Treść zadania
Autor: hellokittyzz Dodano: 15.11.2010 (13:35)
1Wypisz postanowienia Konstytucji Królestwa Polskiego 1815
a)Jakie uprawnienia miał król Polski,Rada Administracyjna,Rada Stanu,Sejm i kto wchodził w jego skład,
b)jakie wolności gwarantowała Konstytucja
2kim był namiestnik Józef Zajączek
3kim był arcyksiążę Konstanty Romanow
4co to była cenzura prewencyjna
5co to była opozycja sejmowa, kim byli Kaliszanie,
Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
Podobne zadania
1,wymien postanowienia kongresu wiedenskiego w sprawie Polski?? 2,wyjasnij Przedmiot: Historia / Liceum | 1 rozwiązanie | autor: DAriuszka 29.3.2010 (13:40) |
Powstanie kościuszkowskie szansa czy upadek państwa polskiego- referat Przedmiot: Historia / Liceum | 2 rozwiązania | autor: Natunia 24.4.2010 (09:32) |
Etapy zjednoczenia Państwa Polskiego..... Przedmiot: Historia / Liceum | 1 rozwiązanie | autor: carolin 29.4.2010 (20:18) |
jaką politykę prowadziły Rosja i Prusy wobec narodu polskiego w II połowie Przedmiot: Historia / Liceum | 5 rozwiązań | autor: monika25 25.6.2010 (21:56) |
Jakie były postanowienia pokoju oliwskiego? Przedmiot: Historia / Liceum | 1 rozwiązanie | autor: Konto usunięte 6.10.2010 (15:29) |
Podobne materiały
Przydatność 70% Porównanie konstytucji Księstwa Warszawskiego z Konstytucją Księstwa Polskiego
Tekst w pliku.
Przydatność 65% Analiza porównawcza władzy ustawodawczej na postawie Konstytucji 3-Majowej, Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego.
Na postawie Konstytucji 3-Majowej, Konstytucji Księstwa Warszawskiego i Konstytucji Królestwa Polskiego dokonaj analizy porównawczej z zakresie władzy ustawodawczej i wybierz tą, która była najkorzystniejsza dla Polaków. Dnia 3 maja 1791r. została uchwalona - pierwsza na kontynencie Europejskim a druga na świecie – konstytucja Rzeczypospolitej. Konstytucja zawierała w sobie...
Przydatność 55% Porównanie konstytucji
Obie konstytucje, zarówno marcowa jak i kwietniowa, wprowadziły monteskiuszowy trójpodział władzy na: ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, przy czym obie ustaliły zupełnie różne pozycje tych władz. Konstytucję marcową; charakteryzowała się przewagą władzy ustawodawczej (sejm i senat) nad wykonawczą (prezydent i rząd), co wynikało z obaw stronnictw prawicy i centrum...
Przydatność 80% Funkcje Konstytucji
Funkcje Konstytucji: -prawna-reguluje podstawowe zasady prawa w państwie -polityczna-okresla funkcjonowanie wladzy w panstwie -organizacyjna-wyznacza zasady dzialania panstwa jego organow i spoleczenstwa -prognostyczna-daje mozliwosc okreslenia w jakim kierunku panstwo bd sie rozwijac -wychowawcza-ksztaltuje wizerunek obywatela w panstwie Preambuła to uroczysty wstęp do...
Przydatność 55% Główne postanowienia Deklaracji Schumana
"Europa nie powstanie od razu, ani w całości: będzie powstawa a poprzez konkretne realizacje, tworząc najpierw rzeczywistą solidarność" ł ♦ odwieczna wrogość Francji i Niemiec musi zostać usunięta - propozycja dotyczy przede wszystkim tych dwóch krajów, ale jest otwarta na wszystkie inne kraje europejskie ♦ pierwsze działania muszą dotyczyć kwestii...
0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań
0 0
TessZ 16.11.2010 (22:01)
W wyniku postanowień konstytucji KP 1815 Królestwo Polskie zostało ogłoszone: monarchią konstytucyjną, połączoną unią personalną z Cesarstwem Rosyjskim, ze wspólną polityką zagraniczną. Każdorazowy car Rosji stawał się królem Polski.
Zostały powołane również"
• parlament
• narodowe wojsko
• aparat państwowy
• prawo i sądownictwo
Uprawnienia króla Polski były bardzo rozległe (ponieważ był nim car Rosji):
• "Rząd jest w osobie króla. Król sprawuje władzę wykonawczą w całej swojej rozciągłości" (art. 35).
• "osoba królewska jest święta i nietykalna" (art. 36).
• zwoływał zgromadzenia wyborcze, oraz mianował marszałków sejmików i zgromadzeń gminnych.
• zwoływał, odraczał i rozwiązywał sejmy zwyczajne i nadzwyczajne.
• powoływał ministrów, senatorów i wyższych urzędników
• miał prawo sankcji ustaw i uchwał sejmu.
• jako jedyny stan sejmujący dysponował inicjatywą ustawodawczą.
• dysponował prawem zawieszania ustaw sejmowych
• królowi przysługiwało prawo wypowiadania wojny oraz zawierania umów międzynarodowych
• król powoływał i odwoływał namiestnika.
• w wypadku nieobsadzenia urzędu namiestnika, król mógł powołać prezesa Rady Administracyjnej.
• sądy wyrokowały w imieniu monarchy.
W Królestwie Polskim istniała Rada Administracyjna (RA) i Rada Stanu (RS) jednak pierwsze skrzypce grał Namiestnik (car raczej nie urzędował w KP – wyznaczał do tego odpowiednią osobę Namiestnik) i właśnie do jego obowiązków należało:
- przewodniczenie RS
- podejmowanie decyzji w czasie posiedzeń RA (decyzje namiestnika wymagały kontrasygnaty odpowiedniego ministra)
- przedstawianie królowi kandydatów na ministrów, kandydatów na senatorów i wyższych urzędników państwowych
- mianowanie pozostałych urzędników publicznych.
Rada Administracyjna – inaczej rząd krajowy od 1826 w skład którego wchodziło pięciu ministrów (Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Policji, Wojny, Przychodów i Skarbu) oraz osoby powołane przez króla. Była to najwyższa władza wykonawcza i administracyjna w kraju.
Rada stanu: W jej skład wchodzili: ministrowie (5), radcy stanu (zwyczajni i nadzwyczajni) sekretarz stanu, referendarze, inne osoby powoływane przez króla
Uprawnienia Rady Stanu
• opracowywanie projektów praw sejmowych i aktów królewskich do akceptacji króla.
• przekazywanie ostatecznych wersji praw i aktów pod obrady sejmowe.
• oddawanie pod sąd urzędników administracyjnych (nominowanych przez króla).
• sądownictwo kompetencyjne
• sądownictwo administracyjne (od 1816 do 1822 r. za pośrednictwem Delegacji Administracyjnej).
• przyjmowanie corocznych sprawozdań z działalności komisji rządowych.
• przekazywanie królowi raportów o stanie kraju.
Sejm, czyli Izba Poselska (128 reprezentantów)
• sejmy zwyczajne miały zbierać się co 2 lata w Warszawie na 30 dni.
• obrady sejmu były jawne (do 1825 r.)
• w rzeczywistości sejm zebrał się cztery razy: 1818, 1820, 1825 i 1830.
Pierwszym Namiestnikiem był Józef Zajączek ( 1752 – 1826) – książę herbu Świnka (tytuł otrzymał od cara Aleksandra I Romanowa w 1818); brał udział w konfederacji barskiej, z Kazimierzem Puławskim walczył na Bałkanach po stronie Turcji przeciwko Rosji, brał udział w wojnie Polsko – Rosyjskiej po której został odznaczony Virtuti Militari. Następnie uczestniczył w Insurekcji Kościuszkowskiej po czym schronił się we Francji, gdzie został generałem armii napoleońskiej. Brał udział w wyprawie Napoleona do Egiptu. W roku 1806 na rozkaz cesarza Napoleona organizował wojsko polskie – 1 Legię Północną. Weszła ona w skład wojska Księstwa Warszawskiego jako 2 Dywizja. Podczas wojny polsko-austriackiej 1809 r. Zajączek dowodził różnymi formacjami. Brał udział w kampanii moskiewskiej Napoleona w 1812 r. a po kontuzjowaniu księcia Poniatowskiego przejął dowództwo V Korpusu (polskiego) Wielkiej Armii. Pod Smoleńskiem został trzykrotnie ranny, a w bitwie nad Berezyną stracił prawą nogę. Dostał się następnie do niewoli rosyjskiej. Nazwisko generała Józefa Zajączka zostało wyryte na Łuku Triumfalnym w Paryżu.
Po klęsce Napoleona, został mianowany przez cara Aleksandra I pierwszym namiestnikiem Królestwa Polskiego, księciem i generałem piechoty. Urzędował w latach 1815-1826. W czasie swoich rządów odznaczył się uległością wobec wielkiego księcia Konstantego i władz rosyjskich. W uznaniu zasług w roku 1818 otrzymał tytuł książęcy. Zmarł w Pałacu Namiestnikowskim w Warszawie. Nabożeństwo żałobne odbyło się 2 sierpnia w kościele Świętego Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. Celebrował je biskup sandomierski Adam Prosper Burzyński a krótkie kazanie powiedział biskup płocki Adam Michał Prażmowski.
Namiestnik Zajączek został pochowany w swoim majątku w Opatówku pod Kaliszem (nadanym mu w 1807 przez Napoleona), jego serce spoczywa w warszawskim kościele Bernardynów, a pozostałe wnętrzności umieszczono w katakumbach na cmentarzu powązkowskim w Warszawie (a fe co za obrzydliwy zwyczaj wyjmowania wnętrzności zmarłym – niczym w starożytnym Egipcie przed balsamowaniem zwłok)
Car Mikołaj I po śmierci generała Zajączka nakazał urzędnikom trzydniową żałobę (od 25 września): suknie czarne zwyczajne z krepą u kapelusza, mundury zaś z krepą u lewej ręki, u szpady i u kapelusza.
Konstanty Pawłowicz Romanow (1779 – 1831)
Był drugim synem cara Pawła I i carycy Marii Fiodorowny, bratem carów: Aleksandra I i Mikołaja I. Od 1797 generalny inspektor kawalerii. W 1799 brał udział w walkach manewrowych A. Suworowa we Włoszech i Szwajcarii. W czasie wojen Rosji z Francją w latach 1805-1807 i 1812-1814 był dowódcą Gwardii Cesarskiej. W 1814 naczelny dowódca Wojsk Polskich i faktyczny namiestnik cara w Polsce. W 1823 roku zrezygnował z praw do tronu rosyjskiego, przysługujących mu na wypadek śmierci starszego brata. Przyczyną rezygnacji był ślub w 1820 z polską hrabiną Joanną Grudzińską. Akt rezygnacji był utrzymywany w tajemnicy. Niemniej w 1825, po śmierci Aleksandra I, Mikołaj wysłał jednak do niego wiadomość wzywającą do wstąpienia na tron, tytułując go cesarzem Konstantym I[2]. Konstanty odmówił wtedy ponownie pozostając w Warszawie. Formalnie od 27 listopada do 14 grudnia 1825 był carem Rosji. Nie wiedzieli jednak o tym dekabryści, którzy wywołali w grudniu 1825 powstanie przeciwko Mikołajowi w obronie praw do tronu Konstantego. W latach 1815-1830 był wodzem naczelnym Wojska Polskiego i faktycznym wielkorządcą Królestwa Polskiego. Podlegały mu także garnizony wojsk rosyjskich w zachodnich guberniach Rosji. Zasłynął zaprowadzeniem w armii patologicznej dyscypliny, dawał przykłady sadyzmu, będącego przyczyną wielu samobójstw unoszących się honorem polskich oficerów. Zwalczał polskie ruchy wolnościowe, rozbudował siatkę tajnej policji rosyjskiej w Polsce. Odmówił wysłania wojsk polskich na wojnę z Turcją 1828-29.
W nocy 29 listopada 1830, jego osoba była głównym celem ataku spiskowców. Jednak udało mu się uciec z warszawskiego Belwederu w przebraniu kobiety. Po wybuchu powstania listopadowego na czele korpusu rosyjskiego uszedł do Rosji, wkrótce zmarł na przywleczoną przez wojska rosyjskie cholerę.
Cenzura prewencyjna – polegała na kontrolowaniu wszelkich przekazów zanim zostaną one opublikowane i zakazie publikowania czegokolwiek bez zgody odpowiedniej instytucji cenzurującej.
Kaliszanie, opozycja kaliska – liberalni politycy pochodzący z zachodnich terenów Królestwa Polskiego, głównie województwa kaliskiego, działający w latach 1820–1831 pod przewodnictwem Bonawentury i Wincentego Niemojowskich, członków Rządu Narodowego utworzonego podczas powstania listopadowego.
Zwolennicy utrzymania politycznego status quo, jakie powstało po kongresie wiedeńskim i utrzymania autonomii Królestwa.
Ugrupowanie zdecydowanie odrzucające nielegalne działania. Celem – postawa legalna, na forum parlamentu, który chętnie chcieli zreformować na modłę francuską, z zasiadaniem posłów według klucza lewica-prawica-centrum. W kwestiach gospodarki opowiadali się za rozwojem i postepem technologicznym, a także za umiarkowanymi reformami agrarnymi – oczynszowaniem chłopów.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie