Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  Ami 30.4.2010 (21:16)

  Architektura barokowa w Europie
  Do Środkowej i Wschodniej Europy barok dotarł z obszaru Włoch, Francji i Niemiec. Tereny dzisiejszej Austrii, Węgier (dzisiejsze państwo węgierskie w XVII wieku nadal było podzielone pomiędzy Turcję i Habsburgów, którzy stopniowo odzyskiwali panowanie na tym terytorium), Chorwacji (część obszaru Chorwacji była pod panowaniem Turcji) i Czech podobnie jak południowe obszary Niemiec, pozostają we władaniu Habsburgów. Zatem i styl barokowy w architekturze rozwija się w nich podobnie jak i na terenie południowych Niemiec. Jedynie Szwajcaria była formalnie niezależna od cesarza rzymsko-niemieckiego (do 1798 r., czyli do momentu podboju Związku Szwajcarskiego przez Francję), ale i tutaj, w sztuce, widoczne są wpływy południowo-niemieckie. Na ziemiach pozostających pod panowaniem Habsburgów, zatem i na Dolnym Śląsku, tworzą swoje dzieła znani architekci np. członkowie rodziny Dientzenhoferów, Gaetano Chiaveri. Pojawiają się także nazwiska rodzimych twórców.
  Czechy
  Pierwsze barokowe budowle postały na terenie Czech na początku XVII wieku. W Pradze, dla gminy luterańskiej w 1613 r. rozpoczęto budowę kościoła Matki Boskiej Zwycięskiej (Kostel Panny Marie Vítězné) a Albrecht von Wallenstein zbudował swoje pałace: na Małej Stranie (od 1625 r.) i w Jičínie (do istniejącej budowli, w latach 1624-1633 dobudowano barokowe skrzydło). Na przełomie XVI i XVII w. rozpoczęto także przebudowę w stylu barokowym zamku w Mikulovie.
  
  Rozkwit baroku przypada czas kontrreformacji. Do Czech zawitali artyści z Włoch, Austrii, Niemiec i Francji. Czeski hrabia Humprecht Jan Černín zlecił budowę wspaniałej, praskiej rezydencji Francesco Carattiemu (1669 r.). Carlo Lugano w latach 1666-1668 dla Černína buduje niewielki pałacyk myśliwski niedaleko Sobotki. Jan Baptista Mathey dla Wojciecha Wacława ze Szternberka (Václav Vojtěch ze Šternberka) buduje w latach 1679-1685 niewielki pałacyk w Troi (Trojský zamek). Wnętrza budowli wzorowanej na włoskich willach zdobił holenderski malarz Abraham Godin. Inne, znane dzieła Mathey’a to kościół św. Franciszka w Pradze i odbudowa (w latach 1685–86) cysterskiego klasztoru w Plasach niedaleko Pilzna.
  
  W stylu barokowym odbudowany został także klasztor na Strahowie. Klasztorny kościół Wniebowzięcia NM Panny został odbudowany po bombardowaniu w 1742 przez Anselmo Lurago. Zbiory biblioteczne mieszczą się m.in. w barokowej Sala Teologii.
  
  Na początku XVIII wieku Most Karola został ozdobiony posągami dłuta Brauna i przedstawicieli rodziny Brokoff - Jana, Michała i Ferdynanda.
  
  Najbardziej znani architekci tego okresu działający na terenie Czech to:
  Johann Bernhard Fischer von Erlach, budowniczy pałacu Clam-Gallas w Pradze.
  Kilian Ignaz Dientzenhofer, projektant praskich kościołów św. Mikołaja na Małej Stranie, św. Mikołaja na Starym Mieście, św. Jana Nepomucena, św. Karola Boromeusza na Starym Mieście, św. Tomasza na Małej Stranie, św. Małgorzaty w Břevnovskim klasztorze benedyktynów, pałacu Goltz-Kinských i pawilonu Villa America oraz zabudowań klasztoru benedyktynów w Kladrubach.
  Christoph Dientzenhofer, wraz z bratem budował kościół św. Mikołaja na Małej Stranie, projektant kościoła św. Marii Magdaleny (obecnie w budynku mieści się muzeum) i Lorety w Pradze.
  Jan Blažej Santini-Aichel, czołowy przedstawiciel niespotykanego w innych krajach stylu nazwanego barokowym gotykiem, który łączył elementy gotyku i baroku. Barokowy gotyk pojawił się na początku XVIII wieku wraz z rekatolicyzacją ziem czeskich. Podczas odbudowy kościołów i klasztorów do istniejących budowli dodawano nowe elementy, na w miarę dobrze zachowanych murach konstruowano nowe sklepienia dekorowane w stylu nawiązującym do gloryfikowanych czasów Karola IV. Santini-Aichel, architekt pochodzenia włoskiego, odbudował kościół Wniebowzięcia NMPanny (1703-1707) i kostnicę w Sedlcu (w Kutnej Horze, w latach 1707-1723 kontynuował odbudowę klasztoru w Plasach, w latach 1712-1726 zbudował kościół Wniebowzięcia NMPanny dla klasztoru w Kladrubach. Trójnawowy kościół uznawany jest za szczytowe osiągnięcie tego architekta. We wnętrzu kryje fantazyjne sklepienia nawiązujące do architektury Benedykta Rejta. Ostrołukowe formy i pinakle pojawiają się przy kopule z latarnią, fasadzie i we wnętrzu. Inne dzieła Santiniego to m.in.: odbudowa kościoła w Želivie, budowa kościoła pokutnego św. Jana Nepomucena na Zelené Hoře w pobliżu Żdżar nad Sazawą).
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie