Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Patrick13 28.4.2010 (16:34)

  Tatry Wysokie
  najwyższa część Tatr o charakterze alpejskim, rozciągająca się pomiędzy Tatrami Zachodnimi od strony zachodniej oraz Tatrami Bielskimi od strony północno-wschodniej. W linii prostej odległość między granicznymi przełęczami wynosi ok. 16,5 km, zaś ściśle wzdłuż grani ok. 26 km. Tatry Wysokie zajmują obszar około 340 km² (czyli nieco mniej niż Tatry Zachodnie), z czego większość (260 km²) znajduje się na Słowacji.Tatry Wysokie odgraniczone są dość wyraźnie od pozostałych pasm. Od Tatr Zachodnich oddziela je je po stronie polskiej Dolina Suchej Wody Gąsienicowej, po stronie słowackiej Dolina Cicha Liptowska (choć niekiedy masyw Kop Liptowskich wydziela się do Tatr Zachodnich – wtedy słowacka część granicy między pasmami przebiega dnem Doliny Koprowej). Granicę na grani głównej Tatr stanowi szeroka przełęcz Liliowe. Od Tatr Bielskich Tatry Wysokie są oddzielone dnem dolin: (od płn. zach. do płd. wsch.) Jaworowej, Zadnich Koperszadów, Przednich Koperszadów i Kieżmarskiej. Najwyższym punktem granicy jest Przełęcz pod Kopą w grani głównej.
  Tatry Wysokie znajdują się na styku trzech krain: Podhala (od północnego zachodu), Liptowa (od południowego zachodu) i Spisza (od wschodu). Za punkt oddzielający je od siebie uznaje się Cubrynę, leżącą w grani głównej, na granicy polsko-słowackiej.
  Fauna i flora tatr wysokich:
  Wysokogórskie warunki klimatyczne są przyczyną, że flora Tatr Wysokich znacznie różni się od flory nizinnej. Występuje tu liczna grupa gatunków roślin naczyniowych, które w Polsce poza Tatrami nigdzie indziej nie występują. W pełni wykształcone są piętra roślinności. Tylko w Tatrach Wysokich występuje najwyższe piętro turniowe (powyżej 2300 m n.p.m.). Z powodu surowych warunków klimatycznych roślinność na tej wysokości jest nieliczna, ale doliczono się w piętrze turniowym jeszcze 120 gatunków roślin naczyniowych. Wraz ze wzrostem wysokości liczba ta gwałtownie maleje. Na najwyższym szczycie Tatr – Gerlachu w rejonie wierzchołka stwierdzono występowanie jeszcze 15 gatunków roślin naczyniowych, m.in. są to: goryczka przezroczysta, omieg kozłowiec, sit skucina, pierwiosnka maleńka, złocień alpejski, dzwonek alpejski. Pod względem zróżnicowania gatunkowego flora jest jednak uboższa, niż w Tatrach Zachodnich, co spowodowane jest mniejszą różnorodnością podłoża (brak podłoża wapiennego i związanych z nim licznych gatunków roślin występujących tylko na takim podłożu). Tatry Wysokie posiadają natomiast gatunki roślin granitolubnych, które w pozostałych częściach Tatr nie występują wcale, lub tylko sporadycznie. Z endemitów tatrzańskich występuje tutaj m.in. wiechlina granitowa i wiechlina szlachetna. Murawy tworzone są głównie przez występujący tylko na granitowym podłożu zespół situ skuciny i boimki dwurzędowej.
  Fauna jest podobna, jak w całych Tatrach. Piętra powyżej lasów zamieszkują zwierzęta niespotykane w Polsce poza Tatrami. Wśród ssaków są to: świstak, kozica, nornik śnieżny (polnik tatrzański), darniówka tatrzańska. Wśród ptaków: płochacz halny, siwerniak, pomurnik.
  
  Tatry Zachodnie
  największa część Tatr położona w Polsce i na Słowacji, główny grzbiet leży między Huciańską Przełęczą, oddzielającą je od Pogórza Orawskiego (słow. Oravská vrchovina), a przełęczą Liliowe, która oddziela je od Tatr Wysokich.Od zachodu oddzielone są od Gór Choczańskich przełomową (dla tych drugich) Doliną Kwaczańską, od północnego zachodu od Skoruszyńskich Wierchów dolinami Błotną i Mihulczą oraz przełęczą Borek. Na północy od Orawicko-Witowskich Wierchów oddziela je Dolina Cicha Orawska i Brama Orawska. Dalej granicę stanowi krawędź Kotliny Zakopiańskiej, ograniczona Drogą pod Reglami (wszystkie wymienione przełęcze i doliny okalające Tatry Zachodnie od północy wchodzą w skład tzw. Rowu Podtatrzańskiego, na który po polskiej stronie składają się Rów Kościeliski i Rów Zakopiański)[1], na południu zaś w przybliżeniu jest nią zachodnia część Magistrali Tatrzańskiej, tj. tzw. Droga nad Łąkami od wylotu Doliny Cichej do wylotu Kwaczańskiego Wąwozu[2].
  
  W linii prostej odległość między obiema przełęczami wynosi ok. 29 kilometrów, rzeczywista długość całej grani Tatr Zachodnich wynosi 42 km. Po polskiej stronie granica między Tatrami Wysokimi i Tatrami Zachodnimi ciągnie się dnem Doliny Gąsienicowej i Doliny Suchej Wody. Po słowackiej stronie nie ma jednomyślności wśród geografów – geografowie polscy przeprowadzają tę granicę dnem Doliny Cichej Liptowskiej, część słowackich ma inne zdanie i granicę prowadzi Doliną Koprową[3]. Tatry Zachodnie mają powierzchnię ok. 379 km², co stanowi niemal połowę całej powierzchni Tatr. 25% powierzchni Tatr Zachodnich znajduje się w Polsce, reszta na Słowacji. Jezior jest tutaj znacznie mniej, niż w Tatrach Wysokich; największe z nich to Wielki Rohacki Staw, po polskiej stronie jedynym większym jest Smreczyński Staw.
  
  Najwyższe szczyty Tatr Zachodnich:
  Bystra 2248 m n.p.m.
  Raczkowa Czuba 2194 m n.p.m.
  Baraniec 2184 m n.p.m.
  Banówka 2178 m n.p.m.
  Starorobociański Wierch 2176 m n.p.m.
  Pachola 2166 m n.p.m.
  Wołowiec 2064 m n.p.m.
  Fauna i flora Tatr Zachodnich:
  Roślinność Tatr Zachodnich jest bogatsza i bardziej zróżnicowana gatunkowo, niż w Tatrach Wysokich. Przyczyną tego jest występowanie zróżnicowanego podłoża geologicznego, są tutaj duże ilości skał wapiennych z ich interesującą florą roślin wapieniolubnych, których brak w Tatrach Wysokich. Wiele gatunków roślin, np. sesleria tatrzańska występuje tylko tutaj, wiele innych, które w Tatrach Wysokich są rzadkością, tu występuje pospolicie. Fauna jest podobna, jak w całych Tatrach. Z dużych zwierząt występują tu: niedźwiedź brunatny, kozica, świstak, na Kominiarskim Wierchu ma swoje gniazdo orzeł przedni.
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie