Treść zadania
Autor: Dommi Dodano: 22.4.2010 (18:04)
j.w
NIE Z INTERNETU. moja nauczycielka potrafi dokladne poszukac ; )
mala pomoc:
1. Pierwszy akapit to przedstawienie postaci. Podajemy tu imię, nazwisko, wiek, zawód bohatera, czasem miejsce zamieszkania czy stan cywilny, np.:
Pan Tomasz, główny bohater noweli Bolesława Prusa pt. „Katarynka”, to dojrzały, wykształcony człowiek, z zawodu adwokat.
2. W następnym akapicie opisujemy dokładnie wygląd zewnętrzny postaci. Jeśli mamy do czynienia z postacią autentyczną, znaną z widzenia lub przynajmniej z telewizji, wiemy zazwyczaj wszystko, co trzeba. Znamy kolor oczu, kształt podbródka, kolor włosów, itd. Dopiero gdy chcemy opisać bohatera literackiego, często daremnie szukamy w książce potrzebnych szczegółów. Skąd mam wiedzieć, jakie oczy miał ten Franek Sztacheta? - myślisz wtedy ze złością. Takie sytuacje nie powinny cię martwić. Po prostu umieść w tym akapicie wszystko to, co da się powiedzieć na podstawie utworu. Jeśli dla autora nie są istotne oczy Franka, to i ty nie musisz ich opisywać. Jeśli jednak uda ci się zebrać pokaźną ilość informacji o wyglądzie bohatera, pomyśl o podzieleniu ich na akapity: pierwszy niech mówi o twarzy, drugi o sylwetce, trzeci o sposobie poruszania się, itd.
3 i 4. przedstawienie wnętrza bohatera, czyli jego cech charakteru, usposobienia, intelektu, stosunku do innych ludzi i do wartości.
5. W ostatnim akapicie należy zawrzeć ocenę postaci: co ci się w niej podoba, co nie, kiedy ją rozumiesz, kiedy nie, czy chciałbyś ją spotkać, czy ją podziwiasz (a może potępiasz?), komu postawiłbyś ją za wzór, itd.
poslugiwanie sie cutatami bardzo mile widziane.
kazda cecha charakteru musi byc uzasadniona zachowaniem bohatera
calosc powinna zajac jakies 1,3 strony A4 recznego pisma.
z gory dziekuje :))
Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
Podobne zadania
Charakterystyka Rudego Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 2 rozwiązania | autor: Kasiula_ 29.3.2010 (11:30) |
Charakterystyka Juranda Krzyżacy Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 2 rozwiązania | autor: DominiCa_ 30.3.2010 (21:21) |
charakterystyka Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: skowronek16 29.3.2010 (15:23) |
opis przeżyć wewnętrznych Skawińskiego po utracie posady latarnika (co Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: marta140 30.3.2010 (15:00) |
CHarakterystyka Przedmiot: Język polski / Gimnazjum | 2 rozwiązania | autor: martynak30 30.3.2010 (16:42) |
Podobne materiały
Przydatność 75% Obrona Skawińskiego - Latarnika Sienkiewicza.
Jesteś obrońcą Skawińskiego - przygotuj mowę, którą wygłosisz w czasie rozprawy sądowej. "Latarnik" H. Sienkiewicz Wysoki Sądzie! Jestem świadom, że Sąd jest wstrząśnięty tym co się stało, jednakże sytuacja jaka zaszła owej nocy na morzu nie jest do końca winą Pana Skawińskiego. Mój klient otrzymał paczkę, której zawartość była...
Przydatność 80% Recenzja Latarnika - noweli H. Sienkiewicza.
"Latarnik" jest najbardziej klasycznym przedstawicielem noweli spośród dzieł Sienkiewicza. Napisał ją podczas pobytu w Stanach. Właśnie z tego powodu jest to utwór patriotyczny, pokazujący, że nawet na emigracji, w miejscu oddalonym o wiele tysięcy kilometrów od ojczyzny nadal jesteśmy Polakami. Skawiński, człowiek, który imał się niemal wszystkich zawodów,...
Przydatność 60% Charakterystyka Józefa Skawińskiego - głównego bohatera "Latarnika" H. Sienkiewicza.
Henryk Sienkiewicz w swojej noweli Pt. ,,Latarnik? przedstawił jednego z wielu polskich emigrantów Skawińskiego, który prawie całe życie podróżował po świecie. Pan Józef był już starszym człowiekiem bo miał ,,lat siedemdziesiąt albo i więcej, ale czerstwy, wyprostowany, mający ruchy i postawę żołnierza. Włosy miał zupełnie białe, płeć spalona jak u Kreolów ale...
Przydatność 75% Charakterystyka Latarnika (Skawińskiego).
Skawiński – bohater Latarnika Henryka Sienkiewicza – miał ponad siedemdziesiąt lat. Po upadku powstania listopadowego musiał uciekać z kraju przed represjami ze strony zaborców. Zanim przybył do Aspinwall, gdzie objął posadę latarnika, walczył „za wolność waszą i naszą” w Hiszpanii, we Francji, na Węgrzech, potem brał udział w wojnie domowej w Stanach Zjednoczonych....
Przydatność 65% Opis przeżyć skawińskiego - bohatera "Latarnika" H. Sienkiewicza
Pewnego dnia Skawiński dostał przesyłkę. Stanął z bezruchu. Postanowił otworzyć paczkę, gdyż bardzo go ciekawiło, co jest w środku. wtedy ujrzał polskie książki. Na początku nie dowierzał, wydawało mu się, że śni. wzruszył się bardzo, aż ręce mu drżały. Wziął w dłonie "Pana Tadeusza" i zaczął czytać pierwsze wersy epopei. Głoś uwiązł mu w gardle,...
0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań
0 0
kasiula1 22.4.2010 (18:06)
Był to człowiek stary, bowiem miał już ponad siedemdziesiąt lat. Chodził wyprostowany, miał postawę żołnierza. Był zdrowym, wysportowanym mężczyzną o niebieskich oczach, siwych włosach i mocno opalonej skórze.
Skawiński był człowiekiem mężnym i odważnym. Brał udział w wielu powstaniach i wojnach, m.in. w powstaniu listopadowym, wojnie domowej w Hiszpanii, powstaniu na Węgrzech, wojnie secesyjnej i legii francuskiej. Za swoje bohaterstwo otrzymał wiele odznaczeń ( cztery krzyże i dwie chorągwie ). Po klęsce powstania i przymusowej emigracji tułał się po świecie poszukując miejsca na ponowne osiedlenie. Prześladowało go wielkie nieszczęście, nie pozwalające długo pozostać w jednym miejscu. Mimo to nigdy nie tracił nadziei, że los się w końcu do niego uśmiechnie i był zdolny do walki z przeciwnościami losu.
Bohater noweli był bardzo pracowitym człowiekiem, o czym świadczy ilość zawodów, których się imał. Był m.in. kopaczem złota w Australii, strzelcem rządowym w Indiach Wschodnich, poszukiwaczem diamentów Afryce, współwłaścicielem fabryki cygar w Hawanie, majtkiem na statku, harpunnikiem na wielorybniku, właścicielem warsztatu kowalskiego w Helenie i farmy w Kalifornii. Mimo wielu klęsk, jakie go spotkały, wykazał się wytrwałością, niezłomnością i odpornością psychiczną.
Skawiński był dobrą, uczciwą i przyjazną postacią. Bezgranicznie ufał ludziom, za co czasem musiał drogo zapłacić. Został oszukany, jednak nie stracił wiary w dobroć i prawość ludzi.
W rozmowie z konsulem porównuje siebie do „statku, który, jeśli nie wejdzie do port, to zatonie”. Mówiąc to, chciał pokazać, jak bardzo jest zmęczony ciągłą tułaczką i niepowodzeniami.
Jako latarnik był uczciwy, pracowity i sumiennie wykonywał swoją pracę. Skawiński był typem samotnika, jednak lubił porozmawiać ze strażnikiem Johnsem, który codziennie przywoził mu paczkę z żywnością i wodą pitną. Podczas pobytu na wyspie zaznał spokoju ducha i odpoczynku. Po kilku miesiącach pracy był szczęśliwy, zadowolony i radosny, ponieważ uświadomił sobie, iż znalazł dom i nadszedł kres ciągłej tułaczki. Jednak gdziekolwiek by nie był, tęsknił za ojczyzną i domem rodzinnym. Po pewnym czasie przestał rozmawiać z Johnsem, bywać w kościele. Ludzie uważali, iż zdziczał. Powodem tego nie była nostalgia, lecz rezygnacja z wiary i marzeń, iż jeszcze kiedyś powróci do Polski.
Pewnego dna jego życie zmieniło się diametralnie. Wraz z paczką żywności od Polskiego Towarzystwa Naukowego otrzymał książkę autorstwa A. Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz”. Zaczął ją czytać. Już po pierwszych wersach przypomniał sobie, gdzie jego dom i ziemie. Coś zaczęło ściskać go w gardle, coś zaczęło się w nim wzbierać z niepowtarzalną siłą. Po tylu latach odkąd opuścił ojczyznę, wydawało się, że się pogodził, że potrafił z tym żyć. Wystarczyło jednak, że wypowiedział słowa, prze którymi przez tyle lat się bronił, aby uczucia wybuchły z nową siłą. Nie mógł się powstrzymać od płaczu. Padł na ziemię, a z oczu leciały łzy. Leżał na piasku, łkając bezsilnie. Nie czuł jednak bólu. Przeciwnie, ogarnęło go niezwykłe szczęści, jakby cudownym sposobem odzyskał swoją ojczyznę.
Kiedy czytał, przewijały się przed jago oczami obrazy kraju rodzinnego, pól, łąk, rodzinnej wsi, chałup z zapalonymi światłami.
Dzięki lekturze cofnął się wspomnieniami do czasów młodzieńczych, walki o Polskę. Czuł się szczęśliwy i bezpieczny. Wzruszenie było tak silne, że zapomniał zapalić światło, prze co stracił posadę latarnika w Aspinwall.
Odpływając z wyspy był szczęśliwy, ponieważ trzymał przy piersi swój najcenniejszy skarb – „ Pana Tadeusza”, „odzyskał ojczyznę”.
Moim zdaniem Skawiński jest bohaterem godnym naśladowania. Podziwiam go za opór psychiczny i silną wolę. Powinien być wzorem dla młodych żołnierzy i patriotów.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie