Treść zadania
Autor: basiadom Dodano: 11.12.2010 (15:57)
Problem niezawinionego o cierpienia w "królu Edypie" Sofoklesa
Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
Podobne zadania
Ma ktoś dobre streszczenie "Cierpienia młodego Przedmiot: Język polski / Liceum | 2 rozwiązania | autor: moniaGNR 7.4.2010 (20:35) |
Lekarz - posłannictwo czy zawód? rozważ problem, odwołując się do wizerunków lek Przedmiot: Język polski / Liceum | 1 rozwiązanie | autor: Sylwunia_8919 9.4.2010 (11:47) |
wiersz ;) hejka! mam pewien problem,a mianowicie:musze napisac wiersz,no a ze Przedmiot: Język polski / Liceum | 1 rozwiązanie | autor: Konto usunięte 30.4.2010 (20:55) |
Mam problem! Przedmiot: Język polski / Liceum | 1 rozwiązanie | autor: maruda12 8.5.2010 (11:57) |
Przypomnij sobie postać Edypa z dramatu Sofoklesa. Zestawiając go z Makbetem, Przedmiot: Język polski / Liceum | 2 rozwiązania | autor: Czarna1897 9.5.2010 (18:23) |
Podobne materiały
Przydatność 60% Sens niezawinionego cierpienia.
Człowiek stworzony został nie tylko do wchłaniania dobra, ale również do odczuwania cierpień. Większość ludzkości myśli, że jeżeli coś nie jest tak jak chcą, jeśli czekają na nich jakieś przeszkody losu, to Bóg ich nie kocha, i odwracają się od niego, nie odwiedzają go. Jednak niektórzy są myśli, że tak miało być i próbują przyjąć to spokojnie, uważają, że...
Przydatność 55% Przedstaw różne sposoby ujęcia niezawinionego cierpienia, buntu wobec Boga, odwołując się do wybranych utworów literackich.
I. Literatura podmiotu 1. Biblia fragmenty, Stary Testament: Księga Rodzaju, Biblia Tysiąclecia, Wydawnictwo Pallottinum, Warszawa 1991. 2. Kochanowski Jan, Treny (IX, X, XI), Zakład Narodowy im. Ossolińskich BN I, Wrocław 1950. 1992. (s. 44- 48) 3. Mickiewicz Adam, Dziady cz. IV, Zakład Narodowy im. Ossolińskich BN I, Wrocław 1998. 4. Mickiewicz Adam, Dziady cz....
Przydatność 75% Konflikt dwóch racji w „Antygonie” Sofoklesa. Omów problem wykorzystując interpretację
Temat: Konflikt dwóch racji w „Antygonie” Sofoklesa. Omów problem wykorzystując interpretację Podanego fragmentu dzieła oraz znajomość całego utworu. „Antygona” jest najbardziej znaną i cenioną tragedią starożytnej Grecji. Tytułowa bohaterka jest młodą dziewczyną, pochodzącą z rodu, nad którą ciąży klątwa. Tragiczne wydarzenia biorą swój początek od...
Przydatność 50% Rozważ problem samotności jako źródła cierpienia wykorzystując wybrane utwory literackie.
PLAN PRACY Temat: Rozważ problem samotności jako źródła cierpienia wykorzystując wybrane utwory literackie. I. Literatura podmiotu: 1. Goethe Johann Wolfgang – „Cierpienia młodego Wertera”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1953 2. Herling Grudziński Gustaw – „Wieża i inne opowiadania” 3. Kaczmarski Jacek – „Mury” w:...
Przydatność 75% Czy można uciec przed przeznaczeniem-rozważ problem odwołując się do utworu Sofoklesa -"Król Edyp"
Czy można zmienić własny los , przeznaczenie ? Takie pytania zadajemy sobie i dziś ,kiedy niejednokrotnie zastanawiamy się nad sensem naszego życia. Starożytni Grecy przeznaczenie rozumieli jako wielką i nadrzędną siłę rządzącą Światem i nawet Bogowie byli wobec niego bezsilni. Chciałabym tu przytoczyć przykład króla Edypa, którego historia pokazuje nam że...
0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań
0 0
Moniaa18 11.12.2010 (16:03)
Prawdziwym cierpieniem dla Edypa jest odkrycie hańby, jaką się okrył zabijając własnego ojca oraz biorąc za żonę własną matkę. Przecież to przed tym nieszczęsnym losem uciekł z Koryntu, w którym cieszył się zaszczytami królewicza. Największym cierpieniem Edypa okazuje się to, czego nie mógł uniknąć. Edyp w tragedii Sofoklesa cierpi od pierwszej sceny, w której to widzimy jego kraj pogrążony w chorobie. Ale prawdziwe osobiste (nie związane z losem królestwa) męki rozpoczynają się od rozmowy z Terezjaszem, tu zaczynają się pierwsze podejrzenie, które w kolejnych scenach będą się potęgować i potwierdzać, a wraz z nimi ból i lęk Edypa, którego kulminacja nastąpi poza sceną, w komnacie małżonków, kiedy to widząc umarłą Jokastę, król oślepia się. Do tego momentu Edyp jest cały czas wielkim królem, zagniewanym, działającym pod wpływem emocji, ale jednak dobrym i godnym władcą Teb. Ale to nie koniec męki Edypa, w eksodosie widzimy go żegnającego się z córkami, lękającego się ich los i cześć. Boi się, bo czuje, że sprowadził nieszczęście także i na swe dzieci.
Ale w tej tragedii nie tylko Edyp cierpi: jak wielka była rozpacz Jakasty, kiedy uświadomiła sobie, że mordercą jej pierwszego męża jest jej syn i mąż zarazem. Cierpienie kobiety było tak wielkie, że nie do zniesienia, bojąc się potwierdzenia swoich przypuszczeń (nie było jeszcze potwierdzenia ostatniego świadka), uprzedza wypadki i popełnia samobójstwo.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie