Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Konto usunięte 27.4.2010 (16:21)

  Nizinny obszar o wysokościach względnych poniżej 100 m n.p.m., ciągnący się od Zalewu Szczecińskiego po jezioro Oświn położone na północny zachód od Węgorzewa. W pasie Pobrzeży Bałtyku wydziela się Pobrzeże Szczecińskie, Pobrzeże Koszalińskie, Pobrzeże Gdańskie i Nizinę Staropruską.
  
  Pobrzeże Szczecińskie
  
  – w południowej części występują moreny czołowe, w centrum kilka jezior morenowych i rynnowe jezioro Miedwie;
  
  – Odra uchodzi do Zalewu Szczecińskiego Odrą Zachodnią i Odrą Wschodnią (Regalica), która utworzyła duże jezioro deltowe – Dąbie;
  
  – Zalew Szczeciński łączy się z Zatoką Pomorską trzema ramionami Odry: Pianą, Świną i Dziwną;
  
  – wiatry północne wpychają wodę morską do Zalewu Szczecińskiego, co powoduje powstawanie u południowych wybrzeży wysp Uznam i Wolin tzw. wstecznej delty;
  
  – w rejonie Pyrzyc wytworzyły się żyzne czarne ziemie;
  
  – w rejonie Kamienia Pomorskiego występują złoża ropy naftowej i gazu ziemnego.
  
  
  Pobrzeże Koszalińskie
  
  – naprzemianległe odcinki wybrzeża wysokiego z cofającym się klifem i wybrzeża niskiego – szerokie piaszczyste plaże i mierzeje;
  
  – mierzeje odcinają od morza przybrzeżne jeziora o niewielkiej głębokości (Jamno, Bukowo, Kopań, Wicko, Gardno, Łebsko);
  
  – w rejonie jeziora Łebsko ruchome wydmy dochodzące do 56 m wysokości;
  
  – we wschodniej części Pobrzeże Koszalińskie oddzielone jest od Pojezierzy Polskich pradoliną Redy i Łeby.
  Pobrzeże Gdańskie
  
  – Delta Wisły (Żuławy Wiślane)
  
  • utworzyła się w ciągu ostatnich 5 tys. lat;
  
  • płaska równina akumulacyjna zbudowana z namułów rzecznych o średniej miąższości do 40 m;
  
  • około 30% powierzchni to obszary depresyjne;
  
  • w północnej części występuje zespół wydm o wys. 20-30 m;
  
  • w części wschodniej znajduje się płytkie jezioro deltowe Drużno;
  
  • bardzo gęsta sieć naturalnych i sztucznych cieków;
  
  • długość kanałów – 3 tys. km, długość bocznych rowów odwadniających – 17 tys. km;
  
  • największe rzeki to Leniwka (główne ramię Wisły)
  
  i Nogat odcięty od Wisły jazem i śluzą;
  
  • wody podziemne zalegają bardzo płytko – podsiąkanie słonych wód morskich;
  
  • deficyt wody pitnej;
  
  • ok. 85% powierzchni zajmują żyzne mady;
  
  – Mierzeja Helska i Mierzeja Wiślana
  
  • Mierzeja Helska o długości 34 km i szerokości do 3 km (w najwęższym miejscu 150 m) ciągle, choć bardzo wolno, narasta;
  
  • Mierzeja Wiślana o długości ok. 90 km i szerokości 1-2 km, w części zachodniej połączona jest z deltą Wisły;
  
  • na mierzejach występują wydmy dochodzące do 30 m wysokości;
  
  • wysoczyzny, zwane kępami, dochodzą do kilkudziesięciu metrów wysokości (kępy: Swarzewska, Pucka, Oksywska, Redłowska) i tworzą od strony morza wysokie klify. Kępy rozdzielone są głębokimi dolinami, nazywanymi jarami.
  Nizina Staropruska
  
  – do Polski należy tylko jej południowa część;
  
  – zbudowana jest z gliny zwałowej, niemal pozbawiona jezior;
  
  – prawie cała kraina leży w dorzeczu Pregoły
  
  W regionie tym można wyróżnić trzy subregiony: Pobrzeże Szczecińskie, Koszalińskie i Gdańskie.
  
  Pobrzeże Szczecińskie obejmuje Zalew Szczeciński, wyspy Uznam i Wolin oraz równiny i wzniesienia morenowe nad dolną Odrą i Zalewem Szczecińskim. W skład subregionu wchodzą również obszary puszcz Wkrzańskiej, Goleniowskiej i Bukowej. Wzgórza morenowe w okolicy Szczecina sięgają 149 m, a na wyspie Wolin 155 m n.p.m. Wzdłuż na ogół płaskiego brzegu morskiego ciągną się długie wały wydm nadmorskich. Stromy brzeg klifowy wytworzył się jedynie na wyspie Wolin i w okolicach Rewalu. Wielkie akweny w głębi lądu to Zalew Szczeciński oraz jeziora Dąbie i Miedwie. Subregion obejmuje Woliński Park Narodowy oraz Szczeciński Park Krajobrazowy. Główne miejscowości wypoczynkowe to: Świnoujście, Międzyzdroje, Dziwnów, Niechorze, Mrzeżyno, Dziwnówek, Kamień Pomorski, Trzebież. Najciekawsze zabytki znajdują się m.in. w Szczecinie, Stargardzie Szczecińskim, Kamieniu Pomorskim, Gryficach, Trzebiatowie, Pyrzycach i Wolinie. Świnoujście, Międzyzdroje oraz Kamień Pomorski są uzdrowiskami.
  
  Świnoujście jest największym morskim kąpieliskiem Polski o znaczeniu międzynarodowym oraz zdrojowiskiem (różnego typu solanki). Znajduje się tu port pasażerski (promy do Szwecji, Danii, Niemiec) oraz przejście graniczne do Niemiec. We wschodniej części kąpielisko Międzyzdroje, które w latach 1972-84 było włączone do Świnoujścia. Na uwagę zasługuje m.in. zespół fortów z XIX w. oraz Muzeum Rybołówstwa.
  
  
  Pobrzeże Koszalińskie (Słowińskie) obejmuje najdłuższy odcinek polskiego wybrzeża i ciągnie się od Kołobrzegu po przylądek Rozewie. Znajdują się tu najszersze plaże, obrzeżone wysokimi wydmami, które często stanowią typ mierzei między morzem a jeziorami przybrzeżnymi. W krajobrazie zaznaczają się oderwane wzgórza moreny czołowej, m.in. Chełm koło Koszalina (137 m n.p.m.) czy Rowokół koło Smołdzina (115 m). Silne działanie prądów morskich powoduje osadzanie się dużych mas piasku wzdłuż wybrzeża. Sprawia to, że występują tu najwyższe (do 42 m) wydmy nad Morzem Bałtyckim. Obszar pobrzeża urozmaicony jest licznymi jeziorami przybrzeżnymi, z których największe to: Łebsko (71,4 km2), Gardno (27,4 km2), Jamno (22,4 km2), Bukowo (17,5 km2), Żarnowieckie (14,7 km2). W subregionie znajduje się Słowiński Park Narodowy (największe w Polsce nagromadzenie ruchomych wydm) oraz Park Krajobrazowy Dolina Słupi. Główne miejscowości wypoczynkowe to: Kołobrzeg (uzdrowisko), Mielno, Unieście, Dąbki, Darłowo, Jarosławiec, Ustka, Rowy, Łeba. Liczne zabytki, związane m.in. z bogatą sztuką ludową (skansen we wsi Kluki).
  
  Kołobrzeg jest kąpieliskiem morskim i zdrojowiskiem (solanki, pokłady borowiny) oraz jednym z najstarszych osiedli na Pomorzu Zachodnim (VII-VIII w.). Zniszczone w 90% w czasie działań wojennych (1945 r.), po wojnie zostało całkowicie odbudowane. Posiada zachowane lub restaurowane zabytki, Muzeum Oręża Polskiego, a także rezerwat Solnisko (ze słonoroślami).
  Pobrzeże Gdańskie obejmuje wschodnią część wybrzeża: Pobrzeże Kaszubskie, mierzeje Helską i Wiślaną, Żuławy Wiślane, Równinę Warmińską, Wysoczyznę Elbląską oraz Wybrzeże Staropruskie. Cechuje je zróżnicowany krajobraz. Charakterystyczne są i dwie długie piaszczyste mierzeje: Helska (dł. 34 km, szer. 200-3000 m) i Wiślana (dł. ok. 50 km), oraz izolowane, opadające stromo ku morzu „kępy" (np. Kępa Radłowska 91 m n.p.m.). Ponadto wyróżniają się płaskie wybrzeża z wałem wydmowym, zarastające wybrzeże Zatoki Puckiej, depresja Żuław i wysoka morenowa Wysoczyzną Elbląska (Maślana Góra 197 m n.p.m.), opadająca stromymi krawędziami ku Żuławom Wiślanym, Zalewowi Wiślanemu i Równinie Warmińskiej. Parki krajobrazowe: Trójmiejski, Nadmorski, Mierzeja Wiślana i Wzniesienie Elbląskie. Główne ośrodki wypoczynkowe: Władysławowo, Karwia, Chałupy, Jastrzębia Góra, Jastarnia, Jurata, Kuźnica, Hel, Trójmiasto, Mikoszewo, Jantar, Krynica Morska. Główne ośrodki turystyki poznawczej: Trójmiasto (Gdynia, Sopot, Gdańsk), Malbork (zespół zamku krzyżackiego, XIII-XIV w.), Frombork (działalność Kopernika, zespół katedralny), Sztutowo (hitlerowski obóz koncentracyjny Stutthof). Ośrodkiem kultu religijnego jest Swarzewo.
  
  Sopot — kąpielisko i ośrodek wypoczynkowy. Zakład balneologiczny (solanka, borowina). Wieś rybacka od XIII w., od połowy XVI w. letnisko dla mieszczan i kupców gdańskich, od XIX w. kąpielisko. W latach 1919-39 było w granicach Wolnego Miasta Gdańska. Znajdują się tu m.in.: Muzeum Esperanta, Opera Leśna (od 1961 r. międzynarodowe festiwale piosenki), park zdrojowy, a także molo spacerowe (512 m długości, budowane od połowy XIX w.).
  
  Gdańsk — jeden z trzech najważniejszych portów morskich (obok Szczecina i Gdyni), duży ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy. Początki miasta sięgają końca X w., prawa miejskie uzyskało w XIII i XIV w. W XVI -XVII w. najważniejszy ośrodek produkcyjny Polski. Podczas drugiego rozbioru (1793 r.) został przyłączony do Prus. Po I wojnie światowej, na mocy traktatu wersalskiego (1919 r.) utworzono Wolne Miasto Gdańsk. Zniszczony w 55% w czasie działań wojennych (marzec 1945 r.), przy czym zabytkowe śródmieście w 80%. Liczne zabytki odbudowano i odrestaurowano po wojnie: układ urbanistyczny Głównego Miasta, Kościół Najświętszej Marii Panny (XV-XVI w.), Twierdza Wisłoujście (XVII w.), Wielka Zbrojownia ze Studnią (XVII w.) oraz gotycki ratusz Głównego Miasta (przed 1400 r.), a ponadto również muzea oraz upamiętnione miejsca martyrologii, m.in. Pomnik Stoczniowców poległych w 1970 r., oraz Pomnik Obrońców Wybrzeża na Westerplatte, gdzie rozpoczęła się II wojna światowa.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie