Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  paninka 21.11.2010 (19:03)

  1.Radosław Sikorski - Minister Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej
  2. 1. Formułowanie strategii (celów długofalowych wynikających z żywotnych interesów państwa "racji stanu").
  2. Formułowanie taktyki (wytyczanie celów doraźnych i krótkoterminowych – podporządkowanych strategii).
  3. Dobór metod:
  1. perswazja
  2. nacisk
  3. nakłanianie
  4. przymus
  4. Dobór środków do realizacji strategii i taktyki:
  1. środki psychospołeczne – (współpraca naukowa, zagraniczna polityka kulturalna, polityka informacyjna, polityka narodowościowa)
  2. środki polityczne i prawne – (rozmowy, konsultacje, negocjacje, pokojowe rozwiązywanie sporów, nacisk dyplomatyczny, oferty kompromisowe i pojednawcze)
  3. środki ekonomiczne – (pomoc gospodarcza, doradztwo, umorzenie lub przesunięcie spłat kredytów, embargo, praktyki dyskryminacyjne, sankcje)
  4. środki militarne – (demonstracja siły, pomoc wojskowa, interwencje, wojna, wspieranie jednej ze stron konfliktu, nielegalne dostarczanie broni jednej ze stron konfliktu, odstraszanie lub szantaż za pomocą broni jądrowej)
  3.ambasada to jest placówka dyplomatyczna, misja państwa poza jego
  granicami, czyli po prostu reprezentuje państwo na innym terenie,
  ambasada jest tak jakby bardziej dla ludzi, udziela np ślubów Polakom za
  granicą, pomaga w powrocie do kraju np zwłok, czy teoretycznie udziela
  pożyczek zwrotnych na powrót do kraju,
  w kazdym razie mniej więcej o to chodzi
  Ambasada jest organem nadrzędnym wobec konsulatu. Np. ambasada Federacji
  Rosyjskiej ma pod sobą kilka konsulatów generalnych w Polsce. Konsulaty mogą
  być zawodowe lub honorowe, ale ich ogólną cechą jest bezpośrednie
  obsługiwanie obywateli w sprawach konsularnych - np. wizy, śluby,
  poświadczenia dkokumentów, etc.
  Np. konsulat honorowy Republiki Kirgistanu w Warszawie, który podlega
  ambasadzie w Mińsku.
  4.NATO, potocznie Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego lub Pakt Północnoatlantycki – organizacja polityczno-wojskowa powstała 24 sierpnia 1949[1] w wyniku podpisania 4 kwietnia 1949 Traktatu Północnoatlantyckiego przez 10 krajów europejskich: państw-członków Unii Zachodniej (Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Wielka Brytania) wraz z pięcioma dodatkowymi krajami (Dania, Islandia, Norwegia, Portugalia, Włochy) oraz USA i Kanadę
  5.12 marca 1999 do NATO przystąpiły pierwsze państwa należące dawniej do Układu Warszawskiego: Czechy, Węgry i Polska, 29 marca 2004 Bułgaria, Estonia, Łotwa, Litwa, Rumunia, Słowacja i Słowenia, a 1 kwietnia 2009 Albania i Chorwacja[2].
  6.
  
  Zasada pomocniczości - inaczej zasada subsydiarności. To jeden z kluczowych elementów programowych współczesnej katolickiej nauki społecznej dotyczącej sfery państwowej. Sprowadza się on do poglądu, który głosi że obowiązkiem społeczności jest wspomaganie jej części składowych w naturalnym rozwoju. Istotnym założeniem jest zakres tej pomocy: społeczność nie może ingerować w sprawy, z którymi poszczególne jednostki są w stanie poradzić sobie same, a jedynie tam gdzie pomoc jest niezbędna.
  
  
  
  
  
  
  
  zasada solidarności - Jest ona często utożsamiana z zasadą dobra wspólnego, niemniej stanowi odrębną normę naturalno-prawną, która reguluje stosunki społeczne tak w kierunku realizacji dobra wspólnego, jak i w kierunku rozwoju osoby ludzkiej. Kształtuje ona właściwy, personalistyczny i humanistyczny porządek społeczny. Wyraża dwie podstawowe tendencje kształtujące istotę życia społecznego, mianowicie "dawanie i branie". Jako zasada naturalno-prawna określa obowiązki "od dołu" i uprawnienia "od góry" oraz odwrotnie. Ma ona jak najlepiej zabezpieczyć
  realizację dobra wspólnego i rozwój osoby ludzkiej przez wzajemną współpracę i współdziałanie wszystkich w obrębie danych społeczności. Nie ma człowieka bez odniesienia do społeczności i nie ma społeczności mniejszych bez odniesienia do społeczności większych i odwrotnie.
  6.Jednolity Rynek Europejski (ang. Single European Market), zintegrowany rynek, którego granice wyznaczają granice zewnętrzne Unii Europejskiej (tzw. rynek wewnętrzny UE). Program jego utworzenia zawarty był w Białej Księdze z 1985.
  
  Podstawową przesłanką stworzenia Jednolitego Rynku Europejskiego było umożliwienie swobodnego przepływu dóbr, kapitału, usług i siły roboczej wewnętrznych krajów UE. Jednolity Rynek Europejski w założeniu ma być specyficznym organizm gospodarczy, a jednocześnie zbiorem reguł wspólnej polityki ekonomicznej. Jego cel to doprowadzenie do takich zmian strukturalnych w gospodarkach krajów członkowskich, aby zwiększyć zdolność UE do kreowania konkurencyjności, wzrostu ekonomicznego i zatrudnienia.
  7.plusy:
  -otrzymujemy dotacje
  -mamy parterow w stosunkam miedzypanstwowych
  -łatwiej przedostac sie do innego państwa
  -latwiej znalesc prace
  w innym panstwie
  minusy:
  -musimy wspomagac slabiej rozwiniete panstw z unii
  -musimy liczyc sie z glosem innych
  8.cele:
  * zmiany charakteru granic i przezwyciężenia krępujących uregulowań państwowych dotyczących nieprzenikalności granic
  
  * umacnianie warunków gospodarczych i społeczno-kulturowych
  
  * czynienie ze zdecentralizowanych regionów siły napędowej współpracy ponadgranicznej
  
  * ułatwienie realizacji europejskiej polityki zagospodarowania przestrzennego
  
  * usuwanie przeszkód i nierówności ekonomicznych i infrastrukturalnych
  
  * określanie metod rozwiązywania problemów, przejawów niedorozwoju i uciążliwości charakterystycznych dla obszarów peryferyjnych
  
  * formułowanie zasad budowy podstaw wzajemnego zaufania i współpracy między instytucjami europejskimi oraz ich efektywności
  * budowanie i utrwalanie wzajemnych więzi
  Euroregion - wydzielona jednostka na obszarze dwóch państw, forma współpracy transgranicznej pomiędzy regionami państw członkowskich Unii Europejskiej, państw kandydujących oraz regionami ich sąsiadów.
  9.Polityka regionalna Unii Europejskiej (ang. Common Regional Policy) – polityka, której głównym celem jest zwiększenie spójności ekonomicznej i społecznej w Unii Europejskiej (UE). Poprzez pomoc słabiej rozwiniętym regionom i sektorom gospodarek państw członkowskich dąży się do zmniejszenia różnic w poziomie rozwoju i w poziomie życia w regionach UE.
  10. 1. Utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa za pomocą zbiorowych i pokojowych wysiłków.
  2. Rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami na zasadach samostanowienia i równouprawnienia.
  3. Rozwiązywanie konkretnych problemów międzynarodowych (gospodarczych, społecznych, kulturalnych, humanitarnych, czy dotyczących praw człowieka) na zasadzie współpracy międzynarodowej oraz uznania równości ras, płci, języków i wyznań.
  4. Stanowienie ośrodka uzgadniania działań narodów w imię wspólnych celów.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie