Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  zimusss 21.4.2010 (20:02)

  Marc Chagall z całego zdarzenia wybrał właśnie jeden moment - moment upadku Ikara. Reszta scenerii na obrazie jest już jednak jego własnym pomysłem, tworem niczym nieskrępowanej wyobraźni. Wprawdzie spadający młodzieniec zajmuje centralne miejsce na obrazie, ale uwagę widza przykuwa stworzone przez artystę tło. Mianowicie malarz uchwycił też słońce, które także i w micie ma symboliczne znaczenie, którym jest coś idealnego, do zdobycia czego dążą nieprzeciętne jednostki. Dalej na obrazie można zaobserwować ptaka, lecącego tuż pod słońcem. W dole natomiast rozciąga się panorama wsi. Artysta dość szczegółowo oddaje jej uroki. Widać szereg wiejskich domów i pasących się zwierząt. Z domów powychodzili ludzi, zarówno kobiety, jak i mężczyźni, a nawet dzieci, chcąc zobaczyć przedziwną sytuację. Dość znacząca jest również droga, która namalowana rzucającą się w oczy czerwienią, wije się pomiędzy domami, aż w końcu skręca w lewo. Jasna postać spadającego Ikara żywo kontrastuje z kolorystyką całej wsi, która utrzymana jest w ciemnej i raczej ponurej tonacji.
  To właśnie ów kontrast pomiędzy barwami, jakie artysta użył do przedstawienia postaci Ikara, nieba i słońca a barwami ziemskiej egzystencji, jest kluczem do interpretacji obrazu. Większość mieszkańców wsi powychodziła z domów, aby zobaczyć niecodzienne zjawisko. Życie na wsi upływa bowiem jałowo i monotonnie, brakuje tam większych atrakcji ludziom. Dlatego też pojawienie się pewnego spokojnego dnia na niebie postaci człowieka ze skrzydłami zachwiało nieco tę równowagę. Widać to po trafnie ukazanych na obrazie reakcjach mieszkańców wioski: część z nich powychodziła aż na dachy, aby lepiej zobaczyć rozgrywający się na ich oczach dramat, inni natomiast z ziemi nie mogą oderwać zdumionego wzroku. Ikar w zamyśle Chagalla jest uosobieniem idealizmu i szalonego wręcz marzycielstwa. Są to natomiast brakujące cechy u mieszkańców wioski, którzy przyzwyczaiwszy się do szarej codzienności, nie mają odwagi, aby podążyć za swoimi pragnieniami. Faktem jest, że Ikar przepłacił swe marzenia śmiercią, ale przynajmniej przez moment sięgnął upragnionego ideału.
  Dość charakterystyczne jest położenie centralnej postaci, którą jest Ikar - spada on bowiem głową w dół. Mimo jednak zbliżającej się tragedii, jest w nim coś takiego, co pozwala stwierdzić, że artysta darzył go szczególną sympatią. Jego osoba jest bowiem większa aniżeli reszty ludzi i przez to skupia on na sobie największą uwagę widzów. Można rzec, iż odniósł on zwycięstwo przez klęskę, bo nie bał się zrealizować jakże niebezpiecznego marzenia.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie