Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 27.12.2010 (21:38)

  """""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""Kraków , 27 XII 2010
  
  
  """"""""""""""""""""""""""""""" Witaj !
  
  Mam na imię Basia i mam 12 lat. Lubię czytać i ostatnio przeczytałam "Baśnie" H.Ch. Andersena.
  Przeczytałam też baśń o Tobie i bardzo się wzruszyłam Twoim losem. Byłam smutna i nawet płakałam.
  Dlatego bardzo ucieszyła mnie wiadomość, że żyjesz i masz się nieźle.
  Naprawdę, jest to dla mnie wspaniała wiadomość, bo nie spodobał mi się sposób, w jaki pan Andersen zakończył swoją baśń.
  Było mi bardzo smutno, gdy dotarłam do końca opowieści. Miałam nadzieję, że płomyki zapałek zainteresują przechodzących ludzi. Miałam nadzieję, że ktoś zastanowi się skąd się one biorą i kto się bawi zapałkami.
  Stało się jednak inaczej , co mnie bardzo zasmuciło. Nikt z ludzi nie zwrócił na Ciebie uwagi, nikt nie przystanął i nie pomógł Ci.
  Niestety, wszyscy ludzie spieszyli się do swoich rodzin by zasiąść razem do wigilijnej kolacji.
  I chociaż na ich stołach było jedno puste nakrycie, żaden człowiek nie zaprosił Cię do siebie. Nikt nie dostrzegł w Tobie bliźniego w potrzebie...
  Dla mnie to wydarzenie przyćmiło całkowicie radość związaną z Bożym Narodzeniem. Co z tego , że później wielu spieszących na pasterkę do kościoła mówiło o Tobie "Biedactwo". Dla mnie był to fałszywy żal, bo Ci , którzy mogli pomóc - nie zwrócili na Ciebie uwagi i pozostawili Cię samotną na mrozie.
  Wiele myślałam o tym zdarzeniu - zastanawiałam się czy ja też jestem tak zajęta swoimi sprawami , że nie dostrzegam osób potrzebującym obok mnie?
  Odpowiedź na to pytanie jest dla mnie bardzo osobista i dlatego nikomu o niej nie mówię.
  Może kiedyś , gdy się spotkamy zdradzę Ci mój sekret. Na razie jednak - nie, nic na ten temat nie powiem.
  Interesuje mnie w jaki sposób udało Ci się przeżyć ten okropny wieczór wigilijny. Czy w ostatniej chwili ktoś zabrał Cię do swojego ciepłego domu i zaopiekował się Tobą ?
  Czy był to ktoś bogaty, kto dla kaprysu kazał służbie zatroszczyć się o Ciebie?
  Czy też Twoim wybawcą był zwykły człowiek , któremu sumienie nie pozwoliło przejść obojętnie obok Ciebie ?
  Nie wiem dlaczego , ale wydaje mi się , że był to ten drugi człowiek...
  Być może myślę tak dlatego , ponieważ podczas przedświątecznych zakupów kilka razy byłam świadkiem zbierania w sklepach żywności dla ludzi jej potrzebujących.
  Akcja polegała na tym , by kupić o trochę więcej produktów niż potrzebujemy i przy wyjściu ze sklepu przekazać je wolontariuszom. I wcale nie chodziło tu o jakieś wyjątkowe produkty - zbierano : mąkę, cukier, makarony, ryż, konserwy, słodycze.
  Za każdym razem moi rodzice brali udział w tej akcji. Zauważyłam wtedy , że chętniej się dzielą ludzie o przeciętnych dochodach i średnio zapakowanych wózkach. Natomiast ci, którzy wyjeżdżali ze sklepu z bardzo dużą ilością zakupów - rzadko coś przekazywali wolontariuszom.
  
  Na tym kończę mój list. Będzie mi bardzo miło , jeśli mi odpiszesz.
  Pozdrawiam Cię serdecznie
  
  Basia

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie