Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  docia12 11.12.2010 (20:32)

  Jan Chryzostom Pasek przyszedł na świat około 1636 roku, w zubożałej rodzinie szlacheckiej na Mazowszu. Po ukończeniu kolegium jezuickiego w Rawie Mazowieckiej, poświęcił się służbie wojskowej. Jako żołnierz Czarneckiego brał udział w potyczkach zbrojnych ze Szwecją, Węgrami, Rosją. Z wojska odszedł w 1667, po czym ożeniwszy się, rozpoczął ziemiański tryb życia w majątku swojej żony Anny Łąckiej. Zmarł około 1701 r. w Niedzieliskach. Jan Chryzostom Pasek zasłynął jako barokowy pamiętnikarz. Jego autorstwa są "Pamiętniki", które obejmują lata 1656-1688. Pisać natomiast zaczął je około 1690 roku, a więc właściwie już pod koniec życia. Z faktu tego wynikają liczne pomyłki, Pasek nie wszystko bowiem dokładnie zapamiętał. "Pamiętniki" zaliczane są do nurtu sarmackiego w literaturze barokowej. Jan Chryzostom Pasek jako szlachcic polski sam uważał siebie za Sarmatę, z taką też kreacja siebie samego spotkamy się w jego dziele. Pasek był żołnierzem i gospodarzem. Z tym wiąże się podział "Pamiętników" na dwie części.
  Pierwsza obejmuje okres od 1656 roku do 1666 roku. Opisane zostały tu liczne bitwy, w których brał autor oraz jego przygody wojenne, a przede wszystkim on sam jako wzorowy bohaterski, odważy i oddany żołnierz. Pasek przedstawia siebie także jako patriotę oraz lubianego i cenionego zarówno przez podwładnych jak i przełożonych kompana. Podkreśla także taką swą cechę jak temperament, jednym słowem Pasek nie szczędzi sobie pochwał. W efekcie owej skłonności do gadulstwa i przechwałek nakreślony został prawdziwy obraz polskiego szlachcica, Sarmaty. We fragmencie " Pamiętników" pt. "W obozie" Pasek jawi nam się już jako osoba skora do samowoli i nie podporządkowania się rozkazom. Opisuje w nim ucztę z towarzyszami, która zakończyła się zakazanymi pojedynkami." Towarzystwo tedy regimentarskie, panowie Nuczyńscy, pili u brata swego ciotecznego... mnie też tam był zaprosił na tę ucztę pan Jasiński....Była to w ten dzień kryzys tak zła, że z piętnaście pojedynków odprawowało się pod różnymi chorągwiami..."
  W drugiej części " Pamiętników" obejmująca lata 1667- 1668 Jan Chryzostom Pasek przedstawia nam się już jako ziemianin, pędzący spokojny żywot w swym majątku, z dala od polityki, której też nie opisuje w swym dziele. Opowiada nam natomiast barwnie o swoich sprawach i wydarzeniach jego dotyczących. Nakreśla siebie jako dobrego i pracowitego gospodarza, jako człowieka lubiącego przyrodę oraz lubiącego z nią obcować. Człowieka wesołego, lubianego, składającego częste wizyty. Bardzo lubi zwierzęta, posiada swą ulubioną wydrę, której poświęca nawet fragment " Pamiętników" pt. "Wydra." "Przysłał do mnie król JMość pana Straszowskiego, sługę swego, z listami, prosząc solenniter o darowanie wydry, którą chowaną miałem, tak rozkoszną, że wolałbym był partem substancyjej mojej dać aniżeli onę, com ją tak kochał......"
  Jan Chryzostom Pasek przedstawiając siebie jako ziemianina również lubi się przechwalać, dostarczając nam w ten sposób także wiedzy na temat jego wad, mianowicie skłonności do sporów i awantur sąsiedzkich, do wypicia, dbania wyłącznie o dobra materialne.
  "Pamiętniki" Jana Chryzostoma Paska, w których opisuje swoje życie, przygody i swoją osobę są dla nas świadectwem tamtych czasów. Są one przede wszystkim obrazem typowego polskiego szlachcica, Sarmaty, a więc nie tylko oddanego żołnierza i gospodarnego, spokojnego ziemianina, ale także człowieka skłonnego do bójek i awantur oraz zabobonnego, przekonanego o wyższości Polski nad innymi państwami. Dużym walorem "Pamiętników" jest barwny żywy język jakiego używa w nich Pasek, ma skłonność do koloryzowania ale tylko dlatego, iż jest prawdziwym gawędziarzem.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie