Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 1

  Nicka87 11.11.2010 (12:14)

  Maszynę parową zastosowano po raz pierwszy w 1712 roku ale była to pierwsza tego typu maszyna użyta w kopalni do usówania z niej wody skonstrułowana została przez Thomasa Newcomen'a prostego górnika oraz szklarza Johna Cowley'a była stosowana tylko i wyłącznie do napędy pomp ponieważ pracowała nierówno. Pomysł tej maszyny był wykorzystywany przez innych dlatego w roku 1816 Robert Stirling który był szkockim duchownym opatentował bezpieczniejszą maszynę, gdyż poprzednie wydanie często eksplodowało (dokładniej wybuchały kotły parowe).

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 1

  malpa9393 11.11.2010 (15:16)

  Była zastosowana około 1848 roku w kopalni srebra "Alte Elisabeth" we Freibergu (Niemcy).

  Załączniki

  • maszyna_parowa.jpg (83 KB)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  gogo0202 11.11.2010 (18:18)

  Maszyna parowa to parowy silnik tłokowy. Czasem do maszyn parowych zalicza się pompy parowe powstałe przed silnikiem tłokowym. Za wynalazcę maszyny parowej uważa się Jamesa Watta, który w 1763 roku udoskonalił atmosferyczny silnik parowy zbudowany wcześniej przez T. Newcomena.
  
  Działanie
  Spalając pod napełnionym kotłem drewno bądź węgiel, doprowadzano wodę do wrzenia. Wytworzona w ten sposób para była doprowadzana przez układ rozrządu[1] do cylindra. Tłok wprawiany był w ruch poprzez naprzemienne wpuszczanie będącej pod wysokim ciśnieniem pary do przedniej i tylnej części cylindra (rozdzielonych tłokiem). Następnie za pośrednictwem korbowodu przenoszono wytworzoną energię na wał korbowy i koło zamachowe. W celu stabilizacji obrotów w maszynach parowych używany był regulator odśrodkowy.
  
  Sprawność
  Pierwsze silniki były zasilane parą nasyconą, która częściowo skraplała się na chłodniejszych ściankach cylindra – co powodowało znaczne straty cieplne i obniżało sprawność. Dopiero wprowadzenie przegrzewaczy i w ich konsekwencji użycie pary nienasyconej doprowadziło do poprawy sprawności termodynamicznej silnika parowego. Dalszy wzrost sprawności był możliwy poprzez zastosowanie silnika o podwójnym rozprężaniu. Para, pod dużym ciśnieniem, dopływała do cylindra wysokociśnieniowego, a następnie była źródłem zasilania znacznie większego cylindra niskociśnieniowego. W wyniku podwójnego rozprężania energia pary odlotowej była znacznie mniejsza niż przy jednokrotnym rozprężaniu, co zwiększało sprawność.
  
  Jednak dopiero konstrukcja Jamesa Watta znalazła poważne zastosowanie. Powstał silnik parowy, który zaczęto używać na wiele sposobów: do poruszania się wind górniczych, statków, lokomotyw. Wkrótce też do napędzania maszyn włókienniczych. I właśnie w związku z tym było duże zapotrzebowanie na węgiel kamienny, którym te potężne maszyny były napędzane.
  
  ____________________________________________
  mam nadzieje że pomogłam :**

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie