Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  olka9703 3.5.2010 (18:01)

  Godnosc to przynalezna czlowiekowi odrebnosc, wolnosc, mozliwosc realizacji w spoleczenstwie. Skladaja sie na nia zarowno prawa jak i obowiazki. Prawo czlowieka do stawania sie soba, do swobodnego prezentowania mysli, uczuc. Prawo do nauki, pracy, zachowania zdrowia. Prawo do rozwoju duchowego i fizycznego.
  
  Obowiazki to przede wszystkim odpowiedzialnosc za siebe, za innych, za spoleczenstwo, za swiat. To odpowiedzialnosc za swoje slowa i czyny. To takie wybory, ktore (tak jak powiedziales) pozwalaja zyc sobie i innym. Godnosc to pogodzenie swojej niezaleznosci, odrebnosci z dobrem ogolu. Tylko wowczas mozna zrezygnowac z wlasnego zdania, z przemoznej checi uczynienia czegos, jezeli godziloby to w dobro innych.
  
  Zyc godnie, to szanowac swoja reputacje, swoje cialo, to byc sobie wiernym...swoim zasadom, swoim idealom, swoim uczuciom, swojemu sumieniu.
  To nie bac sie przeciwnosci losu. To prosic o pomoc w sytuacjach trudnych i wykorzystac te pomoc dla poprawy swojej sytuacji. To byc wrazliwym na na sytuacje innych i w miare swoich mozliwosci im pomagac.
  
  Poszanowanie czyjejs godnosci, to umozliwienie innej osobie/osobom wyrazania siebie, istnienia obok, nieskrepowanego niczym rozwoju.
  
  Mozna nawiazac do sytuacji w Twoim miescie, w Twojej dzielnicy..jak to wyglada.
  
  Poszanowanie godnosci dzieci...umozliwienie im miejsca do zabawy, przyjazne przedszkole, czy szkola...
  
  Poszanowanie godnosci niepelnosprawnych...ulatwienie im poruszania sie w przestrzeni - zniesienie barier architektonicznych..
  
  Poszanowanie godnosci starszych...np. dom dziennego pobytu, sposob w jaki sie ich traktuje w sklepie, w aptece, w autobusie, na ulicy...itp
  
  Poszanowanie godnosci chorych...jaki jest dostep do lekarza, jak wyglada najblizsza przychodnia (nie ta prywatna)...
  
  no i tak mniej wiecej to widze...
  
  
  
  Żyć godnie to pewnie nie miec nic na sumieniu...Tak kiedyś myślałam, ale teraz wg mnie żyć godnie można tylko wtedy kiedy rano wstajemy spoglądamy do lustra i nie wstydzimy się tego, godzimy się na to kim jesteśmy, co robimy i jak żyjemy...Jeśli nie mamy żadnych wyrzutów sumienia, żadnych pretensji wtedy możemy powiedziec że żyjemy godnie...jakkolwiek by tą godność interpretować. Spoglądamy w lustro i umiemy spojrzeć na siebie, a jeśli popełniliśmy jakieś błędy w przeszłości to nie żałujemy ich tylko wyciągamy z nich konsekwencje nie tylko paplaniną ale także wcieleniem ich w życie. Żyć godnie można tylko wtedy, kiedy nie łamiemy swoich zasad życiowych, jakiekolwiek by one nie były, bo każdy ma własne zasady wg których żyje...
  
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie