Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  paninka 21.11.2010 (18:42)

  Pracownik socjalny – zawód, w którego zakresie leży działalność w środowiskach społecznych, gdzie znajdują się jednostki wymagające pomocy w usamodzielnieniu, odzyskaniu lub umocnieniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie. Swoje czynności opiera on na ustalonej naukowo diagnozie społecznej. Ma on integrować działania wokół rodziny oraz jej środowiska społecznego i lokalnego. Praca jego ma na celu pedagogizowanie działań wsparcia oraz stosowanie profilaktyki, której zadaniem jest uzupełnić system polityki społecznej kierowanej do rodziny i osób samotnych.
  
  Powinien on zadbać o zapewnienie swoim klientom podstawowych warunków do życia poprzez pomoc:
  
  * finansową
  * rzeczową
  * psychiczną
  
  Pracownik socjalny powinien również przyczyniać się do wzmacniania zdolności swoich podopiecznych do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów oraz aktywizować zawodowo i społecznie, w czym współpracuje z doradcą zawodowym i psychologiem oraz innymi członkami zespołu interdyscyplinarnego.
  
  
  Specyfika zawodu
  
  Za najstarszą i najbardziej podstawową wartość w pracy socjalnej uznawana jest godność osoby ludzkiej.
  
  Praca socjalna jest działalnością o charakterze pomocowym. Podstawowym jej celem jest niesienie pomocy ludziom w znajdującym się w różnych sytuacjach, nie tylko związanych z problemami materialnymi, ale także psychicznymi, emocjonalnymi czy duchowymi Praca socjalna może przyjmować rożne formy, od pomocy doraźnej, po długofalowe działania skierowane na wspieranie rozwoju jednostek, grup i całych społeczności. Jako najważniejsze formy pracy socjalnej wymienia się:
  
  1. ratownictwo, rozumiane jako działalność doraźna będąca natychmiastową reakcją na zaistniałą kryzysową sytuację. Przykładem ratownictwa jest organizacja schronienia dla ofiar powodzi lub działalność noclegowni dla bezdomnych.
  2. opieka, czyli działalność zindywidualizowana, obejmująca te wszystkie sytuacje życiowe, w których ludzie nie są w stanie poradzić sobie w obliczu zdarzeń losowych czy choroby. Z tą formą pracy socjalnej mamy do czynienia np. w ośrodkach dla osób przewlekle chorych, domach małego dziecka.
  3. pomoc, czyli działania, mające wspierać prawidłowy rozwój osób zarówno zagrożonych socjalnie, jak i wszystkich członków danej społeczności. Przykładem takiej działalności są kluby seniora, poradnie społeczno-zawodowe, świetlice socjoterapeutyczne.
  4. kompensacja polegającą na wyrównywaniu braków, utrudniających prawidłowy rozwój i funkcjonowanie.
  
  W Polsce pracownik socjalny może być zatrudniony w:
  
  * regionalnym ośrodku polityki społecznej
  * powiatowym centrum pomocy rodzinie
  * ośrodku pomocy społecznej
  * organizacji pozarządowej
  * centrum integracji społecznej
  * klubie integracji społecznej
  * ośrodku interwencji kryzysowej
  * domu pomocy społecznej
  * innych jednostkach pomocy społecznej
  * placówce służby zdrowia
  * zakładzie karnym
  
  Ponieważ pracownik socjalny pracuje w środowisku, ale także w placówkach stacjonarnych, takich jak m.in.: dom pomocy społecznej. Praca socjalna jest usługą świadczoną zwłaszcza w środowisku zamieszkania klienta, którego wspiera i to dlatego z jego pracą wiążą się zagrożenia wynikające z przebywania z osobami uzależnionymi, zakażonymi wirusem HIV, chorymi na różne choroby zakaźne, cierpiącymi na zaburzenia psychiczne lub przebywającymi wcześniej w zakładzie karnym. Oprócz możliwości zarażenia się chorobami zakaźnymi jest on narażony także na pobicie czy inną przemoc fizyczną, co może przyczynić się do powstania u niego różnego rodzaju obciążeń psychicznych.
  
  Pracownikowi socjalnemu podczas wykonywania czynności przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych.
  
  Osoba pracująca w tej grupie zawodowej powinna posiadać wiedzę z:
  
  * socjologii
  * pedagogiki
  * psychologii
  * podstaw medycyny
  * prawa
  * animacji lokalnej
  * ekonomii
  * zarządzania

  Załączniki

  • skanuj0001.jpg (605 KB)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie