Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 15.11.2010 (23:16)

  Lubię czytać książki i chętnie korzystam z biblioteki szkolnej i miejskiej.
  Spośród ostatnio przeczytanych książek najbardziej spodobała mi się powieść Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”.
  Czytałam tę książkę z dużym zainteresowaniem. Byłam ciekawa jak potoczą się losy Stasia i Nel i jakie przygody spotkają ich podczas wędrówki po Afryce.
  Zazdrościłam trochę dzieciom niezwykłych przeżyć, ale najbardziej zazdrościłam Nel takiego przyjaciela jakim był Staś.
  Wiem , że gdybym wybierała się w daleką podróż to chciałabym, żeby mi towarzyszył właśnie taki ktoś jak Staś.
  Chciałabym , żeby mój towarzysz podróży umiał sobie radzić w różnych sytuacjach , by umiał się porozumieć z mieszkańcami terenu , który będziemy zwiedzać.
  Zależałoby mi na tym , by na moim przyjacielu można było polegać, żebym zawsze mogła liczyć na jego radę i pomoc.
  Chciałabym również, by ta osoba była dla mnie wsparciem w trudnych chwilach .
  Wszystkie te wymagania spełnia Staś Tarkowski.
  
  Staś był inteligentnym i bystrym chłopcem , bardzo szybko się uczył i łatwo przystosowywał się do nowych sytuacji. Był odważny , nie bał się nowych wyznań.
  
  „..Staś był trochę zarozumiały i trochę chełpliwy, ale uczył się doskonale , i nauczyciele szkoły angielskiej, do której chodził w Port-Saidzie , przyznawali mu istotnie niezwykłe zdolności.
  Co do odwagi i zaradności , odziedziczył ją po ojcu..”
  
  „…Jakoż Staś wyższy był i silniejszy niż bywają chłopcy w jego wieku, a dość mu było spojrzeć w oczy, by odgadnąć, że w razie jakiego wypadku prędzej zgrzeszy zbytkiem zuchwałości niż bojaźnią…”
  
  „…W czternastym roku życia był jednym z najlepszych pływaków w Port-Saidzie, co niemało znaczyło, albowiem Arabowie i Murzyni pływają jak ryby. Strzelając z karabinków małego kalibru – i tylko kulami , do dzikich kaczek i do egipskich gęsi, wyrobił sobie niechybną rękę i oko.,,”
  
  „…Staś żył ze wszystkimi za pan brat , a mając, jak zwykle Polacy , nadzwyczajną zdolność do języków poznał , sam nie wiedząc jak i kiedy, wiele ich narzeczy…”
  
  Chłopiec zawsze opiekował się swoją małą przyjaciółką, ale kiedy uświadomił sobie , że zostali porwani i jakie grożą im niebezpieczeństwa – jego opieka stała się jeszcze lepsza.
  
  „…Czuł się tym okropnie upokorzony, a nie widział żadnego sposobu oporu. Musiał przyznać sam przed sobą , że się po prostu boi – i tych obcych ludzi , i tej pustyni , i tego , co ich oboje z Nel może spotkać. Obiecywał jednak szczerze nie tylko jej , ale i sobie , że będzie nad nią czuwał i bronił jej , choćby kosztem własnego życia.”
  
  „..I tak mówiąc uderzył ją korbaczem, strasznym batem arabskim, który przecina nawet skórę wielbłąda. Nel, lubo owinięta w gruby pled, krzyknęła z bólu i ze strachu, lecz Gebhr nie zdołał uderzyć jej po raz drugi, gdyż Staś skoczył w tej chwili jak żbik, uderzył go głową w piersi , a następnie chwycił za gardło.”
  „…I doszło na koniec do tego, że Staś w następnych dniach chcąc ratować Nel od głodowej śmierci – żebrał”
  
  Staś potrafił zadbać nie tylko o zapewnienie Nel pożywienia i picia , potrafił też ją zadbać o jej psychikę. Przy każdej okazji zapewniał dziewczynkę, że nie pozwoli jej zrobić krzywdy i że ma być spokojna – bo on czuwa.
  Mówił to z takim przekonaniem , że Nel wierzyła w jego słowa i czuła się w miarę bezpieczna.
  
  Chciałabym , aby przyjaciel z którym wybiorę się w daleka podróż miał wszystkie cechy Stasia Tarkowskiego .
  Wtedy wyprawa będzie udana a ja będę czuła się bezpieczna.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie