Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  malina1 19.11.2010 (17:51)

  Zasady postępowania w praktyce fizjoterapeuty.
  
  
  - Powinnością każdego fizjoterapeuty jest stałe uzupełnianie i doskonalenie swej wiedzy i umiejętności zawodowych, a także przekazywanie ich swoim współpracownikom.
  - Fizjoterapeuta nie może posługiwać się metodami uznanymi przez naukę za szkodliwe lub bezwartościowe. Nie powinien także współdziałać z osobami zajmującymi się leczeniem nie mającymi do tego uprawnień.
  - Fizjoterapeuta powinien odnosić się z należytym szacunkiem i w sposób kulturalny do personelu medycznego i pomocniczego.
  - Fizjoterapeuta tworzy swoją zawodową opinię jedynie opierając się na wynikach swojej pracy. Dlatego wszelkie reklamowanie się, bezpośrednie lub pośrednie, jest zabronione.
  - W czasie wykonywanie swej pracy fizjoterapeuta musi zachować trzeźwość i nie podlegać działaniu jakichkolwiek środków odurzających.
  - Fizjoterapeuta ma obowiązek zachowania tajemnicy lekarskiej. Tajemnicą są objęte wiadomości o pacjencie i jego otoczeniu, uzyskane przez fizjoterapeutę w związku z wykonywanymi czynnościami zawodowymi. Śmierć chorego nie zwalnia od dochowania tajemnicy.
  - Fizjoterapeuta nie powinien wyrażać zgody na używanie swego nazwiska dla celów komercyjnych.
  - Fizjoterapeucie nie wolno narzucać swych usług chorym lub pozyskiwać pacjentów w sposób niezgodny z zasadami etyki i deontologii lekarskiej oraz lojalności wobec kolegów.
  - Fizjoterapeuta nie powinien wykraczać poza swoje umiejętności zawodowe przy wykonywaniu czynności leczniczych
  - Jeżeli zakres tych czynności przewyższa umiejętności fizjoterapeuty, wówczas winien zwrócić się do bardziej kompetentnego kolegi
  - Fizjoterapeuta powinien zabiegać o wykonywanie swojego zawodu w warunkach, które zapewniają odpowiednią jakość opieki nad pacjentem.
  
  „Gdyby mnie kto dziś zapytał, jakie cnoty uważam za najważniejsze dla lekarza, odpowiedziałbym bez wahania: ludzkość, sumienność i stanowczość”.
  W. Biegański
  
  Fizjoterapia jest autonomicznym i samodzielnym zawodem wykonywanym w ochronie zdrowia; osoby wykonujące go współpracują na otwartych i równych zasadach z lekarzami medycyny i innymi specjalistami w zakresie ochrony zdrowia. Fizjoterapeuci pracują w sektorze prywatnym i publicznym, w szpitalach, ośrodkach rehabilitacji, domach opieki, klinikach, szkołach i zakładach pracy.
  Praca fizjoterapeuty polega na wspomaganiu pracy lekarza, jeżeli wszelkie środki farmakologiczne zaczynają nas zawodzić. Wtedy fizjoterapeuta za pomocą masaży i różnego rodzaju ćwiczeń stara nam się pomóc.
  W związku z tym jego zadania obejmują:
  - przygotowanie odpowiedniego sprzętu do wykonywania zabiegów,
  - badanie układów ruchu, krążenia i układu oddechowego pacjenta,
  - przeprowadzanie zabiegów z zakresu kinezyterapii indywidualnej,
  - organizowanie ćwiczeń ogólnie usprawniających,
  - prowadzenie z osobami niepełnosprawnymi zajęć z wychowania fizycznego,
  - wykorzystywanie kompleksowych technik terapii zajęciowej,
  - wykonywanie różnego rodzaju masaży leczniczych,
  - odbywanie zabiegów z zakresu ciepłolecznictwa, diatermii, światłolecznictwa itd.,
  - współpraca z pacjentem i jego rodziną pod kątem wykorzystania metod psychologicznych i pedagogicznych,
  - obsługiwanie wszystkich aparatur, sprzętu i urządzeń leczniczych,
  - utrzymywanie stałych kontaktów z lekarzem i zespołem terapeutycznym,
  - przestrzeganie wszelkich przepisów bhp dla zachowania bezpieczeństwa pacjenta,
  - prowadzenie rzetelnej dokumentacji choroby pacjenta,
  - dezynfekcja, mycie i konserwacja stanowisk zabiegowych.
  
  „Obowiązek wynika albo z ustaw społecznych, albo z własnego poczucia; o ile w pierwszym przypadku spełnienie obowiązku może być nieraz ciężkie, o tyle w drugim sprowadza zawsze wielkie zadowolenie moralne”.
  W. Biegański
  
  Fundamentem dla działalności fizjoterapeuty jest wiara w wartość człowieka oraz wartość własną. Nie tylko leczenie, ale także łagodzenie cierpienia innego człowieka jest szczególną wartością i darem, który posiada fizjoterapeuta. Podejmowanie decyzji w medycynie zawsze miało i ma wymiar moralny.
  W związku z tym duże znaczenie ma przyswojenie zawodowego zachowania w czasie studiów oraz w praktyce. Umiejętności te można jedynie przyswajać stopniowo, przy czym są one trudne do testowania. Towarzyszą przyswajaniu kompetencji a przejawiają się w empatii i zrozumieniu oraz dojrzałym zaufaniu i odpowiedzialności za życie innych. Są też one regulowane przez etykę lekarską, która steruje zachowaniem fizjoterapeuty.
  Oprócz skodyfikowanych zasad etyki lekarskiej regulatorem zachowań fizjoterapeuty są także wzorce osobowe wielkich lekarzy humanistów. Typowym ich przykładem jest osoba Alberta Schweitzera wraz z jego etyką czci dla życia. Według Schweitzera, który w swym życiu realizował zasady głoszonej przez siebie etyki, człowiek chory pragnie, aby lekarz "pochylił się" nad nim, okazał mu życzliwość i zrozumienia dla jego cierpienia. Lekarz ten ma nie tylko leczyć, lecz ma rozumieć chorego, być jego przyjacielem, doradcą i opiekunem. W nich właśnie rozwija on w sobie i przejawia we współżyciu z ludźmi najlepsze cechy swego człowieczeństwa. Spotkanie się ludzi w ich człowieczeństwie, a więc w relacjach osobowych lekarz-pacjent, jest podstawą kultury humanistycznej oraz jest ważne dla sensu życia. Cóż może być piękniejszego i bardziej humanitarnego niż udzielenie pomocy zranionemu lub choremu człowiekowi, nawet - jeśli na polu bitwy - należy on do nieprzyjacielskiego obozu. Powyższy przykład wskazuje dobitnie na elementy współczesnego uniwersalizmu zawarte od wielu wieków w zasadach etyki lekarskiej.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie