Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  kasiulka16 26.4.2010 (18:16)

  W starożytnych Indiach pozycja kobiety nie jawi się jako najszczęśliwsza. Ogólnie patrzono na nie z góry oraz wydaje się, że kobiety traktowane były jako podrzędne w stosunku do mężczyzn. W pewnym okresie stawiano je na tym samym poziomie co "sudras" - najniższa z czterech kast. Ich wolność była niezwykle ograniczona. W ogólnym spojrzeniu wygląda to tak, że musiały być pod opieką rodziców w okresie dzieciństwa, pod protekcją mężczyzn w okresie młodzieńczym, a na stare lata musiały być podporządkowane kontroli swoich synów. Dlatego też, sądzono że nie zasługują na wolność. Ich główną rolą miała być rola gospodyni domowej, zarządzającej sprawami domowymi zgodnie z życzeniami swoich mężów. Nawet jako żona, życie kobiety często było nędzne - tak działo się zwłaszcza gdy miała to nieszczęście zostać jedną z żon. Zazdrość i konflikty między żonami były powszechną cechą społeczeństwa Indii. Status wdowy był jeszcze gorszy. Zazwyczaj, wdowa nie mogła ponownie wyjść za mąż. Zdarzało się również, że wdowa musiała zabić się skacząc na stos pogrzebowy swojego męża. Kobiety nie miały wolności edukacji. Edukacja nie była uważana za coś ważnego i istotnego dla kobiet; i podobnie było z wolnością religijną, która również była poddawana restrykcją. Jako, że miały one ograniczoną wolność religijną , więc ich okazje do wykonywania obrządków również były ograniczone. Ogólnie kobieta była uznawana za ciężar w rodzinie, ponieważ to mężczyźni byli odpowiedzialni za sprawowanie nad nią opieki. Poza tym, nie była ona zdolna do odprawiania religijnych obrzędów za dobro rodziców, którzy odeszli, stąd uważano, że nie ma z niej dużego pożytku. Dlatego urodziny dziecka płci żeńskiej było uznawane za znak nieszczęścia w rodzinie. Rodzice modlili się o urodziny syna, który by zarówno utrzymał nazwisko rodowe i tradycję, oraz który by odprawił potrzebne obrzędy religijne dla ich dobra, kiedy odejdą. Jak żałośnie czuł się ojciec przy narodzinach córki może zaświadczyć wydarzenie związane z królem Pasenadi Kosala. Kiedy król został poinformowany, że królowa urodziła córkę poszedł do Buddy i zapłakał. Budda musiał go uspokoić mówiąc, że dobre córki są tak dobre jak dobrzy synowie.
  Buddyzm nie traktuje kobiety jako podrzędnej w stosunku do mężczyzny. Buddyzm akceptuje biologiczne i psychiczne różnice między obiema płciami - uznaje mężczyzn i kobiety za równie pożyteczne dla społeczeństwa. Budda podkreśla dobroczynną rolę jaką kobieta może i powinna grać, jako żona, dobra matka, czyniąca rodzinne życie sukcesem. W rodzinie, zarówno mężowie jak i żony powinni dzielić równo odpowiedzialność oraz spełniać swoje obowiązki z pełnym i równym oddaniem. Mąż winien uznawać swoją żonę za przyjaciela, towarzysza i partnera. W sprawach rodzinnych oczekiwano od żony by zastępowała męża w razie jego niedyspozycyjności. Faktycznie, żona powinna nawet zapoznać się z handlem, interesem czy przemysłem w jaki zaangażowany był jej mąż, tak aby w przypadku jego nieobecności mogła przejąć jego zajęcia.
  Rada Buddy dla króla Kosala, który był mu bardzo oddany, jasno obrazuje, że buddyzm nie uważa by narodziny córki miały być zmartwieniem. Buddyzm nie poddaje restrykcjom ani wolności edukacji kobiet ani wolności religijnej. Budda bez wahania akceptuje fakt, że kobieta jest w stanie dojść do Prawdy, tak samo jak mężczyzna. Pozwolił im uczestniczyć w życiu Sangi i gdy kobiety udowodniły zdolność do zarządzania swoimi sprawami, Budda rozpoznał ich możliwości i zdolności i dał im odpowiedzialne stanowisko w Bhikkhumi. Teksty dowodzą o wybitnych i świętych Bhikkumis, które były bardzo uczone i które były ekspertami w nauczaniu Dharmy.
  Coś takiego?

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie