Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  carolin 29.4.2010 (20:22)

  Powinniśmy zabiegać o jedność ponieważ powinniśmy dba o relacje z ludźmi, pownniśmy żyć w zgodzie z nimi. Nigdy nie wiadomo od kogo będziemy oczekiwać pomocy......

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  karcia16 29.4.2010 (20:37)

  Kiedy się poznaliśmy, miałam 16 lat, a mój mąż 17. Nad swoim powołaniem niewiele się wtedy zastanawiałam. Wiedziałam tylko, że chcę mieć w przyszłości męża i dzieci. W tym czasie nie byłam jednak zbyt blisko Boga i nawet nie wiedziałam o tym, że to Jemu powinnam zadawać pytania o swoje powołanie. Widać jednak Bogu bardzo zależało na tym, żebyśmy byli razem.
  
  W tamtym czasie bardzo się z mężem różniliśmy. Pochodzimy z zupełnie innych środowisk. Mieliśmy odmienne poglądy na wiele zasadniczych tematów. Często się kłóciliśmy, rozstawaliśmy i cierpieliśmy ze swojego powodu. Jednak mimo to byliśmy ze sobą bardzo związani. Myślę, że pierwszym prawdziwym uczuciem, które nas naprawdę łączyło, była przyjaźń.
  
  Po kilku latach, kiedy wiedzieliśmy już, że chcemy się zaręczyć i wziąć ślub, oboje byliśmy już bliżej Boga. Zdawałam sobie sprawę z tego, że choć naszą wspólną wolą jest być razem, nie powinniśmy przestawać pytać się o to zwłaszcza Boga. Nie miałam wtedy tyle odwagi i zaufania, żeby w pełni powierzyć tę sprawę Bogu. Wydarzenia, które przeżywaliśmy, pokazywały jednak, że nasze plany są zgodne z Jego wolą. Myślę, że istota mojego powołania odkryła się przede mną dopiero po ślubie.
  
  Z powołaniem jest jak z miłością - trzeba o nie codziennie dbać i pielęgnować je, by nie obumarło.
  
  Widzę, że Bóg z wielką miłością i cierpliwością pomagał mi dorastać do bycia żoną i mamą. Za każdym razem, kiedy w moim sercu robiłam choć małą szczelinę dla Niego, kiedy przestawała się dla mnie liczyć moja wola, a swoje plany odkładałam na bok, wtedy On wkraczał w moje życie ze swoją wielką miłością.
  
  Teraz widzę, że najważniejszą sprawą, o jaką musimy zabiegać w naszym małżeństwie, jest jedność. Kiedy ona jest, wszystkie pozostałe dziedziny życia układają się jak należy. Podstawą tej jedności jest nasza wspólna modlitwa, od której staramy się rozpoczynać każdy dzień. Dzięki niej jesteśmy jednością, kiedy wychowujemy dzieci, podejmujemy ważne decyzje, ona też wpływa na nasze wzajemne relacje. Wiem, że choć już teraz znam swoje powołanie, każdego dnia muszę prosić Boga, by nieustannie pomagał mi je pełnić.
  
  
  
  
  Ola
  
  
  
  O tym, że trzeba szukać i próbować poznać swoje powołanie i że nie jest to sprawa tak oczywista, jak by się mogło wydawać, dowiedziałem się dość wcześnie. Fakt, że "chodziłem z moją przyszłą żoną, wcale mi rozeznawania nie ułatwiał. Pewność, że Pan Bóg wola mnie do małżeństwa, zyskałem podczas spotkania młodzieży z Ojcem Świętym Janem Pawłem II w Loreto w 1995 r. Był to czas, kiedy dzięki modlitwie, z którą przyszła łaska i obecność Ducha Świętego, mogłem naprawdę szczerze powierzyć swoje życie Bogu, pytając Go o moje powołanie. To tam przeżyłem z Nim prawdziwe spotkanie: upewniłem się w moim powołaniu, które przecież jakoś przeczuwałem, i doznałem uwolnienia z niewoli grzechu.
  Dziś mogę powiedzieć, że z powołaniem jest jak z miłością - trzeba o nie codziennie dbać i pielęgnować je, by nie obumarło. Bardzo łatwo wtedy o zgorzknienie i nudę. Dlatego staramy się z żoną trwać w jedności, i najzwyczajniej w świecie daje nam ona szczęście.
  
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  ksiezniczka_mroku 30.4.2010 (19:28)

  Powinniśmy zabiegać o jedność ponieważ powinniśmy dba o relacje z ludźmi, pownniśmy żyć w zgodzie z nimi. Nigdy nie wiadomo od kogo będziemy oczekiwać pomocy.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  gosiaczek10 5.5.2010 (18:18)

  Powinniśmy zabiegać o jedność ponieważ powinniśmy dba o relacje z ludźmi, pownniśmy żyć w zgodzie z nimi. Nigdy nie wiadomo od kogo będziemy oczekiwać pomocy......

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie