Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 25.10.2010 (18:24)

  Pewnego deszczowego dnia na chodniku przed sklepem pojawił się mały pies . Szczeniak to był jeszcze - miał grube łapy, opadające uszy i miękką, falującą sierść. Był zabawnie umaszczony - cały beżowy a na lewym biodrze miał łatę w kształcie dłoni. Wyglądało to tak , jakby ktoś psiaka klepnął w to miejsce.
  Piesek miał na szyi czerwoną obrożę nabujaną srebrnymi ćwiekami. Pod obrożą miał zawiązaną granatową bandanę z białym napisem "ŁOBUZ".
  Ludzie przechodzili obok niego, czytali głośno napis z chustki a wtedy piesek podnosił łebek i radośnie machał ogonem.
  Wyraźnie na kogoś czekał, bo cały czas siedział grzecznie na swoim miejscu i wpatrywał się w drzwi sklepu. Co jakiś czas ktoś z przechodniów zatrzymywał się przy nim, głaskał, mówił do niego i zostawiał coś do jedzenia.
  Jednak osoba, na którą czekał szczeniak nie przychodziła.
  Mijałam pieska kilka razy dziennie, tez mu coś przynosiłam do zjedzenia ale wziąć do domu go nie mogłam - jestem bardzo uczulona na psią sierść - momentalnie kicham i puchnę.
  Mijał dzień za dniem, piesek nadal siedział na swoim miejscu przed sklepem. Niestety - zaczynało po nim widać, że jest opuszczony. Sierść się skołtuniła, spojrzenie zrobiło się dziwnie zamglone i zaczął być czujny . Już nie był taki ufny , zaczynał warczeć na podchodzące do niego osoby.
  Po paru tygodniach ludzie zaczęli odganiać go od siebie - pies był brudny , wychudzony i zaczynał dziczeć. Szczekał głośno na ludzi , warczał gdy ktoś chciał go czymś nakarmić.
  Już nie reagował na swoje imię , z resztą z brudnej szmaty nic już się nie dało odczytać. Właścicielka sklepu postanowiła zadzwonić na Straż Miejską i do Schroniska dla Zwierząt , by ktoś zabrał psa sprzed sklepu.
  Jednak mimo obietnic , nikt po psiaka nie przyjechał.
  I może dobrze się stało, bo kilka dni później do naszej starszej sąsiadki przyjechała jej siostra - elegancka starsza pani.
  Obie panie wybrały się na zakupy, by przygotować uroczystą kolację. Nie poszły daleko - doszły tylko do naszego osiedlowego sklepu. Siostra naszej sąsiadki kierując się do drzwi sklepu nie zauważyła leżącego na chodniku szczeniaka i nadepnęła mu kawałeczek ogona. Obecni przy tym ludzie spodziewali się , że pies zaatakuje starszą panią , że ugryzie ją. Nic takiego jednak się nie stało.
  Psiak wzniósł ku niebu swój pysk i tak żałośnie zawył , że starsza pani natychmiast go zauważyła i schyliła się do niego.
  Pogłaskała skołtunioną , brudną sierść, podrapała pieska za uchem i nie patrząc na swoją zdumioną siostrę zawołała w kierunku szczeniaka :
  - Chodź !
  A piesek jakby tylko na to czekał od tak długiego czasu. Podniósł się z chodnika i na chwiejących się z osłabienia łapach poszedł za swoją nową panią.
  Co się działo w domu naszej sąsiadki możemy się tylko domyślać, nikt na ten temat nic nie mówił.
  A następnego ranka wesoły , beżowy szczeniak ze śmieszną łatą na lewym biodrze grzecznie szedł ze swoja nową panią na poranny spacer do parku.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie