Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 24.11.2010 (20:05)

  Tegoroczne wakacje spędziłam z rodzicami i bratem na Kaszubach. Moi rodzice i ich przyjaciele wynajęli domek tuż nad brzegiem pięknego jeziora. Cieszyłam się na te dwa miesiące spędzone w tak ładnym miejscu , dodatkowo cieszyłam się bo przyjaciele rodziców też przyjechali z dziećmi - z bliźniakami Julą i Radkiem.
  Pierwsze dni pobytu cała nasza czwórka spędziła na poznawaniu najbliższej okolicy. Jeździliśmy na rowerach i rozglądaliśmy się uważnie. Zauważyliśmy ruiny zameczku z XVIII wieku, kościół z XIX wieku, stary cmentarz, miejsce gdzie miał się odbyć miejscowy festyn i przy okazji poznaliśmy miejscowe dziewczyny i miejscowych chłopaków.
  Razem umówiliśmy się na rozgrywki w siatkówkę na miejscowym kąpielisku.
  Było bardzo miło- graliśmy w siatkówkę , pływaliśmy w jeziorze, objadaliśmy się pop cornem.
  W pewnej chwili ratownik , który przez cały czas siedział na swojej wieżyczce czymś się zaniepokoił
  Wstał , wziął lornetkę a potem uważnie się czemuś przyglądał. Odruchowo zaczęliśmy patrzeć tam gdzie on. Gołym okiem to nic ciekawego nie zauważyliśmy. Jula odważnie podeszła do ratownika i spytała;
  - Przepraszam , co pan tam wypatrzył ?
  - Coś się dzieje na horyzoncie, mam wrażenie , że nadciąga burza - odpowiedział jej ratownik nadal spoglądając przez lornetkę.
  - A czy to coś niebezpiecznego - zaniepokoił się Radek , który podszedł do siostry
  - Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie, muszę poprosić starszego ratownika o sprawdzenie prognozy pogody w internecie - odpowiedział ratownik i przez krótkofalówkę złożył raport swojemu przełożonemu .
  Jula i Radek wrócili do nas i opowiedzieli o czym mówił ratownik. Wszyscy spojrzeli na horyzont - rzeczywiście wyraźnie było widać taką wyjątkowo ciemną chmurę. Słońce też zniknęło za lekkimi chmurkami.
  Zrobiło się nagle cicho , ustał wiatr.
  - Cisza przed burzą - oceniła to Hania , nasza nowa koleżanka
  - Trzeba się zbierać do domu - zadecydował Jurek , też nowy kolega
  - No to zbieramy się - zakomenderował Radek
  Zaczęliśmy zbierać nasze rzeczy i jednocześnie umawialiśmy się na dalszą część dnia. Gdy byliśmy gotowi do wyjścia zaczął padać deszcz .
  Mimo wszystko postanowiliśmy wrócić do domu. Pojechaliśmy my do naszego domu a nasi nowi znajomi do swojego. W połowie drogi byliśmy już mokrzy od deszczu , ale jechaliśmy dalej. W pewnej chwili mijaliśmy wielkie drzewo przy gospodarstwie zaprzyjaźnionej pani , od której kupowaliśmy mleko, jajka i ser. Zatrzymaliśmy się dosłownie na chwilę by odetchnąć i wytrzeć twarze. Usłyszeliśmy , że ktoś nas woła - to była właśnie ta pani . Wołała nas do siebie. Skorzystaliśmy z zaproszenie i weszliśmy na je werandę i zanim usiedliśmy na ławę w drzewo , pod którym staliśmy trafił piorun . Błysk ,huk , grzmot i odgłos upadającego drzewa - to wszystko usłyszeliśmy równocześnie.
  - A my tam staliśmy .......- szepnęła Jula ze zgrozą
  - I właśnie dlatego was zawołałam - powiedziała gospodyni i poczęstowała nas ciepłą herbatą.
  
  I właśnie dlatego już nigdy w czasie burzy nie chowam się pod drzewami.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie