klasa średnia, której członkowie rekrutują się przede wszystkim z wyższych kast społeczeństwa hinduskiego, odtwarzając i stygmatyzując dawne podziały klasowo-kulturowe). Trzeba jeszcze w tym miejscu zaznaczyć, iż w Indiach jednocześnie ok. 300 mln. ludzi żyje za mniej niż 40 centów dziennie!
  
  Dzisiejsze Indie postrzegane jako konglomerat ras, wyznań religijnych, grup społecznych, narodów, kast i środowisk lokalnych (często bardzo od siebie różniących się i posiadających sprzeczne interesy) to jakby w mini skali globalizujący się świat. To też niezwykle istotny „gracz" na arenie azjatyckiego orbis terrarum (z rosnącym znaczeniem w skali świata). Koegzystencja religii na tym obszarze ma więc olbrzymie znaczenie: dialog międzywyznaniowy, problemy prozelityzmu, fundamentalizmu, wreszcie terroryzm o podłożu religijnym. Dlatego procesy tam zachodzące są tak interesujące i mają tak dużą rangę dla aktualnej sytuacji na świecie.
  
  Współczesne konflikty religijne przebiegają w zasadzie na linii chrześcijaństwo — hinduizm, islam — hinduizm i sikhizm — hinduizm. W mniejszym stopniu jest to zderzenie religii Proroka Mahometa z sikhizmem. Na obrzeżach subkontynentu — Sri Lanka — przez ostatnie ćwierć wieku trwał niezwykle krwawy i bezwzględnie prowadzony (przez obie strony: armię Sri Lanki i tzw. „Tamilskich Tygrysów" — LTTE — pod przywództwem V.Prabhakarana, który zginął podczas akcji likwidacji resztek LTTE 17.05.2009) konflikt między buddyjskimi Syngalezami (większość mieszkańców wyspy), a Tamilami (wyznawcy hinduizmu) — znaczna część tego ponad 70 milionowego narodu mieszka w indyjskim stanie Tamilnadu po zachodniej stronie cieśniny Palk oddzielającej wyspę Cejlon od półwyspu Indyjskiego. Obecnie, choć wydaje się że to sytuacja chwilowa, konflikt ten jakby wygasł.
  
  Chrześcijaństwo — w Indiach dotyczy to przede wszystkim katolicyzmu i protestantyzmu — to ledwie 25 — 30 mln obywateli Indii (ok. 2,5 %). Katolicyzm reprezentują trzy ryty: rzymski (zwłaszcza tereny wschodnich Indii: Orisa, Jharkhand, Pondicherry, Bengal Zachodni), syromalankarski (głównie w stanie Kerala) i syromalabarski (stany Karnataka, Kerala, Goa i Tamilnadu): różnorodność denominacji protestanckich na tym terenie ogranicza się głównie do anglikanów, baptystów i zielonoświątkowców (zwłaszcza tereny Indii Wschodnich wciśnięte między Birmę, Bangla Desz i Chiny: Nagaland — ponad 90 % mieszkańców stanu to chrześcijanie, Mizoram — 87 %, Meghalaya — 70 %, Tripura, Manipur, Assam i terytorium Arunchal Pradeś).
  
  Islam wśród Hindusów (140 — 150 mln. mieszkańców Indii, ok. 14 % ludności) reprezentują przede wszystkim sunnici. Ważnym — w przeszłości (co rzutuje jednak na obecną sytuację) — składnikiem tradycji islamu pozostawał sufizm (ze względu na wpływy perskie). Podczas podziału Indii przez Brytyjczyków wg kryterium religijnego skoncentrowali się głównie muzułmanie w zachodniej (Pakistan) i wschodniej (Bangla Desz) części subkontynentu. Aktualnie ich większe skupiska występują w stanach Bengal Zach. (1/4 ludności stanu to muzułmanie), Assam (33 %), Kerala (24 %) i Uttar Pradeś (19 %). Wyjątkiem jest północno-zachodni stan Kaszmir i Dżammu gdzie stanowią znaczną większość (ponad 67 %) i o które to terytorium stoczono już dwie wojny pakistańsko-hinduskie, a krwawy konflikt wewnętrzny trwa od przeszło 60 lat.
  
  Trzeba podkreślić, że mimo różnorodności i wielopłaszczyznowości hinduizmu fanatyczno-fundamentalistyczny trend obecny w ostatnich dziesięcioleciach w innych religiach, dotarł także i tutaj. W symbiozie z nacjonalistycznym, wielko-hinduskim „sosem" jest ruchem niebezpiecznym — jak wszędzie na świecie: szermuje bowiem nietolerancją, pomówieniem, nienawiścią, zachęca do przemocy i ją usprawiedliwia. Ze względu na złożoność sytuacji społecznej, kulturowej, rasowej, językowej, a przede wszystkim — religijnej w Indiach jest to bardzo groźne i niebezpieczne.
  
  Pomocne w tych rozważaniach może być przywołanie pojęcia hindutvy [ 6 ]. Na ten masowy ruch społeczny składają się zarówno partie polityczne (np. rządząca w początkach XXI wieku BJP — Indyjska Partia Ludowa, BJS — Partia Rasy Indyjskiej), międzynarodowe organizacje wyznaniowo-nacjonalistyczne (VHP - Światowy Komitet Hindusów) czy szowinistyczne i paramilitarne asocjacje wewnątrz-hinduskie w rodzaju RSS (Narodowy Związek Ochotników), SS (Armia Śiwy), AS (Stowarzyszenie Ariów) [ 7 ].
  
  [Pokaż ustawienia czcionki]
  
  Czcionka szeryfowa
  1 2 3 Dalej..
  
  Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
  Zapomniane stulecie
  Bin Laden i zabójca z Muzeum Holocaustu powodowani są tą samą nienawiścią
  
  Przypisy:
  [ 1 ] S.P.Huntington, Zderzenie cywilizacji, Warszawa 1998
  [ 2 ] Hinduizm to w zasadzie zespół wierzeń religijnych skonstruowany i funkcjonujący na zasadach synkretyzmu religijnego i irenizmu. Na przestrzeni wieków ów system potrafił wchłonąć i zaadoptować do tradycji czy tożsamości hinduistycznej wiele religii, wierzeń czy zwyczajów. Oprócz religii można uważać hinduizm za pewien rodzaj światopoglądu, świadomości czy mentalności, charakterystyczny dla cywilizacji indyjskiej. Dzięki homologacjom dokonanym na różnych poziomach (mitologia, rytuał, teologia) nie-bramińskie i nie-hinduistyczne systemy religijne zostały więc sprowadzone do wspólnego mianownika i wchłonięte (albo przystosowane) do ortodoksji. Braminizm - to wczesna faza hinduizmu.
  [ 3 ] Mapillowie (stan Kerala, pd.Indie) to potomkowie kupców arabskich przybywających na wybrzeże dzisiejszej Kerali w VIII/IX wieku. Oni to pierwsi przynieśli na półwysep Indyjski islam.
  [ 4 ] Dalitowie - (w j.hindi - niedotykalni) zbiorcza nazwa ludności w Indiach, Nepalu, Bangla Deszu i Sri Lance obejmująca reprezentantów najniższych kast społecznych (tzw. dźati) jak i ludność poza-kastową. W Indiach jest to ok. 150 mln ludności (na całym subkontynencie - ok.260 mln).
  [ 5 ] Adivasi - pierwotni (sprzed przybycia Ariów) mieszkańcy Indii (obok ludów drawidyjskich) żyjący dziś we wschodnich i południowo-wschodnich stanach Indii, często jeszcze w strukturach klanowo-plemiennych
  [ 6 ] Hindutva - to najkrócej mówiąc po polsku: hinduskość. Termin ten oznacza połączenie tradycyjnej wiary religijnej Hindusów (utożsamianej jednoznacznie z hinduizmem) z kulturą, zwyczajami i państwem indyjskim (powstałym po 1947 roku). Jest to więc przeszczepienie europejskiego nacjonalizmu na hinduski grunt.
  [ 7 ] Są to organizacje polityczno-nacjonalistyczne głoszące często - w kategoriach kultury europejskiej - hasła typowo faszystowskie, rasistowskie czy fundamentalistyczno-totalitarne. Np. założyciel Armii Śiwy (SS) B.Thackeray nie wyklucza sięgania przez zwolenników swych teorii i zasad po samobójcze zamachy bombowe w celu osiągnięcia zamierzonych celów.
  
  Etykieta i zwyczaje. Prawa ręka służy do jedzenia, lewa jest nieczysta i służy do higieny osobistej. Pieniądze w sklepach podajemy tylko prawą ręką! Lewą ręką nie dotykamy jedzenia, nie dotykamy też nią innych osób. (DZa)
  
  Wchodząc do świątyń hinduskich i meczetów, pamiętajcie o zdjęciu butów. Musicie mieć też świadomość, że do niektórych ortodoksyjnych świątyń nie zostaniecie wpuszczeni. Kobiety powinny pamiętać o założeniu w meczecie chusty na głowę i ramiona. (AM)
  
  Targować należy się o wszystko. Dokonując poważniejszych zakupów wskazane jest zrobienie rekonesansu cen u różnych sprzedawców, wybranie najdogodniejszej opcji i potem targowanie się, na co czasem poświęca się nawet kilka godzin. Sprawdzać warto też różne opcje noclegów, możliwości transportu (szczególnie riksz pod dworcami) itp. (KC)
  
  Pokręcenie głowa z prawa na lewo oznacza zgodę, przyzwolenie, potwierdzenie itp., ogólnie „tak”. (KC)
  
  Ludzie PRZYGLĄDAJĄ SIĘ białym, trzeba się na to nastawić i potraktować z humorem. (DZ)
  
  Jeśli chcecie komuś zrobić zdjęcie, zapytajcie najpierw o pozwolenie, nie każdy chce być fotografowany (zwłaszcza jeśli chodzi o muzułmanów), no może z wyjątkiem dzieciaków, które same włażą w obiektyw, niestety często krzycząc zaraz potem: five rupies, madame! Często kiedy zrobicie zdjęcie, sami będziecie poproszeni o zapozowanie. (AM)
  
  
  
  Mieszkańcy. Indie są mieszanką kultur, ras, języków i religii. W hinduizmie istnieje silnie zakorzeniony system kastowy. (DZa)
  
  Nieodłącznym elementem indyjskich ulic są żebracy. Żebrzące dzieci, kobiety, starcy, kalecy - ten obraz szokuje tych, którzy odwiedzają Indie po raz pierwszy. Dopiero bliższe zapoznanie z tym krajem i jego kultura uświadomi wam, że dla wielu z nich to niekoniecznie przymus, ale sposób na życie, przekazywany z pokolenia na pokolenie. Żebracy tworzą wręcz swoistego rodzaju kastę. Celowe samouszkodzenia ciała lub okaleczenia dzieci są makabrycznymi, ale wcale nierzadkimi przypadkami.
  
  Niestety, trzeba się na ten obraz uodpornić, z paru względów. Po pierwsze, dając pieniądze jednej takiej osobie możecie być pewni, że zaraz wokół was pojawi się 10 innych wyciągniętych błagalnie rąk. Po drugie dawanie pieniędzy żebrzącym dzieciom uczy ich bierności, a rodziców utwierdza w przekonaniu, że to opłacalny proceder. Po trzecie, byłam świadkiem sceny gdy pod koniec dnia po jedną stara żebraczkę siedząca na gatach w Waranasi podjechał bardzo dobry samochód - synowie zabrali swoja dochodową matkę do domu.
  
  Jeśli koniecznie chcecie pomóc, to lepiej wpłacić pieniądze na konto jednej z wielu fundacji zajmujących się organizowaniem pomocy dla Indii. (AM)
  
  W Indiach najlepiej mieć przyjaciół na dole drabiny (sprzątaczy, strażników) oraz na samej górze (rektor, prezes, itd.). Ci pierwsi potrafią naprawdę załatwić większość rzeczy.
  
  W wielu sytuacjach musisz umieć się postawić. Hindusi mają upodobanie do manipulowania obcokrajowcami, ale jak widzą opór, twardego negocjatora, nabierają dużego respektu. (RP)
  
  
  
  Przydatne języki. Zdecydowanie angielski. Czasem „migowy”, ważna umiejętność to komunikowanie się poprzez kiwanie głowami oraz uśmiechanie się (Hindusi są bardzo mili i łatwiej nawiązać z nimi kontakt, kiedy odwzajemnia się ich radość). (KC)
  
  Angielski wystarcza, praktycznie w każdym stanie mówią w innym języku, więc nawet znajomość hindi dużo nie pomoże. (DZ)
  
  Trzy słowa w hindi. Jak nauczysz się ich umiejętnie używać, cena będzie niższa:
  tik’ke – OK.! (zwykle uspokajające „tikke, tikkeee”)
  acza – dobra
  szukrija - dziękuję (RP)
  
  
  
  Święta. Wśród Hindusów - Holi, Diwali.
  Wśród muzułmanów – Ramadan. (DZa)
  
  Jedzenie. Do Indii warto pojechać dla samego jedzenia! Ghee rice, navaratna kuruma, birijani, chiapatti, parathas, owoce morza (zwłaszcza te w Goa czy Kovallam, prosto od rybaków wyciągających nad ranem sieci na brzeg) i po prostu owoce – mango, lychee... (DZ)
  
  Najlepsza kuchnia świata. Jedzenie jest bardzo ostre, ale przepyszne! Raj dla wegetarian.
  
  Mieszkańcy Indii uwielbiają jeść, to bardzo ważna czynność w ich życiu. Każdy region Indii ma specyficzną dla siebie kuchnię. Jedzenie na północy jest inne od tego na południu.
  
  Polecam jedzenie na ulicznych straganach. Podstawowa zasada przy wybieraniu miejsca, w którym będziemy jeść (odnosi się nie tylko do Indii, ale właściwie wszystkich krajów): zawsze wybierać knajpki (stragany, restauracje etc.), w których jest dużo miejscowych. Oznacza to, że jedzenie jest tam smaczne i bezpieczne dla waszego żołądka. Najlepiej jeżeli jest ono podane bardzo gorące lub przygotowywane na waszych oczach (macie pewność, że nie leżało dwa dni na słońcu). (DZa)
  
  Religia. Mieszanka religii i kultur. Hinduizm (82%), islam (12%), buddyzm, chrześcijaństwo, sikhizm, zaratusztrianizm, dżajnizm, judaizm – czyli wszystkie religie świata wzbogacone dodatkowo o wszystkie możliwe sekty i odmiany. Do meczetów, świątyń buddyjskich i hinduistycznych nie powinno się wchodzić w krótkich spodniach. (DZa)
  
  Co warto przywieźć na pamiątkę. Każde miejsce w Indiach ma coś specyficznego:
  
  Agra – przedmioty z marmuru.
  Varanasi – jedwab.
  Ladakh – pamiątki od Tybetańczyków, szale z pashminy.
  Rajasthan – charakterystyczne narzuty na łoża oraz laleczki.
  Kaszmir – dywany.
  Kerala – pamiątki z drzewa sandałowego.
  
  Wszystkie te rzeczy znajdziecie też w Delhi na Main Bazar, często o wiele tańsze.
  
  Jeżeli ktoś polubi kuchnię indyjską, dobrze jest kupić przyprawy – są bardzo dobrej jakości, nieporównywalnej z tymi, które kupujemy w Europie. Najlepiej w sklepie z przyprawami poprosić sprzedawcę, by samemu zrobił dla was wybraną masalę – będzie to rewelacyjna pamiątka dla znajomych. (DZa)
  
  Warto robić zakupy w Delhi w dzielnicy Pahar Ganj lub na Palika Bazar przy Connaught Place oraz na targu Janpat. Ciekawe pamiątki można przywieźć z Lehu, gdzie swoje stoiska mają uchodźcy tybetańscy. Wszędzie należy się targować!
  
  Sukienka – 100 rs
  Papierosy lokalne - 15-50 rs (Jaisalmery), zachodnie 90 rs
  Chusta - 50-100 rs (Delhi)
  Lalki (Jaipur) - 50-75 rs
  Obrazki na płótnie - 20-50 rs
  Pudełko marmurowe (Agra) – 60 rs
  Drewniana maska (Leh) - 300-400 rs
  Bransoletka - 60 rs
  Naszyjnik z kamieni - 50 rs
  T-shirt wyszywany – 200 rs
  Rękawiczki wełniane (Manali) – 50 rs
  Kadzidła – 10 rs/op
  Pocztówki - 5-10 rs
  Plastikowa riksza-zabawka – 50 rs
  Mydło sandałowe – 20 rs
  Olejek - 40-60 rs (AM)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie