Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  Wioletka 4.5.2010 (16:30)

  Jednym z głównych bohaterów powieści pt. "Ten obcy" jest Zenek Wójcik. Był trochę starszy od reszty dzieci, miał około czternastu, może nawet szesnastu lat. Uciekł z domu ponieważ czuł się niekochany przez ojca, który był alkoholikiem. Jego matka nie żyła. Chłopiec chciał odnaleźć wujka-Antoniego Janicę bo miał nadzieję, ze ten pozwoli mu u siebie zamieszkać. Podobnie jak Ula interesował się zwierzętami, chętnie z nimi przebywał. Interesował się morzem i podróżami, chciał zostać marynarzem.
  
  Zenek był wysokim i szczupłym chłopakiem. Posiadał ciemne oczy i gęste, ciemne włosy. W chwili gdy dotarł na wyspę wyglądał bardzo biednie. Był ubrany w zieloną, zniszczoną wiatrówkę i brudne, drechowe spodnie. Chłopiec był brudny, a zranioną stopę obwiązywał szmatami.
  
  Zenek był chłopcem skrytym, dlatego wolał towrzystwo cichej, niepozornej Uli niz przebojowej, spontanicznej Pestki, tajemniczym, często wręcz odpychającym. Słynął z odwagi, dumy, honoru, pracowitości, zatrudnił się nawet u jednego z rolników, aby odpracować pieniądze ofiarowane mu przez Ulę. Za wszelką cenę chciał sprawiać wrażenie niezależnego, dorosłego. Jego jedyną wadą było to, że czasem kradł. Jednak przyczyną tego zachowania był głód. Wstydził sie swojej sytuacji rodzinnej i cięzko mu było o tym mówić- zwierzył sie jedynie Uli, którą darzył miłością. Ona tez mu odwzajemniła to uczucie. Bardzo złościła go sytuacja, że wszyscy uważają go za włóczęgę, ale nic w tym kierunku nie robił.
  
  Według mnie Zenek był bardzo dobrym i zaradnym chłopakiem. Wzruszyły mnie jego niewiarygodne dokonania na przykład uratowanie dziecka, podróżowanie z chorą nogą, uratowanie i obrona Dunaja przed Wiktorem i Władkiem, miejscowymi łobuziakami. Chciałabym spotkać takiego chłopca jak Zenek. Nie dziwię się, ze spodobał się Uli i Pestce, gdyż naprawdę był idealny, oczywiście oprócz tego, że czasami kradł.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  kuba1702 4.5.2010 (16:32)

  Zenek-Mieszkał we Wrocławiu z ojcem, jego matka nie żyła. Zdecydował się na porzucenie domu, bowiem ojciec pił, nie żywił wobec syna żadnych ciepłych uczuć, odrzucał go. Stało się to przyczyną tragedii chłopca, który zdobył się na odwagę opuszczenia domu i samotnej wędrówki w poszukiwaniu wuja. Zenek zawsze był odważny, czego dowodził swym codziennym postępowaniem. Umiał też zdobyć się na czyn wręcz bohaterski ratując dziecko. Odwadze towarzyszyła samodzielność i zaradność, np. świetnie radził sobie na wyspie, posiadał dziesiątki praktycznych umiejętności. Był chłopcem wysokim, sprawnym fizycznie, niezmiennie imponował rówieśnikom.
  
  Bohater "Tego obcego" był skryty, zdecydowanie małomówny, nieufny wobec ludzi, nawet dla najbliższych przyjaciół bywał opryskliwy. Jednak stanowiło to tylko rodzaj maski-nie chciał przez innymi okrywać swego nieszczęścia, jakby wstydził się tego, co zaszło między nim a ojcem. Pod wspominaną maską ukrywał się chłopiec wrażliwy, zdolny s=do wyższych uczuć, tęskniący za rodzinnym szczęściem. Ktoś zawsze ambitny i pracowity, wręcz uparty. Te prawdziwe cechy charakteru Zenka są dobrze widoczne w jego stosunku do Uli, w ich rozmowach.
  
  Naturalnie samotna wędrówka sprzyjała i rozwojowi cech negatywnych Zenka. Przyjmował on pozę dorosłego, "twardego" mężczyzny, rozumiał ją jednak opacznie-jako np.umiejętność dokonywania drobnych kradzieży i okazywania przy tym braku skrupułów. Z pewnością neh=gatywne cechy chłopca rozwinęły się za sprawą jego ojca, rodzinnego nieszczęścia, braku miłości i rodzicielskiej opieki.
  Ula-To dziewczyna bardzo wrażliwa, zastanawiająca się nad każdym swym czynem, słowem, skłonna do reflekcji, zdecydowanie przestrzegająca przyjętych norm moralnych-przykładem niech będzie sprawa kradzieży jabłek. Ula była zdolna do poświęceń dla przyjaciół, ciężko pracowała, by oddać ukradzione przez Zenka pieniądze. Chłopiec szybko stał się jej bardzo bliski, łączyła ich nawet młodzieńcza miłość.
  
  Z całej "załogi" zajmującej wyspę Ulka była osobą pozornie najmniej praktyczną, zaradną, za to najbardziej refleksyjną, o zdecydowanie największym życiu wewnętrznym. Jej psychikę, podobnie jak to miało miejsce w przypadku Zenka, ukształtowało życie rodzinne, dziewczyna była półsierotą, nie miała matki, latami wychowywała się również bez ojca. Do tego ostatniego miała stosunek zdecydowanie negatywny, nieufny. Dopiero w końcowych fragmentach powieści, za sprawą całej historii z Zenkiem, nastąpił przełom w stosunkach córki z doktorem. Ojcowska miłość, oparcie i zaufanie były Uli niezykle potrzebne, podobnie jak przyjaźń rówieśników-choćby Pestki, dziewczyny niemal pod każdym względem różnej od Uli.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie