Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  kasiula1 23.4.2010 (13:13)

  1Cechą charakterystyczną dla polskiego baroku jest towarzysząca mu specyficzna ideologia sarmatyzmu. Twórcami tej koncepcji byli XVI-wieczni historycy, którzy stwierdzili, że przodkami polskiej szlachty są starożytni Sarmaci - plemię, które zamieszkiwało wschodnie ziemie polskie w starożytności. Takie plemię w rzeczywistości istniało, ale w dorzeczu Donu i Wołgi. Sarmaci mieli wspaniałe konie i byli świetnymi jeźdźcami, co już samo w sobie stanowiło dla polskiej szlachty dowód na to, że rzeczywiście wywodzi się z tego plemienia.
  Bycie sarmatą miało uosabiać rycerskość, waleczność, troskę o państwo, uczciwość, a więc same pozytywne cechy. Jednak - w wykonaniu polskiej szlachty - szybko stało się synonimem braku tolerancji oraz ostentacyjnej, ale płytkiej, religijności. Sarmaci niechętnie patrzyli na wszystko co nowe i zagraniczne. W efekcie polska szlachta stała się grupą ksenofobów. Ich nieprzejednany konserwatyzm widoczny był także w kwestiach politycznych (bardzo często stosowane liberum veto). Uniemożliwiało to jakiekolwiek zmiany, konieczne dla przyszłości państwa.
  Szlachta chętnie uważała się za potomków Sarmatów, ponieważ w ten sposób podkreślała swoją pozycję i tłumaczyła dlaczego właśnie to ona rządzi krajem. Szlachta z tego okresu dbała o podkreślanie swojej odmienności poprzez charakterystyczny ubiór, noszenie broni i urządzanie wnętrz. We wszystkim tym widoczne były ślady orientalizmu, z którym Polacy stykali się dość często przy okazjach wojen z Turcją lub misji handlowych czy dyplomatycznych.
  Także wygląd zewnętrzny polskiego sarmaty był bardzo charakterystyczny. Zazwyczaj był on gruby, ze względu na niepohamowane obżarstwo. Nosił długie, sumiaste wąsy, a normalne fryzury zastąpiły nowe - z wysoko podgoloną potylicą. Choć początkowo wywoływały oburzenie, to szybko się rozpowszechniły.
  Wpływy wschodnie były bardzo widoczne w stroju obowiązkowym dla szlachty. Składał się na niego żupan, kontusz i delia. Głowę okrywano czapką z futrem albo kołpakiem. Spodnie były szerokie i długie, a przypasana była do nich szabla wzoru tureckiego. Stroje były zrobione z drogich materiałów, często ozdobione elementami ze złota lub klejnotów. Moda kobieca nie wzorowała się w taki samym stopniu na tureckiej i widoczne w niej były wpływy zachodnioeuropejskie. Przykładowo z Francji przyszła moda na wielkie dekolty. Częściowo odsłonięte piersi wywołały skandal, ale oczywiście wkrótce po tym wszystkie inne suknie były już niemodne.
  Sarmatyzm widoczny był także w sztuce. Malarstwo portretowe jest tego najlepszym przykładem. Szczyt zainteresowania osiągnęło za czasów panowania Jana III Sobieskiego, który bardzo je spopularyzował, traktując również jako element propagandy w walce o zwiększenie swojego prestiżu i wzmocnienie pozycji króla.
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie