Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  mira31130 3.5.2010 (18:49)

  Akcja powieści rozgrywa się w osadzie Olszyny. Obok tej wsi płynęła rzeka Młynówka, na której po powodzi powstała wyspa połączona brzegiem jedynie poprzez przewrócone drzewo. Wyspa stała się miejscem czworga dzieci: Mariana Pietrzyka, Julka Milera (ciotecznych braci) oraz Pestki Ubyszówny i Uli Zalewskiej.
  
  O kryjówce na wyspie nie wiedział nikt z mieszkańcóe wsi. Dlatego też z najwyższym zdumieniem dzieci któregoś dnia odkryły, że ktoś tam był, palił ognisko, biwakował. Pierwsze nieznajomego zobaczyłydziewczyny - spał pod leszczyną. Pestka pobiegła po chłopców, natomiast Ula obserwowała śpiącego. Był nim kilkunastoletni chłopiec: wyraźnie zmęczony, wychudzony, w podniszczonym ubraniu. Niebawem obudził się i Ula zaoferowała mu pomoc. Okazało się, że nieznajomy jest ranny w nogę, ma gorączkę. Tajemniczy przybysz nie chciał niczego mówić o sobie, każdą informację uzyskiwano z największym trudem. Zenek, bo tak miał na imię, powiedział, że przyjechał do Olszyn autostopem, podróżuje zaś do Strykowa, gdzie przy budowie mostu pracuje jego wujek.
  
  W następnych dniach Zenek nie był bardziej skory do rozmowy. Pogarszał się też stan jego nogi, którą, mimo oporu chłopca, opatrzył ojciec Uli, miejscowy lekarz. Zenek wyruszył w dalszą drogę, ale niezagojona rana zaczęła krwawić i wrócił na wyspę. Czteroosobowa "załoga" wciąż opiekowała się nim, dzieci wynosiły z domów pożywienie, zbudowały szałas, były wobec Zenka bardzo troskliwe. Ten ostatni wciąż niewiele mówił, unikał kontaktów z kimkolwiek, czasami sprawiał nawet wrażenie opryskliwego.
  
  Pewnego dnia Marian i Julek pojechali na rowerach do Strykowa, by odszukać wujka Zenka. Niestety, okazało się, że pana Antoniego Janicy tam nie ma, że w tej miejscowości nie budują mostu i nikt nie wie, gdzie on aktualnie pracuje. W międzyczasie Zenek powiedział nieco więcej o sobie: mieszkał we Wrocławiu, jego matka nie żyje, natomiast ojciec jest dla chłopca zły, nie chce go -- stąd ucieczka z domu. Wiadomość o nieobecności wujka załamała "obcego".
  
  Mijały dni. Zenek wciąż mieszkał na wyspie, a "załoga" nadal opiekowała się nim. Któregoś dnia Zenek dał dowód niezwykłej odwagi, ratując dziecko od śmierci w wypadku drogowym. Jednak bezpośrednio po tym pięknym czynie kradł jabłka i namówił do tego część "załogi". Mało tego, pewnego dnia Marian dowiedział się, iż Zenek na targu w Łętowie ukradł pieniądze przekupce. Gdy wydała się ta tajemnica, chłopak, po rozmowie z Ulą, do której odczuwał wyraźną sympatię, zniknął z Olszyn.
  
  "Załoga" nie mogła zapomnieć o Zenku. Szczególnie Ula, która głęboko przeżywając dokonaną przez chłopca kradzież, postanowiła zarobić 50 złotych i zwrócić je przekupce. Tak też zrobiła.
  
  Poszukiwania Zenka nie przynosiły rezultatu. Aż nagle Julek spotkał go na targu w Łętowie
  - Zenek grał w karty z grupą chuliganów. Wiadomość o tym, że Ula oddała pieniądze zrobiła na Zenku duże wrażenie, jednak nie chciał wrócić na wyspę.
  
  Wreszcie wrócił. Zaczął pracować, by zwrócić Uli pieniądze. Jednak konflikt z miejscowymi chłopcami doprowadził do tego, że ci ostatni postanowili zainteresować milicję nieznajomym. Zenek musiał się schować w innym miejscu. Został gościem doktora. Ku zaskoczeniu Uli, której stosunki z ojcem układały się dotychczas źle, dziewczyna uważała, że ojciec jej nie kocha, nie ufała mu. Sprawa Zenka stanowiła przełom w ich życiu. Odbyła się długa rozmowa Uli z ojcem, podczas której wyjaśniono wiele spraw(matka dziewczyny nie żyła), doktorokazał się kochającym ojcem, nie zaś zimnym i surowym człowiekiem.
  
  Zenek bardzo dobrze czuł się w domu Uli. Doktor osobiście pojechał do Tczewa, gdzie pracował pan Janica. Wujek był gotów przyjąć do siebie Zenka, z radością podjął się trudu wychowywania go.
  
  Zenek wyjechał. Zostawił list do Uli, w którym zapewniał ją o swej miłości. Wyjaśnił też ostatecznie, dlaczego uciekł z domu - jego ojciec pił, znęcał się nad synem. W kopercie było również pięćdziesiąt złotych - zwrot długu. List kończył się zapewnieniem, że Zenek nigdy nie zapomni Uli i któregoś dnia wróci do Olszyn.
  
  CHARAKTERYSTYKA ZENKA - Jednym z bohaterów lektury Ireny Jurgielewiczowej pt. "Ten Obcy" był Zenek Wójcik. Miał on około 14-15 lat, jednak nie znamy jego dokładnego wieku. Uciekł z domu z powodu trudnej sytuacji rodzinnej - jego matka nie żyła, a ojciec był alkoholikiem. Prawdopodobnie Zenek był często krzywdzony przez ojca. Podróżował, aby odnaleźć wujka - Antoniego Janicę, gdyż miał nadzieję, że ten pozwoli mu u siebie zamieszkać.
  
  Zenek był wysokim i szczupłym chłopakiem. Miał chude policzki i szeroko rozłożone, ładne brwi. Posiadał ciemne oczy i gęste, ciemne włosy. W chwili gdy dotarł na wyspę, wyglądał bardzo biednie. Był ubrany w zieloną, zniszczoną wiatrówkę i brudne, drelichowe spodnie. Chłopiec był brudny, a zranioną stopę obwiązywał szmatami.
  
  Zenek wstydził się opowiadać o swoich problemach w domu, był tajemniczy i skryty, zwierzał się jedynie Uli. Jego zachowanie było czasem wręcz odpychające. Nowo poznani przyjaciele niecierpliwili się, kiedy większość ich pytań pozostawała bez odpowiedzi. Był samodzielny, uparty i wytrzymały. Sam podróżował przez długi czas w poszukiwaniu wujka. Mimo zranionej nogi nie poddawał się. Wykazał się odwagą ratując dziecko i stając w obronie Dunaja, kiedy zaatakował go Wiktor i jego koledzy. Nie umiał przyznać się do błędu. Kiedy został przyłapany na kradzieży jabłek, nie okazał skruchy, wręcz przeciwnie, namawiał do kradzieży swoich przyjaciół. Dumny, honorowy i pracowity zatrudnił się u jednego z rolników, aby oddać Uli pieniądze. Nie potrafił znieść okrucieństwa wobec zwierząt.
  
  Na początku Zenek wydawał się niezbyt miły, zdawał się nie zauważać tego, jak bardzo poświęcają się dla niego przyjaciele. Źle ich traktował, był niewdzięczny. Jednak to właśnie z nim chciałabym się zaprzyjaźnić. Uważam, że jego zachowanie częściowo usprawiedliwia trudna sytuacja w domu. Myślę, że potrafiłabym tak jak Ula zrozumieć położenie Zenka i starałabym się mu pomóc. Zenek nie był zły, chciał naprawić swoje błędy, odpracował pieniądze ukradzione przekupce, wytłumaczył Uli powody swojego postępowania, podziękował przyjaciołom za pomoc i poświęcenie. To właśnie dzięki przyjaciołom nie zszedł na złą drogę, to oni pomogli mu odnaleźć wuja i odzyskać wiarę w innego człowieka.
  
  CHARAKTERYSTYKA ULI - Ula Zalewska jest wychowana przez ciotki, ponieważ jej rodzice rozwiedli się jak ona była małą dziewczynką. A kilka lat po rozejśćiu się jej rodziców zmarła jej mama. W Olszynach mieszka jej ojcie, który jest lekarzem. Dziewczynka ma do niego wielki żal, żę zostawił ją i matke dla innej kobiety i zerwał z nią kontakt. Dopiero jak zmarła jego druga żona zaprosił Ule na wakacje do Olszyn. Choć tak naprawdę pisał do niej listy, lecz ciotki chowały je, bo nie chciały żeby ona utrzymywała z ojcem kontakt.
  
  Ula jest dziewczynką zgrabną i smukłą. Jest bardzo małomowna, skryta i nieśmiała. Nie lubi się zwierzać, ponieważ próby opowiedzenia przyjaciółce o sobie kończą się niepowodzeniem. Pestka słuchając myśli o czymś innym. To bardzo onieśmiela dziewczynkę, a poza tym bardzo trudno jest jej mówić o swoim nieszczęściu. Delikatność i urok osobisty zjednują Uli przyjań Zenka to właśnie ją obdarzył zaufaniem i jej powierzył swoje sekrety. Ula jest bardzo dobra i opiekuńcza. Opiekowała się psem Dunajem i pracowała u pana Józiaka, żeby oddać pieniądze przekupce, które ukradł Zenka.
  
  Ula jest dziewczynką, która ma bardzo trudne życie. Ale naszczęście pogodziła się z ojcem i wszystko sobie wytłumaczyli.
  
  CHARAKTERYSTYKA PESTKI - Pestka Ubyszówna miała trzynaście lat. Przyjechała z mamą na wakacje. Według Julka Pestka była podobna do chłopaka, co było pochwałą ze strony chłopca. Pestka była ładną dziewczynką. Byłą bardzo wysportowana. Pływała najlepiej z całej klasy. Bardzo lubiła jeździć na rowerze. Pestka była dobrą uczennicą. Mimo to, iż bohaterka bardzo kochała swoich rodziców, nie lubiła im się zwierzać. Pestka kochała soja przyjaciółkę, Ule.
  
  Bohaterka była energiczną dziewczynką. Pestkę cechowała stanowczość, odwaga oraz rezolutność. Dziewczynka była bardzo praktyczna. Nie myślała dużo, gdyż wolała działać. Ula dziwiła się, że do jej przyjaciółki wszyscy się uśmiechają. Pestka była pewna siebie, czego przyczyną było to, że nie miała problemów i żyła pod opieką czułych rodziców. Dziewczynka lubiła być podziwiana. Sama jednak zachwycała się krótko, o czym świadczy jej chwilowy zachwyt przyrodą wysepki. Twierdziła, ze jej matka nie będzie w stanie jej zrozumieć, gdyż wszystkim przejmuje się za bardzo. Pestka kochała soja przyjaciółkę, Ule. W głębi duszy dziewczynka była zadowolona, ze jest ładniejsza od Uli. Według niej to było rzeczą naturalną, że wszystko udawało jej się lepiej niż Uli. Kiedy Dunaj zaufał bardziej jej przyjaciółce, Pestka byłą zazdrosna. To uczucie pojawiło się u niej także wtedy, gdy Zenek wyróżnił Ulę. W Pestce narodził się niechęć do przyjaciółki. Między dziewczynkami nastąpiło ochłodzenie stosunków. Mimo to Pestka nadal została jej dobrą koleżanką. Gdy zobaczyła łzy Uli, poruszyło ją to bardzo. Postanowiła porozmawiać z mamą na temat Zenka, mimo iż wiedziała, że mama się tym przejmie.
  
  Pestka jest osobą pozytywną. Imponuje mi odwagą i stanowczością. Bohaterka jest podobna do chłopaka, dzięki czemu wyróżnia się od innych dziewcząt.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie