Treść zadania

kasiaxD

Aktywność człowieka w późnym okresie dorosłości i proces wycofywania się z życia zawodowego.otworz w nowym oknie

Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.

Najlepsze rozwiązanie

  • 0 0

    Ogromne zdolności przystosowawcze obserwujemy w chwili przejścia z czynnego życia zawodowego w stan spoczynku. Co prawda, decyzja ta wymaga porzucenia jednej z głównych ról, lecz prawie wszystkie krążące opowieści o negatywnych skutkach tego kroku nie są prawdziwe, przynajmniej w obecnej grupie pokoleniowej w krajach uprzemysłowionych. W pewnej analizie Erdman Palmore wraz z zespołem połączył wyniki siedmiu projektów badawczych, otrzymując w ten sposób grupę badanych liczącą ponad 7 tysięcy dorosłych, z których każdy badany był przynajmniej dwa, a często więcej razy.
    Pierwszym błędnym poglądem prezentowanym w opowieściach dotyczących tego okresu jest to, że odpowiednim wiekiem odejścia na emeryturę jest sześćdziesiąt pięć lat. Całkiem niedawno, bo w latach siedemdziesiątych, w Stanach Zjednoczonych, był to rzeczywiście najczęstszy wiek mężczyzn wycofujących się z życia zawodowego. Ale w obecnych czasach zarówno w Stanach Zjednoczonych , jak i w innych krajach uprzemysłowionych średnia wieku odejścia na emeryturę stale się obniża. W wielu z nich wiek sześćdziesięciu lat upoważnia do otrzymania emerytury, w wielu innych emerytura w pełnym wymiarze przysługuje od sześćdziesiątego piątego roku życia.
    Niektóre kraje europejskie usiłują powstrzymać trend obniżaniu się wieku poprzez stopniowe podwyższanie wieku, w którym będzie przyznana emerytura. Podobne kroki zaproponowano w Stanach Zjednoczonych, a takie zmiany polityki społecznej mogą mieć wpływ na indywidualne decyzje dotyczące wycofania się z życia zawodowego w przyszłości. Podobne obniżenie wieku emerytalnego dotyczy kobiet.
    Główną przyczyną wycofania się z życia zawodowego jest wiek. Sam wiek jest, rzecz jasna, ważnym czynnikiem wpływającym na tę decyzję, ponieważ z wieloma zawodami wiążą się ogólnie przyjęte oczekiwania. Istotną rolę odgrywają również wewnętrzne modele życia. Jeśli „plan życia” zakłada odejście na emeryturę w wieku sześćdziesięciu dwóch lub sześćdziesięciu pięciu lat, to taki człowiek będzie do tego dążył, bez względu na inne czynniki.
    Czynnikiem szczególnie przyspieszającym wcześniejsze wycofanie się z życia zawodowego jest słaby stan zdrowia. Zła kondycja zdrowotna obniża średni wiek emerytalny o rok do trzech lat, obserwuje się to zarówno u Latynosów, Afroamerykanów, jak i u białych, a także w innych krajach poza Stanami Zjednoczonymi. Rzeczywiście, przypadki wcześniejszego wycofywania się z życia zawodowego u Afroamerykanów można prawie całkowicie wytłumaczyć wyższym stopniem utraty sprawności w wieku pięćdziesięciu i sześćdziesięciu kilku lat.

Rozwiązania

0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań

Dodaj zadanie

Zobacz więcej opcji