Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  kotka1819 14.10.2010 (22:13)

  Mimo mówienia tym samym językiem, każdy z nas wykorzystuje dwa zasadnicze style komunikowania się.
  
  
  
  W teorii komunikacji istnieje wiele modeli komunikowania się. Jeden z najstarszych i jednocześnie najprostszych, to model H. Lasswella. Zgodnie z nim skuteczna komunikacja polega na tym, że nadawca wysyła informację odpowiadającą jego intencjom, a odbiorca bezbłędnie ją odczytuje.
  
  W praktyce porozumiewanie się jest o wiele bardziej skomplikowane, a w jego skład wchodzą bariery komunikacyjne i tak zwane szumy, których mianem określa się każdą formę zakłócenia czy zniekształcenia, która utrudnia lub uniemożliwia efektywne porozumiewanie. Należą do nich między innymi hałas, zmęczenie czy niewyraźna artykulacja.
  
  Potocznie komunikację odbieramy jako wymianę słów między osobami. Czy jednak tylko i wyłącznie za pomocą mowy porozumiewamy się z innymi?
  
  Komunikacja werbalna
  
  Komunikacja werbalna opiera się na przekazie słownym. Wykorzystujemy go rozmawiając z drugą osobą, pisząc maile, czytając książki i słuchając radia. Przekaz ten mimo całego bogactwa językowego jest mało precyzyjny, ponieważ jak wiadomo, wypowiadane zdania można interpretować na różne sposoby.
  
  Słowa: „genialny pomysł” - mogą być wypowiadane w sposób sarkastyczny bądź pełen zachwytu. Przekazywany komunikat będzie więc różny, w zależności od intencji nadawcy, mimo użycia się tych samych słów.
  
  Komunikacja niewerbalna:
  
  Nie musimy otwierać ust, aby nasze ciała wysyłały otoczeniu różne sygnały, które wyrażają nasze emocje, postawy i nastrój. Warto podkreślić, że dzieje się to bez udziału naszej świadomości, w sposób spontaniczny, np. będąc zdenerwowanymi trzęsą nam się ręce i drży głos.
  Rozmówca za pomocą uważnej obserwacji jest w stanie uzyskać cenne informacje na nasz temat, związane m.in. z pewnością siebie, prawdomównością i samopoczuciem.
  
  Dzięki temu mamy możliwość wpływu na proces rozmowy, co umożliwia nam dostosowanie się do naszego rozmówcy.
  Przykładowo, spotykając się z osobą bardzo onieśmieloną, można początkowo zniżyć głos i spowolnić tok mówienia, nie wykonywać gwałtownych gestów, które mogłyby speszyć rozmówcę. Pozwoli to na nawiązanie pierwszego kontaktu i zbudowanie nici porozumienia, na bazie której będziemy następnie rozwijać kontakt.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  kubciusorota 18.10.2010 (20:21)

  Mimo mówienia tym samym językiem, każdy z nas wykorzystuje dwa zasadnicze style komunikowania się.
  
  
  
  W teorii komunikacji istnieje wiele modeli komunikowania się. Jeden z najstarszych i jednocześnie najprostszych, to model H. Lasswella. Zgodnie z nim skuteczna komunikacja polega na tym, że nadawca wysyła informację odpowiadającą jego intencjom, a odbiorca bezbłędnie ją odczytuje.
  
  W praktyce porozumiewanie się jest o wiele bardziej skomplikowane, a w jego skład wchodzą bariery komunikacyjne i tak zwane szumy, których mianem określa się każdą formę zakłócenia czy zniekształcenia, która utrudnia lub uniemożliwia efektywne porozumiewanie. Należą do nich między innymi hałas, zmęczenie czy niewyraźna artykulacja.
  
  Potocznie komunikację odbieramy jako wymianę słów między osobami. Czy jednak tylko i wyłącznie za pomocą mowy porozumiewamy się z innymi?
  
  Komunikacja werbalna
  
  Komunikacja werbalna opiera się na przekazie słownym. Wykorzystujemy go rozmawiając z drugą osobą, pisząc maile, czytając książki i słuchając radia. Przekaz ten mimo całego bogactwa językowego jest mało precyzyjny, ponieważ jak wiadomo, wypowiadane zdania można interpretować na różne sposoby.
  
  Słowa: „genialny pomysł” - mogą być wypowiadane w sposób sarkastyczny bądź pełen zachwytu. Przekazywany komunikat będzie więc różny, w zależności od intencji nadawcy, mimo użycia się tych samych słów.
  
  Komunikacja niewerbalna:
  
  Nie musimy otwierać ust, aby nasze ciała wysyłały otoczeniu różne sygnały, które wyrażają nasze emocje, postawy i nastrój. Warto podkreślić, że dzieje się to bez udziału naszej świadomości, w sposób spontaniczny, np. będąc zdenerwowanymi trzęsą nam się ręce i drży głos.
  Rozmówca za pomocą uważnej obserwacji jest w stanie uzyskać cenne informacje na nasz temat, związane m.in. z pewnością siebie, prawdomównością i samopoczuciem.
  
  Dzięki temu mamy możliwość wpływu na proces rozmowy, co umożliwia nam dostosowanie się do naszego rozmówcy.
  Przykładowo, spotykając się z osobą bardzo onieśmieloną, można początkowo zniżyć głos i spowolnić tok mówienia, nie wykonywać gwałtownych gestów, które mogłyby speszyć rozmówcę. Pozwoli to na nawiązanie pierwszego kontaktu i zbudowanie nici porozumienia, na bazie której będziemy następnie rozwijać kontakt. 1. Poswiec wystarczajaco dużo czasu na przygotowanie sie. To przyda sie
  również w przyszłosci, szczególnie podczas kampanii - bedziesz miał gotowe
  przemówienie.
  2. Przeczytaj krytycznie swój tekst. Skróc go maksymalnie, pozostawiajac tylko
  najistotniejsze kwestie. Znaj jednak szczegóły - prawdopodobnie bedziesz
  musiał je wyjasnic, odpowiadajac na pytania z sali.
  3. Popros kogos postronnego o ocene: czy prezentacja jest ciekawa, czy nie za
  długa, czego brakuje, jakie pytania sie nasuwaja. Popraw, co trzeba.
  4. Miej zawsze przygotowana alternatywna wersje wystapienia, niewymagajaca
  użycia pomocy audiowizualnych.
  5. Badz wczesniej na miejscu, sprawdz sale, wysłuchaj przedmówców.
  6. Podczas wystapienia stale kontroluj zainteresowanie słuchaczy - w razie
  potrzeby zmien tempo lub sposób mówienia, powiedz cos żartobliwego.
  7. Staraj sie mówic płynnie, nie trac watku i nie zagłebiaj sie w szczegóły.
  8. Utrzymuj kontakt wzrokowy ze słuchaczami we wszystkich rzedach (o ile to
  możliwe), nie przemawiaj, a mów do nich.
  9. Na pytania odpowiadaj krótko i tresciwie, zachowaj spokój, jesli sa dla ciebie
  trudne i niewygodne.
  10. Ucz sie na każdym spotkaniu - kolejne beda coraz łatwiejsze i przyniosa mniej
  stresu.
  
  2.Skuteczna komunikacja
  
  Bariery komunikacyjne mogą prowadzić do powstania licznych nieporozumień. Istnieje jednak kilka sposobów, które pozwalają nam ich uniknąć.
  Przede wszystkim należy zdać sobie sprawę z faktu, że budowanie porozumienia to pracochłonny proces, wymagający obustronnego zainteresowania uczestników dialogu. Dlatego tak ważne jest opanowanie umiejętności aktywnego słuchania, w którego skład wchodzi między innymi parafraza. Polega ona na powtórzeniu własnymi słowami treści, które przekazał nam rozmówca.
  Dzięki temu mamy możliwość upewnienia się, że dobrze zrozumieliśmy komunikat, a w rozmówcy budujemy przekonanie, że jesteśmy zainteresowani tym, co mówi.
  W budowaniu kontaktu pomocne może się również okazać wejście w specyficzny rytm ciała naszego rozmówcy, dostosowanie się na poziomie niewerbalnym. Metoda ta, zwana odzwierciedleniem, umożliwia płynne prowadzenie rozmowy.
  Przykładem osób, które doskonale się do siebie dostrajają są... zakochani. Łatwo zauważyć, że zachowują się oni w bardzo podobny sposób, a jednocześnie, co warto podkreślić, bardzo naturalnie.
  Warto jest poświęcić czas na szlifowanie umiejętności, niezbędnych w procesie budowania porozumienia. Pozwolą one na efektywne, a jednocześnie przyjemne komunikowanie się z innymi.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie